سیاوش بیضایی: تفاوت میان نسخه‌ها
سیاوش بیضایی |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۴ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۳۸
سیاوش بیضایی (زادهٔ ۱۳۳۲ ه. خ) موسیقی‌دان، آهنگساز، نوازندهٔ پیانو، نویسنده، اتنوموزیکولوگ و مدرس موسیقی، اهل ایران است.
| سیاوش بیضایی | |
|---|---|
| زاده | ۱۳۳۲ ه. ش |
| ژانر | موسیقی کلاسیک |
| ساز(ها) | پیانو |
| ناشر(ان) | رودکینوگان |
| سازهای اصلی | |
| پیانو | |
| تحصیلات | کارشناسی ارشد آهنگسازیکارشناسی ارشد موسیقی الکترونیکدکترای اتنوموزیکولوژی |
| دانشگاه | دانشگاه موسیقی دتمولد آلماندانشگاه هنر فولک وانگِ آلماندانشگاه وورتسبورگ آلمان |
| علت سرشناسی | کتاب‌ها و آثار موسیقی |
زندگی‌نامه
سیاوش بیضایی در سال ۱۳۳۲ متولد شد.[۱] در سال ۱۳۶۳ به آلمان رفت و تحصیلات دانشگاهی خود را در رشتهٔ آهنگسازی دنبال کرد[۲]. او در سال ۱۳۷۳ در مقطع کارشناسی ارشد، از دانشگاه موسیقی دتمولد آلمان فارغ‌التحصیل شد. پس از آن به تحصیل در رشتهٔ موسیقی الکترونیک مشغول شد و در سال ۱۳۷۷ مدرک کارشناسی ارشد این رشته را از دانشگاه هنر فولک وانگِ آلمان دریافت کرد. سیاوش بیضایی به منظور تکمیل آموخته‌های موسیقی خود، به تحصیل در رشتهٔ اتنوموزیکولوژی پرداخت و سال ۱۳۸۷ در مقطعِ دکترا، از دانشگاه وورتسبورگ فارغ‌التحصیل شد. عنوانِ پایان‌نامهٔ دکترای او «رویکردی به نظریهٔ هارمونی در موسیقی هنری ایرانی» بود.[۳]
فعالیت‌های هنری
از جمله فعالیت‌های هنری سیاوش بیضایی، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
همکاری با انجمن ژونس موزیکال آلمان، تأسیس «آنسامبل آوازهای محلی ایرانی» در مونستر آلمان برای معرفی موسیقی محلی ایرانی در آلمان و اروپا، مدیریت استودیو تئاتر شهر گرلیتز آلمان، مدرس دانشکدهٔ موسیقی دانشگاه هنر تهران و تهران، دستیار علمی مؤسسه تحقیقات موسیقی دانشگاه وورتسبورگ آلمان[۳]، بنیانگذاری و سرپرستی ارکستر سمفونيک دانشکده موسيقی دانشگاه هنر (۱۳۸۲)[۴]، مدیریت کانون موسیقی رودکی (۱۳۵۹ تا ۱۳۶۳)[۲]
آثار هنری
سیاوش بیضایی در سال‌های نخستین دههٔ ۱۳۶۰ تنظیم ترانه‌های نواحی مختلف ایران، برای ساز پیانو را آغاز و در مجموعه‌ای منتشر کرد. پس از آن در سال ۱۳۷۲ مجموعهٔ دیگری شامل ۴۶ ترانه را به انتشار رساند و در ادامهٔ آن، در سال ۱۳۷۶ تنظیم‌های ترانه‌های محلی ایران در چهار دفتر، شامل بیش از ۱۰۰ ترانهٔ محلی ایرانی، به‌وسیلهٔ او تکمیل و منتشر شدند. در سال ۱۹۹۵ میلادی انتشارات بین‌المللی موسیقی «بِرِن رای‌تر» نیز از میان این ترانه‌ها، ۱۸ ترانه که تنظیم‌های ساده‌تری داشتند را انتخاب و در کتابی با عنوان ۱۸ ترانه ساده‌ی محلی ایرانی برای پیانو منتشر کرد.[۵]
موسیقی
از جمله آثار موسیقی سیاوش بیضایی، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- آلبوم ترانه‌های محلی ایران، تنظیم برای آواز، پیانو، فلوت یا کلارینت، با صدای شقایق کمالی[۶]
- آلبوم تولدی دیگر، بر روی اشعار فروغ فرخزاد، با صدای شقایق کمالی[۶]
- «سر اومد زمستون» (آفتابكاران جنگل)، بر روی ملودی محلی ارمنی، با صدای شقایق کمالی[۶]
- تنظیم «داستان عشق» اثر فرانسیس له برای تار و ارکستر[۷]
- تنظیم «مارش تُرک» اثر موتسارت برای تار و ارکستر[۷]
- «شهرآشوب»، برای ویلن سولو[۸]
- «کویینتت کلارینت»[۸]
- «مرغ سحر» (تنظیم برای سولو، كر و اركستر ايرانی)[۸]
- «آزادی، آوای سرزمين من، ايران»[۸]
- سرود ملی فدراسیون ایروبیک ایران[۸]
- «موج» (برای آواز و ارکستر)[۸]
- «شيری بگو دوتا» (محلی لرستان)[۴]
- «ماهور» (برای پیانو سولو)[۹]
- «ایران جوان» (نخستين سرود ملی ايران، وطنم)[۸]
کتاب
- ترانه‌های محلی ايران برای پیانو، رودکی، نوگان[۱۰]
- آهنگ‌های محلی برای پیانو، رودکی ۱۳۶۲[۱۱]
- بیست ترانهٔ محلی ساده، رودکی[۱۰]
- بولبوللر اُخور (ترانۀ محلی آذربایجان)، برای آواز، فلوت و پیانو[۱۲]
- گُل پامچال (ترانۀ محلی از گیلان)، برای آواز، فلوت و پیانو[۱۳]
- کُرِشاه (ترانۀ محلی از بختیاری)، برای آواز، کلارینت و پیانو[۱۴]
- شُلِیل (ترانۀ محلی بختیاری) برای آواز، فلوت، کلارینت و پیانو[۱۵]
- تو بيو (ترانه محلی از فارس)[۱۶]
- دايه دايه (برای آواز و پیانو)[۱۷]
- ترانه‌های محلی ايران برای گيتار[۱۸]
- دای بلال (ترانه محلی بختيار)[۱۶]
- ترجمه و تألیف خودآموز پرورش شنوايی اثر کلمنس کوهن، به همراهِ پرورش شنوايی برای موسيقی ايرانی، نوگان ۱۳۹۷[۱۹]
- ترجمهٔ کنترپوان تُنال اثر کنت کنان، نوگان ۱۳۹۵[۲۰]
- ترجمهٔ چند گفتار در بارهٔ موسيقی بومی اثر بلا بارتوک، نوگان ۱۳۷۷[۲۱]
- ترجمهٔ بلا بارتوک برای کودکان اثر بلا بارتوک[۲۲]
- ترجمهٔ درباره حفظ كردن و از حفظ نواختن در موسيقی اثر توبیاس متی، نوگان ۱۳۸۵[۲۳]
- ترجمهٔ پوتزولی (سلفژهای گفتاری و آوازی) اثر اتوره پوتزولی، نوگان ۱۳۹۳[۲۴]
- ترجمه و تألیف روش آسان آموزش پيانو (برای كودكان، نوجوانان و نوآموزان) اثر جان تامپسون (۶ جلد)[۲۵]
- ترجمهٔ تمرين‌های انگشت برای نوآموزان پيانو، اثر جان والتر شاوم (۳ جلد)، نوگان ۱۳۹۰[۲۶]
- اتودهای پيانو گام به گام، نوگان ۱۳۹۲[۲۷]
- ترجمهٔ هارمونی والتر پیستون (۲ جلد)، رودکی ۱۳۷۷[۱][۲۸]
- ترجمهٔ درآمدی بر آموزش كاربردی هارمونی، اثر پیوتر ایلیچ چایکوفسکی، نوگان ۱۳۹۷[۲۹]
- ترجمهٔ پیتر و گرگ اثر سرگئی پروکفیف، نوگان ۱۳۷۹[۳۰]
- ترجمهٔ روش نوین آموزش پیانو برای بزرگسال، اثر جان تامپسون (۲ جلد) نوگان ۱۳۷۳[۳۱]
- ترجمهٔ آنا ماگدالنا اثر یوهان سباستین باخ، نوگان ۱۳۷۹[۳۲]
- ترجمهٔ بورگمولر اثر فردریک بورگمولر، نوگان ۱۳۷۹[۳۳]
- ترجمهٔ تمرین‌های دشیفراژ برای پیانو اثر اُدت گرتنلوب (۵ جلد)، نوگان ۱۳۸۶[۳۴]
- ترجمهٔ سلفژ آتنال اثر لارس ادلوند، نوگان ۱۳۹۸[۳۵]
- ترجمهٔ هانون اثر چارلز لوئی هانون، نوگان ۱۳۹۳[۳۶]
- ترجمهٔ مکتب کُر اثر زلتان کدای (۳ جلد)، نوگان ۱۳۸۶[۳۷]
- ترجمهٔ راه من به سوی موسیقی اثر زلتان کدای[۳۸]
- زیبایی‌های موسیقی کلاسیک برای پیانو (۳ جلد)[۳۹]
- نخستین سرود ملی ایران، آلفرد ژان باتیست لومر، سیاوش بیضایی، نوگان ۱۳۹۳[۴۰]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «هارمونی». سامانه کتابخانه‌های دانشگاه تهران.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ علیرضا میرعلینقی. «از نگاه پژوهشگر هنرمند». کتاب ماه هنر مرداد ۱۳۷۸ - شماره ۱۱، از طریق نورمگز.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ «بیوگرافی». سیاوش بیضایی.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ «شيری بگو دوتا - ترانه محلی لری». یوتیوب رسمی سیاوش بیضایی.
- ↑ «نگاهی به کتاب ترانه‌های محلی ایران برای پیانو از سیاوش بیضایی». کانون فرهنگی چوک.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ «موسیقی». شقایق کمالی.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ««یادگار خون سرو» به بازار آمد». روزنامه سرمایه. ۴ شهریور ۱۳۸۶.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ۸٫۳ ۸٫۴ ۸٫۵ ۸٫۶ «آثار موسیقی». سیاوش بیضایی.
- ↑ «ماهور». نوگان.
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ «ترانه های محلی ایران برای پیانو». نوگان.
- ↑ «آهنگ‌های محلی برای پیانو». سامانه کتابخانه‌های دانشگاه تهران.
- ↑ «بولبوللر اُخور». نوگان.
- ↑ «گل پامچال». نوگان.
- ↑ «کُرِشاه (ترانۀ محلی از بختیاری)، برای آواز، کلارینت و پیانو». نوگان.
- ↑ «شُلِیل». نوگان.
- ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ «آخرین کتاب‌ها و نُت‌های متنشر شده از انتشارات نوگان». نوگان.
- ↑ «دایه دایه». نوگان.
- ↑ «ترانه‌های محلی ایران برای گیتار». نوگان.
- ↑ «خودآموز پرورش شنوایی». نای و نی.
- ↑ «کنترپوان تنال». بتهوون.
- ↑ «چند گفتار درباره موسیقی بومی». نای و نی.
- ↑ «بلابارتوک برای کودکان». نای و نی.
- ↑ «درباره حفظ کردن و از حفظ نواختن در موسیقی». نای و نی.
- ↑ «پوتزولی». نای و نی.
- ↑ «جان تامپسون». نکیسا.
- ↑ «تمرین‌های انگشت برای نوآموزان پیانو». نای و نی.
- ↑ «اتودهای پیانو گام به گام». ویستا.
- ↑ «هارمونی دو جلد در یک مجلد». نای و نی.
- ↑ «درآمدی بر آموزش كاربردی هارمونی». كتابخانه دانشگاه هنر اصفهان.
- ↑ «پیتر و گرگ». نای و نی.
- ↑ «آموزش پیانو بزرگسال». نای و نی.
- ↑ «آنا ماگدالنا». نای و نی.
- ↑ «بورگمولر». نای و نی.
- ↑ «تمرین‌های دشیفراژ». نای و نی.
- ↑ «سلفژ آتنال». نای و نی.
- ↑ «هانون». نای و نی.
- ↑ «مکتب کر». نای و نی.
- ↑ «راه من به سوی موسیقی». نوگان.
- ↑ «زیبایی‌های موسیقی کلاسیک». نوگان.
- ↑ «نخستین سرود ملی ایران». نای و نی.