فهرست میراث جهانی در یمن: تفاوت میان نسخه‌ها
| [نسخهٔ بررسی‌نشده] | [نسخهٔ بررسی‌نشده] |
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←لید: ابرابزار |
←فهرست آزمایشی: ابرابزار |
||
خط ۱۱۵:
|۱۷۱۸<hr>(i)(iv)(v)
|۲۰۰۲
|صعده یکی از قدیمی‌ترین شهرهای قرون وسطایی یمن است که از نظر ارزش تاریخی، معماری، شهری و معنوی از اهمیت بالایی برخوردار است. صعده که توسط امام هادی یایا در قرن نهم تأسیس شد، به مهد "زیدیت"، یک مکتب معنوی قدرتمند اندیشه مسلمانان در یمن تبدیل شد. رشد می‌کند، بدون وقفه در یک طرح قرون وسطایی با معماری خاکی، بسیار مشخصه و نماینده کل منطقه ساکن شده‌است. آن را به شهری منحصر به فرد و هنوز زنده از اولین شهرهای عربی اسلامی تبدیل می‌کند. محوطه استثنایی دیوار زمینی زبور به طول ۳۰۰۰ متر و عرض ۴ متر مجهز به ۵۲ برج دیده‌بانی و ۱۶ دروازه که از معروف‌ترین آنها باب الیمن و باب نجزان است. خانه‌ها و کاخ‌ها در چندین طبقه از خاک و آجر ساخته شده‌اند که از نیمه راه به حیاط تزئین شده باز می‌شوند. در داخل دیوارها، ۱۴ مسجد متعلق به قرن ۱۰ تا ۱۶ میلادی است. مسجد اعظم که در آن یازده جانشین امام اول زیدی مدفون شده‌اند و مسجد النصاری از مکان‌های معنوی آموزشی عالی و ارزش معماری غیرقابل انکاری به‌شمار می‌رود. مناره‌ها مانند گنبدهای مختلف زیبایی کمیاب دارند. قلعه قرن ۱۶ و ۱۸ که بر روی تپه ای از سرباره آهن (بقایای کارگاه‌های صنعتگران برای قرن‌ها) نشسته‌است، اکنون از ارتش آزاد شده‌است. چندین پروژه حفاظتی در حال انجام است: پایان سنگفرش خیابان‌ها، مرمت درها، بازسازی تنها مسجد بانوان و منازل مسکونی با تزئینات داخلی آنها. نیازها "ایجاد یک برنامه عملیاتی" برای زیرساخت‌های ناکافی، موجودی اموال منقول و غیرمنقول، حفظ دارایی‌های نامشهود دانش بزرگ در صنعت ظروف سنگی است. در خارج از شهر، قبرستان زیدی بزرگترین و قدیمی‌ترین قبرستان یمن است که با سنگ‌های بی شماری پر شده‌است که همه آنها به طرز ماهرانه ای حکاکی شده‌اند. در خروجی باب یمن، آب انبارهای باستانی، صخره‌های عظیم حکاکی‌های دوران نوسنگی را نشان می‌دهند که نشان دهنده حیوانات وحشی است که امروزه ناپدید شده‌اند. با بز بز و پیکره‌های انسانی، قدیمی‌ترین در کشور هستند. چهار ارگ از شهر محافظت می‌کردند، تولموس، آلساما، سینارا که توسط عثمانی‌ها بازسازی شده بود و AI-Ablaa. این دره شامل ده دهکده، خانه‌های زیبا احاطه شده توسط مزارع، تاکستان‌ها و درختان میوه است.
|<ref name="k4vzj">{{یادکرد وب | نام خانوادگی=Centre | نام=UNESCO World Heritage | عنوان=Historic city of Saada | وبگاه=UNESCO World Heritage Centre | تاریخ=2017-10-11 | پیوند=https://whc.unesco.org/en/tentativelists/1718/ | کد زبان=en | تاریخ بازبینی=2020-12-18 | archive-date=2 ژانویه 2021 | archive-url=https://web.archive.org/web/20210102194821/https://whc.unesco.org/en/tentativelists/1718/}}</ref>
|-
خط ۱۲۴:
|۱۷۱۹<hr>(i)(iii)(iv)
|۲۰۰۲
|تولا یکی از پنج شهر تاریخی اولویت دار در فهرست میراث یمن است. برای بسیاری از بازدیدکنندگان، اگر نگوییم تمام یمن، زیباترین روستا در منطقه صنعا است. اولین "نصب" به نام Altaleh، به دوره هیمیاری برمی گردد که با کتیبه‌هایی که هنوز روی صخره قابل مشاهده است تأیید شده‌است. این شهر به خوبی حفظ شده توسط یک دیوار دست نخورده احاطه شده‌است که در پای یک صخره عالی با ماسه سنگ صورتی ساخته شده‌است. خانه‌های سه تا پنج طبقه‌ای که در برابر هم قرار گرفته‌اند، تنها راه‌های باریکی را به جا می‌گذارند که در آن می‌توانید نماهای سنگی اخرایی، مجسمه‌های فریز با تنوع بی‌نهایت را تحسین کنید. دروازه‌های بارو، مساجد و مقبره‌ها، کاخ امام سابق، حوض‌ها، حمام‌ها و سوق صنعتگران، این شهر قرون وسطایی را تکمیل می‌کنند که هیچ‌یک از حیات خود را از دست نداده‌است. صخره ای که بر شهر مسلط است و توسط قلعه حصن الغراب محافظت می‌کند که از طریق یک مسیر باستانی و پلکان قابل دسترسی است. در بالا، خرابه‌های چند خانه در اطراف آب انبارهای بزرگ که توسط یک برج محافظت می‌شوند، دوران باستان را به یاد می‌آورند. از آنجا، یک پانورامای ۳۶۰ درجه در کل منطقه فوق‌العاده است. این شهر که توسط دیواری به طول ۲۰۰۰ متر، ارتفاع ۵ تا ۷ متر و عرض ۳ متر احاطه شده‌است، دارای ۲۶ برج مراقبت و ۹ دروازه است. حدود ۶۰۰ خانه سنگی، همه به یک سبک و دکور هماهنگ، وحدتی استثنایی به کل می‌بخشد که با مساجد متعددی که بزرگترین آنها به قرن ۱۲ برمی گردد، نقطه گذاری شده‌است. سوق سنتی قدیمی از ۱۱۰ غرفه با نقاط آبی و راه‌آهن‌های کاروانسی آن، این شهر قرون وسطایی به خوبی حفظ شده را تکمیل می‌کند. این آب با دو استخر بزرگ و حمام عظیم آن که قدمت آن به قرن پانزدهم بازمی‌گردد، هنوز وجود دارد. استقبال ویژه سخاوتمندانه به این شهر جذابیت خاصی می‌بخشد، تعداد بسیار زیاد بازدیدکنندگان اشتباه نمی‌کنند. ما باید به اینها همه کارهای راهداری، تزئینات در حال انجام را اضافه کنیم که در جهت حفظ و نگهداری خوب است.
|<ref name="myber">{{یادکرد وب | نام خانوادگی=Centre | نام=UNESCO World Heritage | عنوان=The Historic City of Thula | وبگاه=UNESCO World Heritage Centre | تاریخ=2017-10-11 | پیوند=https://whc.unesco.org/en/tentativelists/1719/ | کد زبان=en | تاریخ بازبینی=2020-12-18 | archive-date=10 سپتامبر 2013 | archive-url=https://web.archive.org/web/20130910142020/https://whc.unesco.org/en/tentativelists/1719/}}</ref>
|-
خط ۱۳۳:
|۱۷۲۰<hr>(i)(iv)
|۲۰۰۲
|مسجد العامریه، ۱۵۰۴، یکی از جواهرات معماری طاهریان در یمن است. بازسازی آن نمونه ای برای یمن و کشورهای همسایه است. این بنا در وضعیت نامناسبی قرار داشت تا اینکه در سال ۱۹۷۸ چندین مأموریت خارجی شروع به درک اهمیت و منحصر به فرد بودن آن کردند؛ زیرا ابتدا باید مصادره و سپس تمام غرفه‌ها، فروشگاه‌ها، خانه‌های چسبیده به دیوارهای آن تخریب می‌شد، سپس کار پاکسازی آغاز می‌شد. این بنای بنای مستطیل شکل به ابعاد ۲۳ متر در ۴۰ متر است. این مدرسه که از دو طبقه بزرگ تشکیل شده‌است، اصالت و عظمت خود را از قرار گرفتن صحن و نمازخانه در طبقه بالا گرفته‌است. طبقه همکف به عنوان پایه ساختمان به شکل یک گالری طاقدار مرکزی طولانی است که به موزه تاریخی مدرسه، تاریخ آن و همچنین شهر تبدیل خواهد شد. در جنوب، یک استخر بزرگ در فضای باز مدرسه را گسترش می‌دهد. در سطح طبقه اول: پیش حیاط، حیاط اندرونی در مرکز، محصور در رواق‌ها و نمازخانه در شمال که سه گالری از آن عبور می‌کند. نمازخانه را شش گنبد بزرگ و بلند پوشانده‌است. تزئینات نقاشی شده این اتاق استثنایی است. یک کتیبه تاریخی بزرگ و قدرتمند با گچ بری اطراف اتاق، بر روی تمام طاق‌ها و گنبدها امتداد یافته و نقش‌های هندسی یا گلی و نوارهای متعدد با کتیبه‌های قرآنی را ارائه می‌دهد. از بیرون، سه نمای شمالی، شرقی و غربی با بازشوهایی در طاق نسیمی مشخص شده‌است. ورودی در پست و از غرب به دو برج بزرگ محدود شده‌است. در سطح تراس‌ها، که شش گنبد برآمده نمازخانه خودنمایی می‌کند، سنگ‌های باریک و باریک ساختمان را تاج می‌کنند. مرمت: ایجاد تیم‌هایی از کارگران، سنگ تراشان و صنعتگران مستلزم مداخله نسل جدیدی از متخصصان در زمینه قداد، گچ کاری، چوب بود. کیفیت گروه صنعتگران این سایت نه تنها در یمن بلکه در خاور نزدیک و مصر بی نظیر است. این هنر حفاظت و مرمت از زاویه باستان‌شناسی شایسته ذکر است. استقبال از احیای بنای تاریخی که بار دیگر به مدرسه، مسجد برای همه، با موزه و کتابخانه تبدیل خواهد شد، مهم بود.
|<ref name="bovqr">{{یادکرد وب | نام خانوادگی=Centre | نام=UNESCO World Heritage | عنوان=The Madrasa Amiriya of Rada | وبگاه=UNESCO World Heritage Centre | تاریخ=2017-10-11 | پیوند=https://whc.unesco.org/en/tentativelists/1720/ | کد زبان=fr | تاریخ بازبینی=2020-12-18 | archive-date=2 ژانویه 2021 | archive-url=https://web.archive.org/web/20210102194827/https://whc.unesco.org/en/tentativelists/1720/}}</ref>
|-
خط ۱۴۲:
|۱۷۲۱<hr>(ii)(iv)(v)
|۲۰۰۲
|جبله پایتخت باستانی ارتفاعات از سال ۱۰۶۴ تا ۱۱۳۸ است. این منطقه تحت تسلط سلیمانیان بود، سلسله ای که توسط علی السلیحی تأسیس شد. پسرش جانشین او شد، اما این همسرش ملکه عروه بود که وظایف رئیس دولت را بر عهده گرفت (عروه، همسر دوم پس از بالکیس، ملکه افسانه ای سبا که بر یمن سلطنت کرد). پایتخت را به جبله منتقل می‌کند و این شهر رشد بی نظیری را تجربه کرده‌است. جاده ای که به آنجا منتهی می‌شود از مزارع پلکانی سورگوم می‌گذرد، این تراس‌ها اینجا و آنجا پر از درختان عناب، درختان خرنوب، کاکتوس‌ها و شمعدان‌های سرخوشی است که نشان دهنده ارتفاع نسبتاً کم و دمای معتدل است. این شهر به نظر می‌رسد که به سمت کوهی از سنگ بازالت چسبیده و توسط تنگه‌های دو رودخانه که توسط دو پل سنگی باشکوه پوشیده شده‌اند، گرفته شده‌است. این شهر از محیط اطراف خود جدایی ناپذیر است، که با آن نمونه بسیار خوبی از یک چشم‌انداز فرهنگی یکپارچه را تشکیل می‌دهد. این مجموعه معماری که یکی از بهترین آثاری است که در یمن دیده می‌شود، از سازه‌های سنگی و بناهای تاریخی متعدد از دوره فاطمی تشکیل شده‌است. جیبل عملاً برای خودروها غیرقابل دسترسی است. کوچه‌های سنگفرش شده با خانه‌های سنگی بلند در دامنه تپه مرزبندی شده‌است. این خانه‌های بدون گچ تزیینی با نقش‌های بسیار زیبا و نقش برجسته‌های گچبری جان می‌بخشند و درها از چوب کنده‌کاری شده و دارای کتیبه‌های قرآنی هستند. مسجد اعظم که در زمان ملکه عروه (فاطمیان) در سال ۱۰۸۸ ساخته شده و در آنجا آرام گرفته‌است، یکی از قدیمی‌ترین و زیباترین مسجدهای یمن است. شما می‌توانید نقش برجسته‌های گچبری زیبا و سقف تزئین شده باشکوه را تحسین کنید و مرمت آن رضایت بخش است. در ادامه، یک مسجد کوچک و عالی قبات خلیج از زوم. قناتی که در زمان ملکه عروه ساخته شده هنوز از کوه‌ها آب می‌آورد. خرابه مهم کاخ ملکه دارای ۳۶۵ اتاق بود که افسانه‌ها می‌گویند برای هر شب یک اتاق. سوق هنوز زنده و معتبر است. در نهایت، مناظر اطراف، علاوه بر تراس‌ها، پر از دهکده‌های کوچک بسیاری است که شخصیت آنها دست نخورده باقی مانده‌است. این شهر در حال توسعه و تا حدودی حفاظت از آن با بر عهده گرفتن مسئولیت کارهای جاده (آسفالت خیابان‌ها و پاکسازی زباله‌ها) و توزیع آب برای همه، توسط فرماندار ایب، I' UCH و Gtz.
|<ref name="v82ga">{{یادکرد وب | نام خانوادگی=Centre | نام=UNESCO World Heritage | عنوان=Jibla and its surroundings | وبگاه=UNESCO World Heritage Centre | تاریخ=2017-10-11 | پیوند=https://whc.unesco.org/en/tentativelists/1721/ | کد زبان=la | تاریخ بازبینی=2020-12-18 | archive-date=2 ژانویه 2021 | archive-url=https://web.archive.org/web/20210102194734/https://whc.unesco.org/en/tentativelists/1721/}}</ref>
|-
خط ۱۵۱:
|۱۷۲۲
|۲۰۰۲
|هراز بدون شک بیل‌ترین و خوش‌آمدترین منطقه در یمن است. این رشته کوه به دلیل موقعیتی که بین دشت ساحلی تیهاما و صنعا دارد، همیشه استراتژیک بوده‌است. کاروان توقفگاه پادشاهی هیمیاری، هراز همچنین سنگر سلسله سلیمان بود که در سال ۱۰۳۷ در یمن تأسیس شد. قله‌های صخره ای غیرقابل دسترس تر معماری با ابهت آنها نیاز مضاعف را برآورده می‌کند: اطمینان از دفاع از روستاییان در حالی که فضای بیشتری را برای محصولات کشاورزی باقی می‌گذارد. هر شهر مانند یک دژ محافظت می‌شود. خانه‌ها خود حصار را تشکیل می‌دهند که دارای یک یا دو دروازه به راحتی قابل دفاع است. این خانه‌ها که با مصالح، ماسه سنگ یا بازالت ساخته شده‌اند، کاملاً با مناظر تلفیق می‌شوند و تشخیص اینکه صخره به کجا ختم می‌شود و روستا از کجا شروع می‌شود دشوار است. مردان توانسته‌اند محیط خود را کاملاً تثبیت کنند. این کوه به تراس‌هایی به مساحت چند هکتار یا چندین هکتار بریده شده‌است که با دیوارهایی که گاهی به ارتفاع چندین متر محدود شده‌اند، بریده شده‌است. یونجه برای گاو، ارزن، فورج، عدس، سوپرمارکت‌ها برای قهوه و البته قات در این مزارع پلکانی قابل توجه رشد می‌کند. جبل هراز بدون شک زیباترین و دلپذیرترین منطقه کشور است، همچنین جایی که می‌توانید در آن در امنیت کامل قدم بزنید. در یک پیاده‌روی یک روزه می‌توان از کاهیل، الجبل، بانو مورا و AI-Kadi واقع در خط الراس که بر مناخا تسلط دارد دیدن کرد. Manakha در قلب این توده پر رونق باشکوه، این شهر تجاری بزرگ که بازار آن روستاییان را از اطراف جذب می‌کند. شهر قدیمی قرن دوازدهم از میدان اصلی بازار تا پای جبل شیبام امتداد دارد. AI-Hajjara، روستای فوق‌العاده مستحکم در غرب Manakha. ارگ آن در قرن دوازدهم توسط سلیمانیان تأسیس شد، حجاره بدون شک یکی از بهترین نمونه‌های معماری کوهستانی در یمن را ارائه می‌دهد. این شهر در بالای صخره ای چشمگیر نصب شده و خانه‌های بلند آن بر روی صخره و بدون پایه بنا شده‌است. سنگ تقریباً سیاه است که تزئینات نما را زیباتر می‌کند. از آنجا به روستاهای دیگر بیت القنوس و بیت شمران دسترسی دارند. AI-Hutayb، این روستا بر روی سکویی از ماسه سنگ قرمز ساخته شده‌است، رو به چشم‌انداز باشکوهی از تپه‌ها که حدود بیست روستا بر روی آن قرار دارند. در پای صخره‌ای که بالای آن مسجد است، درختان اکالیپتوس به خانه‌ها پناه می‌دهند و مقبره سومین «دای» یمنی حاتم الحمدی (قرن دوازدهم) در این مکان برای جمع‌آوری بوهراس از هند، سریلانکا، سنگاپور و ماداگاسکار مسیر سرگیجه‌ای که بر روی روستا قرار دارد، منظره تحسین‌برانگیزی را ارائه می‌دهد. مؤمنان اسماعیلی بدون آسیب رساندن به منظره، جاده‌ها را آسفالت کرده‌اند، خیابان‌ها را برای مؤمنان خود آسفالت کرده‌اند. تحت تأثیر تغییرات فعلی، این مجموعه‌های معماری، تراس‌ها و روستاها آسیب‌پذیر می‌شوند.
|<ref name="kkbbq">{{یادکرد وب | نام خانوادگی=Centre | نام=UNESCO World Heritage | عنوان=Jabal Haraz | وبگاه=UNESCO World Heritage Centre | تاریخ=2017-10-11 | پیوند=https://whc.unesco.org/en/tentativelists/1722/ | کد زبان=fr | تاریخ بازبینی=2020-12-18 | archive-date=2 ژانویه 2021 | archive-url=https://web.archive.org/web/20210102194822/https://whc.unesco.org/en/tentativelists/1722/}}</ref>
|-
خط ۱۶۰:
|۱۷۲۳
|۲۰۰۲
|نمای غربی کوه، توسعه نیافته، پوشیده از پوشش گیاهی گرمسیری است که به قدری متراکم است که دسترسی به آن دشوار است. احتمالاً بازمانده ای از جنگل‌های بدوی است که برای هزاران سال ناپدید شده‌است. خوشبختانه، جاده خیلی زود متوقف می‌شود و در آنجا می‌توانید انواع گیاهان را ببینید: در پایین موز، در وسط قهوه، در بالا گندم دوروم رشد می‌کند. نمای شرقی آن به‌طور کامل با دهکده‌های زیادی مجهز شده‌است، تراس‌های کشت‌شده با کیفیت استثنایی که به سمت بالا می‌روند. مردم آداب و رسوم و لباس‌های خاص خود را متفاوت از سایر مناطق دارند. بورا هنوز به خوبی محافظت می‌شود. با این حال، جاده ای به سمت شرق در حال تعریض و آسفالت است. در این مورد، تعداد وسایل نقلیه خطری برای تهدید تعادل تنوع زیستی آن دارد. همه چیز برای خشنود کردن وجود دارد. دهکده‌ها، از جمله معروف‌ترین روستاها در جهان، ثروت درخشان نماها را حفظ می‌کنند. جوامع کوهستانی دور از محورهای ارتباطی اصلی هنوز ویژگی‌های خود را حفظ کرده‌اند. برای طبقه‌بندی در مکان‌های فرهنگی برای ضلع شرقی و در مکان‌های طبیعی (یا تنوع زیستی) برای ضلع غربی. اشغال قلمرو متشکل از مناظر فرهنگی واقعی. پنج طبقه از پوشش گیاهی تغییرات آب و هوایی را در طول ۲۰۰۰ متر نشان می‌دهد، موز در پای جبل و گندم دوروم در بالای آن برداشت می‌شود. این زیست اقلیم به گونه‌های مختلف درخت (۳۰) و درختچه (۴۰) و همچنین حیوانات وحشی (۱۰) خزندگان (۱۲) و تعداد قابل توجهی از پرندگان بومی (۵۰+) و مهاجر (۳۰) و غیره اجازه زندگی می‌دهد. چندین تهدید بر تنوع زیستی تأثیر می‌گذارد: کمبود درآمد مالی برای کمک به مردم برای محافظت از محیط زیست. جمعیت بزرگتر و فقیرتر درختان زیادی را قطع می‌کنند و زنان درختچه‌های زیادی را برای پختن غذا برای خانواده خود نمی‌برند. ساخت جاده جدید از طریق فضاهای شکننده به سمت بالا، بر تعادل اکولوژیکی فشار وارد می‌کند و دسترسی آسان‌تر به جنگل، به جنگل زدایی کمک می‌کند و به گله‌های دشت اجازه می‌دهد که بیایند و در آنجا چرا کنند. قوانین اخیر حفظ این تنوع زیستی را با تهیه کنسرسیومی با دهقانان و مالکان پیشنهاد می‌کند. این قانون مصوب مجلس اقداماتی را برای توسعه آغاز خواهد کرد. بورا به عنوان "منطقه حفاظت شده" اعلام خواهد شد و کل جمعیت انتظار منافع اقتصادی دارند: جاده آسفالته، یک مرکز بهداشتی، دو مدرسه دیگر، آب و برق بهتر توزیع شده، وام برای زنبورداری و یک مرکز صنایع دستی برای گردشگران ملی و بین‌المللی. این تنوع زیستی برای دانشمندان از همه رشته‌ها و اکوتوریسم ملی و بین‌المللی باز خواهد بود. Biocenosis، انجمن حیوانات و گیاهانی که در یک محیط زیستی در تعادل زندگی می‌کنند، با جبل بورا، یکی از نمونه‌های نادری که هنوز در این جهان وجود دارد، می‌یابد.
|<ref name="w9650">{{یادکرد وب | نام خانوادگی=Centre | نام=UNESCO World Heritage | عنوان=Jabal Bura | وبگاه=UNESCO World Heritage Centre | تاریخ=2017-10-11 | پیوند=https://whc.unesco.org/en/tentativelists/1723/ | کد زبان=fr | تاریخ بازبینی=2020-12-18 | archive-date=2 ژانویه 2021 | archive-url=https://web.archive.org/web/20210102194844/https://whc.unesco.org/en/tentativelists/1723/}}</ref>
|-
خط ۱۶۹:
|۱۷۲۴
|۲۰۰۲
|بلحاف در میان تپه‌های شنی که با ساحل همسایه است واحه ای است با نخل‌هایش، سپس شن‌های سفید جای خود را به گدازه‌های سیاه تا بندر ماهیگیری بیرعلی می‌دهد. سپس قنا، یکی از نقاط آغازین اصلی مسیر بخور، بندر بزرگ پادشاهی باستانی حضرموت بود، تپه ای به نام حسن الغراب بر آن تسلط داشت، جایی که بقایای باستانی باقی مانده‌است. دور یک آتشفشان خاموش، یک دریاچه دهانه با آب‌های فیروزه ای است. جاده ساحلی «کورنیش» به بوروم منتهی می‌شود که در مواقعی از کوه‌ها بالا می‌رود تا بهتر به دریا مشرف شود. بروم، یک بندر معمولی ماهیگیری نیز گذشته‌ای باشکوه داشت، روستایی قدیمی که اطراف آن را کوره‌های گچ برای ماهیگیری احاطه کرده بود. نه چندان دور، از میان گسلی دیدنی، خلیج بزرگ مکلا را می‌بینیم. این جزایر پرندگان مهاجر از هند یا آفریقا هستند.
|<ref name="c0joj">{{یادکرد وب | نام خانوادگی=Centre | نام=UNESCO World Heritage | عنوان=Balhaf/Burum coastal area | وبگاه=UNESCO World Heritage Centre | تاریخ=2017-10-11 | پیوند=https://whc.unesco.org/en/tentativelists/1724/ | کد زبان=en | تاریخ بازبینی=2020-12-18 | archive-date=2 ژانویه 2021 | archive-url=https://web.archive.org/web/20210102194736/https://whc.unesco.org/en/tentativelists/1724/}}</ref>
|-
خط ۱۷۸:
|۱۷۲۶<hr>(vii)(x)
|۲۰۰۲
|این منطقه به‌طور کلی شامل منطقه ظفار در عمان و منطقه حوف در یمن به عنوان مرکز تنوع گیاهی و به عنوان "واحه مه" در شبه جزیره عربستان که عمدتاً خشک است توصیف شده‌است. حتی اگر در سمت عمان اقدامات حفاظتی انجام شود، حفاظت خاص از منطقه آزمایشی حوف از دیدگاه بین‌المللی به دلیل تغییرات ظاهراً بومی محلی و فشار کمتر زمین در سمت یمن قابل توجیه است. به‌طور کلی تراکم پایین جمعیت در بخش جنوبی یمن، تمرکز جمعیت در مناطق شهری و دسترسی ضعیف، تاکنون محیط طبیعی در منطقه آزمایشی حوف را از سازگاری رادیکال و کاهش تنوع زیستی که برای بسیاری از مناطق عربستان و یمن معمول است در امان نگه داشته‌است. کل در داخل یمن، منطقه آزمایشی هاف دومین منطقه بزرگ با پوشش درختی زیاد و تنوع گیاهی و جانوری بالا را تشکیل می‌دهد. تهدیدهای فعلی عمدتاً ناشی از افزایش سریع جمعیت در منطقه و نبود فرصت‌های درآمدی جایگزین به جز گسترش و تشدید کشاورزی و دامداری در خود منطقه است. یک پروژه تأمین مالی GEF برای این منطقه اکنون در شرف امضای قرارداد با کنسرسیوم مشاوره بین‌المللی و ملی است که مسئول تهیه یک طرح مدیریت پایدار منطقه حفاظت شده مبتنی بر جامعه برای منطقه آزمایشی هاف خواهد بود.
|<ref name="inhnq">{{یادکرد وب | نام خانوادگی=Centre | نام=UNESCO World Heritage | عنوان=The Hawf Area | وبگاه=UNESCO World Heritage Centre | تاریخ=2017-10-11 | پیوند=https://whc.unesco.org/en/tentativelists/1726/ | کد زبان=en | تاریخ بازبینی=2020-12-18 | archive-date=2 ژانویه 2021 | archive-url=https://web.archive.org/web/20210102194840/https://whc.unesco.org/en/tentativelists/1726/}}</ref>
|-
خط ۱۸۷:
|۱۷۲۷
|۲۰۰۲
|شهر، منطقه کوچک ساحلی (۵۴ کیلومتری شرق مکلا) مانند دوران باستان. از شهر، دو دروازه بازسازی شده‌اند، کمی از شهر قدیمی این معماری، ترکیبی از تکنیک‌های یمنی، عربی و هندو باقی مانده‌است. این شهر بدون شک به لطف روستای عالی بادا که حمام‌های چشمه آب گرم را در خود جای داده‌است، در فهرست "سایت گردشگری" قرار گرفته‌است. علاوه بر این، روستای بندر، الحمی نیز برای گردشگران لذت بخش است. (در همان ساحل، سمت عمان، هزاران لاک پشت نیز برای ساختن لانه می‌آیند)
|<ref name="heryt">{{یادکرد وب | نام خانوادگی=Centre | نام=UNESCO World Heritage | عنوان=Sharma/Jethmun coastal area | وبگاه=UNESCO World Heritage Centre | تاریخ=2017-10-11 | پیوند=https://whc.unesco.org/en/tentativelists/1727/ | کد زبان=en | تاریخ بازبینی=2020-12-18 | archive-date=2 ژانویه 2021 | archive-url=https://web.archive.org/web/20210102194737/https://whc.unesco.org/en/tentativelists/1727/}}</ref>
|}
| |||