اسماعیلیان الموت: تفاوت میان نسخه‌ها

| year_leader7 = ۱۲۲۱–۱۲۵۵

| year_leader8 = ۱۲۵۵–۱۲۵۶

| today = {{plainlist|

*[[ایران]]

'''دولت اسماعیلیان الموت،''' حکومتی است که در سال ۴۸۳ (هجری قمری) با فتح [[قلعه الموت|قلعه الَموت]] توسط [[حسن صباح]] پایه‌گذاری شد و دوره فرمانروایی آنان تا ۶۵۴ (هجری قمری) ادامه یافت. مرکز فرماندهی اسماعیلیان در [[الموت|الَموت]] بود و بیشترِ فعالیت آن‌ها مبارزه با خلفای [[بنی عباس]] و [[مغول|قبایل مغول]] بود. [[حسن صباح]] به عنوان شاخص‌ترین فرمانروای اسماعیلیان ([[نزاریه|شعبه نزاریان]]) با انجام تبلیغات وسیع در بین کشاورزان و بینوایان توانست حوزهٔ قدرت خود را تا سوریه کنونی گسترش دهد. سرانجام دولت اسماعیلیه پس از ۲۰۰ سال حکومت، با حملهٔ [[هلاکو خان|هلاکوخانِ مغول]] از بین رفت.<ref>{{یادکرد وب |url=http://af.samta.ir/atlas/index.php?title=فرق_مذهبی_استان_قزوین |title=فرقه اسماعیلیه در قزوین |accessdate=۲۷ ژوئن ۲۰۱۲ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20150402040610/http://af.samta.ir/atlas/index.php?title=فرق_مذهبی_استان_قزوین |archivedate=۲ آوریل ۲۰۱۵ |dead-url=yes}}</ref> اما سلسله امامت [[نزاریه|نزاریان]] بعد از سقوط الموت همچنان تا امروز ادامه دارد.

== جایگاه مذهبی ==

'''اسماعیلیه''' یا '''باطنیه''' فرقه‌ای از [[شیعه]] امامیه است که معتقدان آن، [[محمد بن اسماعیل]] برادرزاده [[موسی کاظم]] را آخرین می‌دانستند. ظهور این فرقه اصلاً نتیجه اختلاف در امامت [[اسماعیل بن جعفر|اسماعیل بن جعفر صادق]] با برادرش [[موسی کاظم|موسی بن جعفر]] بوده‌است. اسماعیلیان معتقدند که پس از مرگ [[جعفر صادق]] (در قرن هشتم میلادی) امامت به پسر بزرگتر وی می‌رسید؛ اما چون پسرش [[اسماعیل بن جعفر|اسماعیل]] پیش از پدر درگذشته بود، امامت به [[محمد بن اسماعیل]] منتقل شد که سابع تام است و دور هفت با او تمام می‌شود و پس از او امامت در خاندان وی باقی ماند.{{مدرک}} آنها در میان اهل سنت به «باطنیان» مشهورند و شیعه هفت امامی نیز نامیده می‌شوند. اسماعیلیه به دو فرقه [[مستعلوی]] و [[نزاریه|نزاری]] تقسیم می‌شوند.