نعل درگاه: تفاوت میان نسخه‌ها

دو انتهای نعل درگاهی باید در بالای ستون یا دیوارها به گونه‌ای قرار داده شود که وزن روی نعل درگاهی تماما به ستون‌ها و یا دیوارها منتقل شود. به سطحی از دیوار یا ستون که دو انتهای نعل درگاهی روی آن قرار می‌گیرد، تکیه‌گاه می‌گویند. هر چه در گاهی عریض‌تر باشد، به همان نسبت نعل درگاهی نیز عريض‌تر خواهد بود و بار بیشتری را تحمل می‌کند. حداقل ارتفاع نعل درگاهی‌ها برابر ۱۵ سانتی‌متر است. نحوه پخش بار بر روی نعل درگاهی‌های آجری به شکل یک مثلث و با زاویه ۶۰ درجه است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ترابی اصفهانی رضا،کتاب آشنایی با اجزای اصلی ساختمان پارس بوک}}</ref>

 

به علت‌های زیر ، نعل درگاه و سطوح زیر آن می‌شکنند:

‌‌‌الف) در اثر نشست ستون زیر نعل درگاه، به علت اهرم شدن آن ، برش افقی به وجود آید. ب) برش‌های عمودی به خاطر وجود پیوند و اثر نیروهای فشاری در امتداد تیر نعل درگاه و برش‌های طولی بعد از مقدار گیر نعل درگاه به وجود می‌آید که در هر دو حالت ، جداره ترک‌ها را می‌تراشیم ، باز می‌کنیم و سپس گرد آن را می گیریم .