معماری پست‌مدرن: تفاوت میان نسخه‌ها

این نوع معماری پیرایش و تزیین را باز به میان می‌آورد، و از رنگ‌های زرق و برق‌دار و آرایه‌های نامتجانس اغلب بهره می‌برد.<ref name="Architecture 2002. pp.257" />

در این شیوه، به جای استفاده از مفاهیم فاضلانه، سعی در استفاده از جزئیات و نمادهای صرفاً زیبا، مقیاس‌های متناقض، روابط هندسی دلبخواه، و طعنه و ابهام در فُرم‌ها می‌شود.<ref name="Architecture 2002. pp.257" />

معماری پست مدرن در دهه 1960۱۹۶۰ به عنوان واكنشواکنش در برابر نقایص دركدرک شده [[معماری مدرن]]، به ویژه آموزه هایآموزه‌های سخت، یك‌نواخت،یک‌نواخت، نداشتن زینت و عادت نادیده گرفتن تاریخ و فرهنگ شهرهایی که ظاهر شده است،شده‌است، ظهور كردکرد. در سال 1966۱۹۶۶ ، ونتوری جنبش را در کتاب خود ،خود، پیچیدگی و تناقض در معماری رسمیت داد. ونتوری به طوربه‌طور خلاصه نوعی از معماری را که می خواستمی‌خواست جای مدرنیسم ببیند ،ببیند، بیان کرد:

من در مورد معماری پیچیده و متناقضی بر اساس غنای و ابهام تجربه مدرن صحبت می کنم ،می‌کنم، از جمله آن تجربه ذاتی هنر ...… من از مشکلات استقبال می کنممی‌کنم و از عدم قطعیت ها بهره برداریقطعیت‌ها میبهره‌برداری کنممی‌کنم ...… من عناصری را دوست دارم که ترکیبی هستند تا "ناب" "، به خطر انداختن به جای" پاک "، ...… انطباق به جای به جز ...… من برای نشاط کثیف بیش از وحدت آشکار هستم ...… من ترجیح می دهممی‌دهم" هر دو و "به" دو گزینه "، سیاه و سفید، و گاهی اوقات خاکستری ،خاکستری، سیاه یا سفید ...… معماری پیچیدگی و تضاد باید به جای وحدت آسان حذف ،حذف، مجسم وحدت دشوار باشد.<ref name=":0">{{Cite journal|date=2020-12-07|title=Postmodern architecture|url=https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Postmodern_architecture&oldid=992822495|journal=Wikipedia|language=en}}</ref>

به جای آموزه هایآموزه‌های کاربردی مدرنیسم ، ونتوری پیشنهاد کرد تأکید اساسی بر نما ،نما، ترکیب عناصر تاریخی ،تاریخی، استفاده ظریف از مواد غیر‌معمولغیرمعمول و کنایات تاریخی ،تاریخی، و استفاده از تکه تکهتکه‌تکه شدن و تعدیلات برای جالب توجه ساختن ساختمان باشد.<ref>{{Cite journal|date=2020-12-07|title=Postmodern architecture|url=https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Postmodern_architecture&oldid=992822495|journal=Wikipedia|language=en}}</ref>

همسر ونتوری ،ونتوری، [[دنیس اسکات براون|دنیز اسکات براون]] ، معمار و شهرساز برجسته ،برجسته، و ونتوری کتاب "یادگیری از [[لاس وگاس]]" (1972۱۹۷۲) را با همکاری استیون ایزنور نوشتند و در آن آنها استدلال مشترک خود را علیه مدرنیسم توسعه دادند. آنها از معماران خواستند تا معماری موجود را به جای تلاش برای تحمیل مدینه فاضله بینایی از تخیلات خود ،خود، مورد توجه قرار دهند و از آن تجلیل كنندکنند. این با اعتقاد اسکات براون بود که ساختمانها باید برای مردم ساخته شوند و معماری باید به آنها گوش دهد. اسکات براون و ونتوری استدلال کردند که عناصر زینتی و تزئینی "نیازهای موجود برای تنوع و ارتباطات را برآورده می کنندمی‌کنند". این کتاب در گشودن چشمان خوانندگان به شیوه هایشیوه‌های جدید تفکر در مورد ساختمان بسیار مؤثر بود ،بود، زیرا این کتاب از کل [[تاریخ معماری]] - هم با سبک بالا و هم بومی ،بومی، چه تاریخی و چه مدرن - گرفته شده بود و در پاسخ به گفته مشهور [[لودویگ میس فن در روهه|میس ون روهه "]] ونتوری پاسخ داد ،داد، "کمتر بیشتر است" ، "کمتر حوصله ندارد." ونتوری نمونه هایینمونه‌هایی از همسر و ساختمانهای شخصی خود ،خود، خانه صنفی ،صنفی، در [[فیلادلفیا]] را به عنوان نمونه هایینمونه‌هایی از سبک جدیدی ذکر کرد که از تنوع و ارجاعات تاریخی استقبال می کند ،می‌کند، بدون بازگشت به احیای دانشگاهی سبک هایسبک‌های قدیمی.<ref name=":0" />

{{پانویس|۲}}

[[رده:معماریسبک‌های پست‌مدرنمعماری]]