جهنم: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه ۱۹ [[حدید|سوره حدید]] </ref>

# طبقه دوّم: «لظی» است؛ حرارت آتش در این درجه دست و [[پا]] و پوست سر را می‌کند و می‌برد و کسانی را که به فرمان خداوند پشت کرده و [[اموال]] را جمع و ذخیره کرده بودند به سوی خود می‌خواند.

# طبقه چهارم: «حُطَمَه» (آتشی خرد کننده) است، و از آن شراره‌هایی به بزرگی [[کاخ]] پرتاب می‌شود که گویی (در سرعت و کثرت) همچون شتران زرد رنگی هستند که به هر سو پراکنده می‌شوند! هر کسی که به سویش روانه شود مانند [[سرمه]] سیاه می‌گردد.

# طبقه پنجم: «هاویه»<ref>طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان، ج ۲۰، ص ۳۴۹</ref> (جهنّم و سقوط به اسفل سافلین) است که در آن گروهی ندا می‌دهند ای '''مالک'''<ref>نام فرشته‌ای از فرشتگان نگهبان جهنم است.</ref> به فریادمان برس. هنگامی که مالک برای فریاد رسی آنان می‌آید ظرف‌های زردی از [[آتش]] پیش رویشان قرار می‌دهد که در آن، آب بدبوی متعفّنی است که پوست‌های بدنشان از گرمای زیاد آن همچون فلز گداخته می‌شود، به محض این که ظرف آتشین را بلند می‌کنند تا از آن بیاشامند، [[گوشت]] صورتشان از شدت گرمای آن در آن ظرف می‌ریزد؛ و این همان گفتار خداوند است که می‌گوید: «'''وَ إِنْ یَسْتَغیثُوا یُغاثُوا بِماءٍ کَالْمُهْلِ یَشْوِی الْوُجُوهَ بِئْسَ الشَّرابُ وَ ساءَتْ مُرْتَفَقاً'''»؛<ref>کهف، ۲۹.</ref> و اگر تقاضای آب کنند، آبی برای آنان می‌آورند که همچون فلز گداخته صورت‌ها را بریان می‌کند! چه بد نوشیدنی، و چه بد محل اجتماعی است. کسی که در آن بیفتد هفتاد سال در آتش فرومی‌رود، و هر قدر پوستش که به سوزد پوست دیگری جایگزین آن می‌شود.