براهام: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵:
علاوه بر این '''براهام''' بی آنکه بداند که بهرام شاه ایران است، از وی قول گرفت که پگاهان(صبح روز بعد) و به هنگام بازگشت و ترک خانهٔ او، سرگین اسبش را بروبد و جارو کند و بعلاوه اگر زیانی وارد آورد، تاوان آن را بپردازد.
 
شاه به ناچار آن شب را بر [[نمد]] ِزینِ[[زین]] ِاسب خود خفت، امّا چون به بارگاه خویش بازگشت، '''براهام''' را فراخواند و اموال و دارایی‌های او را ستاند و [[مصادره]] کرد و این اموال و دارایی‌ها را به [[لنبک]] که فقیری جوانمرد و گشاده دست بود، و همینطور به تُهیدستان و مستمندان دیگر بذل و بخشش نمود.
 
[فردوسی]] در شاهنامه اینگونه به توصیف این حکیم رومی رامرد آغازجهود نموده‌استپرداخته‌است:
{{شعر}}
{{ب|'''براهام''' مردیست پُر [[سیم]] و [[زر]] |جهودی فریبنده و بد گُهر <ref> پارسی نگاشتهٔ شاهنامهٔ فردوسی، صفحه: ۶۳۵ </ref>}}