نبرد تسوشیما: تفاوت میان نسخه‌ها

در ۸ فوریهٔ ۱۹۰۴ کشتی‌های [[نیروی دریایی امپراتوری ژاپن]] به صورت ناگهانی به ناوگان [[خاور دور|شرق دور]] روسیه که در [[پورت آرتور]] لنگر انداخته بود، حمله کردند و سه کشتی را دچار خسارت کردند. این حمله، آغازگر جنگ روسیه و ژاپن بود. هدف نخست ژاپن، ایمن کردن خطوط ارتباطی به سرزمین اصلی [[آسیا]] بود تا بتواند [[جنگ زمینی]] در [[منچوری]] به راه اندازد. به این منظور باید ناوگان روسیه در شرق دور منهدم می‌شد. نیروهای دریایی روسیه نخست واکنشی نشان ندادند و ژاپنی‌ها بی دردسر در کره پیاده شدند. با ورود دریاسالار [[استپان ماکاروف]] روسی‌ها به حرکت افتادند و موفقیت‌هایی کسب کردند؛ ولی ماکاروف در ۱۳ آوریل بر اثر برخورد کشتیش با یک مین کشته شد. جانشینانش از درگیری با نیروی دریایی ژاپن خودداری کردند و روس‌ها در پایگاه خود در پورت آرتور ماندند.

روس‌ها تصمیم گرفتند بخشی از [[ناوگان بالتیک]] خود را به شرق دور بفرستند. قرار بود این نیروها بر ناوگان ژاپن غلبه کنند و پیشروی ژاپن به سوی منچوری را تا رسیدن نیروی کمکی از طریق [[راه‌آهن سراسری سیبری]] به تأخیر اندازند. گردان دوم پاسیفیک از بالتیک به سوی [[دریای شمال]] راند. روس‌ها که اخباری دربارهٔ کمین قایق‌های ژاپنی شنیده بودند، اشتباهاً گروهی از ماهیگیران بریتانیایی[[بریتانیا]]<nowiki/>یی را زیر آتش گرفتند و تعدادی را کشتند. بریتانیا از اقدام روس‌ها خشمگین شد و از آن جایی که [[اتحاد ژاپن و بریتانیا|پیمان دفاعی با ژاپن]] داشت، در آستانهٔ ورود به جنگ قرار گرفت. ولی توافق دیپلماتیک میان دو طرف حاصل شد و روس‌ها به مسیر خود ادامه دادند. دخالت‌های دیپلماتیک [[فرانسه]] که بریتانیا و روسیه را در [[تفاهم مثلث|بلوکی ضد آلمان]] کنار هم آورده بود، جلوی ورود بریتانیا به جنگ را گرفت. روس‌ها مسئولیت حادثه را به عهده گرفتند و غرامت پرداختند. ضمناً گذر آن‌ها از [[کانال سوئز]] ممنوع شد و وادار شدند مسیری بسیار طولانی‌تر را دور [[آفریقا]] بپیمایند. ناوگان روسیه در آوریل و مهٔ ۱۹۰۵ در [[هندوچین فرانسه]] لنگر انداخت. روس‌ها دستور داشتند محاصرهٔ پورت آرتور را بشکنند، ولی شهر ماه‌ها پیش سقوط کرده‌بود. پس هدف تغییر یافت و قرار شد به کشتی‌های باقی‌مانده در ولادی‌وستوک ملحق شوند.

در حدود ساعت ۲۰ چندین [[ناوشکن]] و اژدرافکن[[اژدر]]<nowiki/>افکن ژاپنی به سوی روس‌ها حرکت کردند و سه ساعت بدون وقفه ناوگان روسیه را مورد حمله قرار دادند. کشتی‌های روسی به دسته‌های کوچکی تقسیم شدند و مسیر خود را به سوی شمال ادامه دادند. نبردناو قدیمی ناوارین با مین برخورد کرد و متوقف شد. سپس چهار اژدر به آن اصابت کرد و غرق شد. از ۶۲۲ خدمهٔ آن تنها سه نفر زنده ماندند.