علوم دامی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←بازار کار: اشتباهات اصلاح شد, دستور زبان اصلاح شد برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه ویرایش با برنامهٔ اندروید |
ویژگی پیوندهای پیشنهادی: ۱۰ پیوند افزوده شد. |
||
خط ۸:
امروزه تولید [[محصولات پروتئینی]] مبتنی بر سیستم‌های سنتی [[دامپروری]] جوابگوی نیاز [[جامعه]] نیست و نیازمند تربیت دانش آموختگان کارآمد در رشته [[دامپروری]] و علوم دامی هستیم تا با فعالیت در این حوزه بتوان به [[امنیت غذایی]] و پاسخگویی [[جمعیت]] در حال افزایش باشاگر علاقمند به [[حیوانات اهلی]] هستید یکی از بهترین و متنوع‌ترین رشته‌های تحصیلی، علوم دامی است که میتواند اطلاعات وسیعی درمورد تغذیه و پرورش و نگهداری حیوانات مختلف برای مثال پرورش [[گاو]]، پرورش طیور، [[آبزیان]]، زنبور عسل، [[کرم ابریشم]]، [[بوقلمون]]، [[شتر]] [[مرغ]]، [[شتر]]، [[گاومیش]]، [[گوسفند]]، [[بز]]، [[اسب]] و [[حیوانات]] خانگی بدهد.
== تاریخچه رشته علوم دامی و دامپروری در ایران ==
پیشینه دامپروری به 12000 سال گذشته و با [[اهلی کردن]] حیوانات توسط بشر برمیگردد.
تاریخچه تدریس در زمینه امور دام و علوم دامی در [[ایران]] از سال 1279شمسی با تأسیس مدرسۀ فلاحت مظفری شروع شد که در این مدرسه دروس [[کشاورزی]] و امور دام [[تدریس]] می شد و تمام فارغ التحصیلان در مناطق روستایی مشغول فعالیت های تولیدی می‌شدند، در [[دانشگاه تهران]] از دهه 20 شمسی اموزش دامپروری به صورت چند واحد درسی با عنوان "دامپروری" ابتدا در سال 1324 در [[پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران|دانشکده کشاورزی]] شروع شد تا اینکه در سال 1334 «واحد دامپروری» دانشکده بنیاد نهاده شد.
در سال 1335 گرایش دامپروری با 15 واحد درسی در دوره کارشناسی رشته کشاورزی عمومی راه اندازی شد.
در سال 1340 این گرایش به رشته دامپروری در [[کارشناسی|مقطع کارشناسی]] تبدیل شد و در سال 1342 گروه دامپروری به عنوان یکی از گروههای دانشکده کشاورزی به رسمیت شناخته شد. و از اوایل دهه شصت علوم دامی و دامپروری به عنوان یکی از گرایش های [[مهندسی کشاورزی]] مطرح گردید و مقطع کارشناسی ارشد علوم دامی در دانشگاه تهران برای اولین بار در سال 1364 به صورت ناپیوسته و دوره های دکتری در سال 1373 در رشته تغذیه دام، در سال 1380 در رشته اصلاح نژاد دام و در سال 1383 در رشته [[فیزیولوژی]] دام راه اندازی شدند.
== مباحث ==
خط ۲۰:
عمده مباحث در کارشناسی علوم دامی دربارهٔ [[پرورش]] انواع حیوان مزرعه ای و [[رفتار شناسی]]، [[فیزیولوژی]]، [[تغذیه]]، [[ژنتیک]] و[[اصلاح نژاد|اصلاح]] دام و مدیریت فارم است.
مبحث [[فیزیولوژی]] دام شامل [[فیزیولوژی]] تکمیلی و [[تولید مثل]] دام و طیور و [[هورمون]] شناسی و غدد داخلی و [[ایمنی‌شناسی|ایمنی شناسی]] در دام و طیور به جهت افزایش تولید مثل و رفتارشناسی و کنترل عوامل محیطی و تنش به جهت بالا بردن راندمان تولید و تولیدمثل و ارائه ی خدمات تولید مثلی همانند [[تلقیح مصنوعی]] و تشخیص بارداری میباشد.
مبحث تغذیه دام به‌طور تخصصی شامل گرایش‌های تغذیه [[نشخوارکنندگان]] و[[تک معده‌ای]] ها([[خوک]]، [[اسب]]، [[طیور]])میباشد که به رفع ناهنجاری های متابولیکی و ارائه ی جیره ی مناسب برای دوران های مختلف رشد و تولید در دام و طیور آبزیان و زنبور عسل میپردازد.
خط ۲۸:
== چالش‌ها و مشکلات ==
* برای رسیدن به توانایی بالقوهٔ خودکفایی محصولات [[لبنی]] و[[گوشتی]] و [[تولیدات]] دامی کشور، با توجه به افزایش حداقل دو برابری تقاضا تا بیست سال آینده نیاز باتوجه به اینکه مصرف گوشت در سراسر دنیا از سی سال گذشته تا کنون به بیش از پنج برابر رشد یافته است، نیاز به متخصصان علوم دامی در واحدهای پرورشی و تولیدی در سراسر دنیا حس می‌شود تا نیل به اهداف توسعه [[کشاورزی پایدار]] شود.
* اخیراً تحقیقاتی و تولیداتی در سطح آزمایشگاه ها در مورد تولید گوشت [[مصنوعی]] تحت عنوان [[گوشت درون کشتگاهی]] و شیر و [[تخم‌مرغ|تخم مرغ]] آزمایشگاهی انجام شد که با موفقیت‌هایی همراه بود، اما این تولیدات بسیار گران و تا کنون تجاری نشده است و همچنین پر هزینه تر از روش سنتی هستند که در حال حاضر وحتی اینده امکان رقابتی شدن قیمت را نخواهند داشت و حتی درصورت رسیدن قیمت هم به چشم یک محصول غیر طبیعی و محصول درجه دوم و جایگزین از آن ها یاد خواهد شد، علاوه بر ان طعم مشابه واقعی نداشتند که چالشی بسیار جدی به شمار میرود که احتمالا هیچ گاه به طعم [[طبیعی]] و [[ارگانیک]] نخواهند رسید ، همچنین انتخاب اکثر مردم معمولا محصولات طبیعی و ارگانیک خواهد بود تا اینکه محصولات آزمایشگاهی و یا [[تراریخته]] باشد و برای نگهداری گوشت می‌بایست به ناچار باید افزودنی‌هایی همانند [[نیترات]] ها و [[بنزوات سدیم]] و آمین های [[خصلت آروماتیکی|آروماتیک]] هتروسیکلیک و [[هیدروکربن]] های آروماتیک چند حلقه ای حتما باید اضافه کنند که هم [[صنعتی]] و [[شیمیایی]] هستند و هم ارتباط آن با برخی سرطان ها و همچنین تاثیر منفی بر روی [[DNA]] اثبات شده است. و برای تولید شیر [[مصنوعی]] و سایر [[فراورده لبنی|لبنیات]] مصنوعی هم از نوعی مخمر استفاده کرده اند به علاوه ی [[شکر]] به جای [[لاکتوز]] و آمینو اسیدهای ضروری که این ها هم صنعتی و شیمیایی هستند که هیچگاه جایگزین طبیعی شیر نخواهد بود و احتمالا همانند سایر پروژه های مشابه مثل شیر سویا مورد استقبال عمومی قرار نخواهند گرفت که این موارد استفاده در این محصولات لبنی هم صنعتی و شیمیایی هستند و هم وابسته ی مجدد به دام و طیور برای برداشتن قسمتی از بافت، که متخصصان این زمینه را با مشکلات جدی رو به رو کرده‌است، بنابراین همانند سایر محصولاتی که به دو صورت [[طبیعی]] و غیر طبیعی در بازار موجود هستند قابل رقابت با محصولات [[طبیعی]] و [[ارگانیک]] نخواهند بود.
* در این میان روش‌های اگرواکولوژی با ترکیب نوآوری‌های تکنولوژیکی و سازمانی، میتواند پاسخ این معادله پیچیده را فراهم کند. برای مثال ممانعت از استفاده از مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها در خوراک دام وطیور و جلوگیری از بروز مقاومت دارویی در انسان، وظیفه ای است که تنها از عهده متخصصین علوم دامی بر می آید و رابطه نزدیکی با سلامتی جوامع بشری دارد. با پیچیده‌تر شدن جوامع انسانی و بزرگتر شدن جمعیت‌های شهری و نیاز به تأمین پروتئین حیوانی سالم، من البعد نمی‌توان انتظار داشت که مواد غذایی سالم به صورت اتوماتیک و پایدار توسط جوامع روستایی تولید می‌شود چرا که نیاز است وزارت کشاورزی با بهره‌گیری از تخصص مهندسین علوم دامی در جهت رفع نیازهای جامعه رو به رشد ایران به غذای سالم اهتمام بیشتری به خرج دهد. حدود ۴۰ سال پیش هدف دامپروری افزایش تولید شیر و گوشت بوده‌است ولی امروزه تولید پایدار محصولات پروتئینی مد نظر است.
| |||