علاءالدین کیقباد: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات: افزودن رده‌های همسنگ
A.j.1388 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۶:
}}
[[پرونده:Alaeddin_Mosque_(Konya)_4170.jpg|بندانگشتی|[[مسجد علاءالدین کیقباد]]، قونیه|255x255پیکسل]]
'''علاء الدین کیقباد (یکم) بن کیکاوس''' یازدهمین سلطان از [[سلجوقیان روم|سلجوقیان روم و ایران]] بود . بعد از مرگ سلطان کیخسرو یکم، علاءالدین کیقباد با برادرش کیکاووس یکم برای به دست آوردن تاج و تخت با هم وارد جنگ شدند که علاءالدین شکست خورد و اسیر شد و به زندان انداخته شد. وی بین سال‌های ۱۲۲۰–۱۲۳۷ حکومت کرد. وی فرزند کیخسرو یکم بود. در زمان حکومت وی وسعت قلمروی سلاطین روم گسترش یافت<ref>{{یادکرد-ویکی|پیوند=https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Kayqubad_I&oldid=609578462|عنوان=Kayqubad I|زبان=انگلیسی|بازیابی=}}</ref>
 
علاءالدین کیقباد یکم (۶۳۴–۶۱۶ ه ق) پادشاه [[سلجوقیان روم]] و ملوک شام بود.<ref>{{پک|اقبال آشتیانی|۱۳۸۹|ک=تاریخ مغول|ص=۱۳۳}}</ref> [[الاشرف موسی، امیر دمشق|الملک الاشرف]] بعد از سقوط [[اخلاط]] با علاءالدین کیقباد یکم و امرای ایوبی [[حلب]] و [[موصل]] و [[الجزیره]] بر ضد [[جلال‌الدین خوارزمشاه]] طرح اتحادی قوی ریخت و به دعوت علاءالدین کیقباد، پادشاه مصر [[الکامل محمد بن عادل|الملک الکامل]] برادر الملک الاشرف نیز در این اتحاد وارد شد.<ref>{{پک|اقبال آشتیانی|۱۳۸۹|ک=تاریخ مغول|ص=۱۴۸}}</ref> علاءالدین کیقباد توانست در جنگی چهار روزه در محلی به نام یاسی چمن از نواحی [[ارزنجان]] و در ۲۸ رمضان سال ۶۲۷ شکستی سخت بر سپاهیان خوارزمشاه و برادرش [[رکن‌الدین غورسانچی]] وارد کند. بعد از شکست یافتن جلال الدین لشکریان علاء الدین [[ارزروم]] را مسخر کردند و سپاهیان الملک الاشرف نیز به شهر اخلاط وارد شدند و چون الملک الاشرف بیم حملهٔ مجدد جلال‌الدین را داشت از جلال‌الدین که در این هنگام در آذربایجان بود تقاضای صلح کرد و او نیز چون خبر رسیدن سپاه مغول به آذربایجان را شنید با اکراه صلح را پذیرفت و قرار شد این سه تن هر کدام هر چه اراضی در دست دارند مالک باشند و بعدها معترض یکدیگر نشوند.سلطان علاءالدین کیقباد در سال ۱۲۳۷ با توطئه وزیرش سعادت الدین کوپک و همسرش محبره خاتون با خوردن سم به قتل رسید.<ref>{{پک|اقبال آشتیانی|۱۳۸۹|ک=تاریخ مغول|ص=۱۵۱ تا ۱۴۹}}</ref>