پادشاهی هندوپارتی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ابرابزار |
|||
خط ۱۰:
|date_end = [[۲۲۶ (میلادی)|۲۲۶]]
|image_map = IndoParthianKingdom.svg
|image_map_caption = پادشاهی سورن در نهایت گستره خود<ref>{{cite book |last1=Schwartzberg |first1=Joseph E. |title=A Historical atlas of South Asia |date=1978 |publisher=University of Chicago Press |location=Chicago |page=145, map XIV.1 (f)|isbn=
|capital = [[تاکسیلا]]{{سخ}}[[کابل]]
|common_languages = [[زبان آرامی]]{{سخ}}[[زبان یونانی]]{{سخ}}[[زبان پالی]]{{سخ}}[[زبان سانسکریت]]{{سخ}}[[زبان پراکریت]]{{سخ}}[[زبان پارتی]]
خط ۲۹:
}}
{{تاریخ ایران}}
'''پادشاهی سورن''' (که آنان را به نام '''اشکانیان هند''' نیز میشناسند) یک پادشاهی باستانی ایرانی بود که در اوج شکوه خود بر شرقیترین بخشهای جهان ایرانی مانند [[افغانستان]] و [[سیستان]] و
این پادشاهی در سال ۱۹ پس از میلاد توسط شهربان سیستان، [[گندفر]]، یکی از شاهزادگان دودمان سورن، با اعلام استقلال از [[شاهنشاهی اشکانی]] بنیان گذاشته شد. گندفر پس از اعلام استقلال به سرزمینهای [[پادشاهی هندوسکایی]] و [[دولت یونانی هند]] حمله برد و پادشاهی خود را به یک شاهنشاهی تبدیل کرد. با این حال با مرگ گندفر و مهمتر از آن، حملات [[شاهنشاهی کوشانی|کوشانها]] به قلمروی سورنها، این دولت بار دیگر به شکل یک پادشاهی درآمد. شاهزادگان سورن تا سال ۲۴۰ میلادی استقلال خود را در سیستان حفظ کردند، با این حال با ظهور [[شاهنشاهی ساسانی]]، تحت فرمان آنان
== پیش زمینه ==
{{اصلی|خاندان سورن}}
گروهی از سکاها (از اقوام ایرانی شرقی) پس از یک سری نبردهای طولانی با اشکانیان، در نهایت با آنان متحد شده و توسط شاهنشاهان اشکانی در منطقه سیستان ساکن شدند و نام خود را به این ناحیه (سیستان شکل جدید واژه سکستان -
== گندفر و جانشینان او ==
با مرگ گندفر، پادشاهی او رو به زوال رفت و به دو بخش تقسیم شد، بخش اول به [[گندفر دوم]] که بر روی سکههایش خود را «سرپدونس» (که شکل یونانی یک نام ایرانی است) خوانده و پسر گندفر بود، رسید. او بر سند، پنجاب شرقی و آراخوزیا فرمان راند. بخش دیگر پادشاهی او به برادرزادهاش که نامش به شکل یونانی [[آبدگاسس]] ضبط
سکههایی از چند پادشاه محلی دیگر نیز پیدا شده، با این حال و در تمامی این دورانها پادشاهی سورن نتوانست شکوه دوران گندفر یکم را بازیابد. در میانههای سده یکم پس از میلاد، [[کوجولا کادفیسس]] از شاهنشاهی کوشان به مرزهای شمالی پادشاهی سورن حمله برد. پس از نبرد با کوشانها، تنها سیستان برای سورنها باقی ماند. آنان تا ظهور ساسانیان مستقل باقی ماندند و پس از آن فرمانروایان ساسانی را به عنوان شاهنشاه به رسمیت شناختند.{{sfn|Gazerani|2015|pp=
== یکی پنداشتن پادشاهی سورن و پهلوانان زابلی شاهنامه ==
در سال ۱۹۸۷ میلادی در [[افغانستان]] سکهای از گندفر یکم پیدا شد که او در آن خودش را «سام» نامیده و پیدایش این سکه
== نگارخانه ==
خط ۸۶:
[[رده:اشکانیان هند]]
[[رده:انحلالهای دهه ۲۲۰ (میلادی)]]▼
[[رده:ایالتها و قلمروهای بنیانگذاریشده در سده ۱ (پیش از میلاد)]]▼
[[رده:ایالتها و قلمروهای بنیانگذاریشده در سده ۱ (میلادی)]]
[[رده:ایالتها و قلمروهای منحلشده در سده ۲ (میلادی)]]▼
[[رده:ایالتها و قلمروهای منحلشده در سده ۳ (میلادی)]]
[[رده:بنیانگذاریها در سده ۱ (پیش از میلاد)]]▼
[[رده:بنیانگذاریهای دهه ۱۰ (میلادی)]]
▲[[رده:انحلالهای دهه ۲۲۰ (میلادی)]]
[[رده:پادشاهیهای پیشین آسیا]]
[[رده:کشورهای پیشین در آسیا]]▼
[[رده:تاریخ افغانستان پیش از اسلام]]
[[رده:تاریخ پاکستان]]
[[رده:تاریخ سیستان]]▼
[[رده:تاریخ هند]]
[[رده:هند باستان]]▼
[[رده:شاهنشاهی اشکانی]]
▲[[رده:کشورهای پیشین در آسیا]]
[[رده:مردمان ایرانیتبار]]
▲[[رده:هند باستان]]
▲[[رده:بنیانگذاریها در سده ۱ (پیش از میلاد)]]
▲[[رده:ایالتها و قلمروهای منحلشده در سده ۲ (میلادی)]]
▲[[رده:ایالتها و قلمروهای بنیانگذاریشده در سده ۱ (پیش از میلاد)]]
▲[[رده:تاریخ سیستان]]
|