'''سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه''' در سال [[۱۳۳۷]] تأسیس شد کهاما بعد از انقلاب بعدها۵۷ توسط دولتحکومت منحل گشت و [[خانه کارگر]] و [[شورای اسلامی کار]] جایگزین آن گردیدندشدند که نهادهای برخاسته از حکومت بودند، نه نماینده واقعی کارگران. [[سندیکا]] در سال ۱۳۸۴ با برگزاری یک مجمع عمومی و انتخابات، توسط جمعی از کارکنان شرکت بازسازیواحد شداتوبوسرانی تهران و حومه بازگشایی شد. این تشکل کارگری عضو رسمی [[فدراسیون بین‌المللی کارگران حمل و نقل]]، عضو افتخاری اتحادیه ملی کارگری فرانسه «س‌ژت» (CGT) می‌باشد. منصور اسانلو،<ref>https://www.unison.org.uk/motions/2009/water-environment-transport/free-mansour-osanloo/</ref> [[رضا شهابی]]<ref>https://www.cgt.fr/comm-de-presse/communique-commun-des-organisations-syndicales-cfdt-cgt-fsu-solidaires-unsa</ref> و [[ابراهیم مددی]]<ref>https://www.itfglobal.org/en/news/ebrahim-madadi-sentenced-five-years-itf-calls-iranian-government-drop-charges</ref> از رهبران این سندیکا می‌باشند.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه یکی از چهار تشکل کارگری‌ای بود که در ۲۱ بهمن ۱۳۸۸، بیانیه‌ای موسوم به ''منشور مطالبات حداقلی کارگران ایران'' صادر کردند.<ref name=manshoor>{{یادکرد وب
