قطب‌الدین ایبک: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

'''قطب‌الدین آیبک''' (درگذشته [[۱۲۱۰ (میلادی)]]) از غلامانِ [[مردمان ترک|تُرک‌تبارِ]]<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Concise History of Islam-By Muzaffar Husain Syed, Syed--p228-Saud Akhtar, B D Usmani}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Four Empires of Islam: Imperial Achievement-Christopher Tadgell-p66}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Milestones Social Science – 7 (History, Geography, Social-and Political Life)-By Gita Duggal, Joyita--p22-Chakrabarti, Mary George, Pooja Bhatia}}</ref> پادشاهِ [[غوریان|دودمان غوریان]] (در افغانستان کنونی) علاءالدین محمد، بود که در [[لاهور]] فرمانروایی داشت. او در سال ۱۲۰۶ میلادی به [[دهلی]] لشکر کشید و آنجا را فتح کرد و بدین ترتیب، نخستین دولت مسلمان شمال [[هند]] و ('''[[سلطنت دهلی]]''') پایه‌گذاری شد. منار قطب و [[مسجد قوت‌الاسلام]] به دست وی ساخته شد. او و جانشینانش به ویژه [[ایلتتمش]] حکومتی را به مرکزیت دهلی بنیاد گذاشتند که سیصد سال به درازا کشید و بخشهای گسترده‌ای از هند مرکزی را به زیر چتر خود گرفت.

 

== نگارخانه ==

[[رده:درگذشتگان ۱۲۱۰ (میلادی)]]

[[رده:زادگان ۱۱۵۰ (میلادی)]]

[[رده:فرماندهان نظامی مسلمان]]

[[رده:مردمان ترک در سده ۱۲ (میلادی)]]

[[رده:هند در دهه ۱۲۱۰ (میلادی)]]

[[رده:هندی‌ها در سده ۱۳ (میلادی)]]