'''بافت پوششی''' یا '''اپیتلیوم''' {{انگلیسی|Epithelium}} [[بافت (زیست‌شناسی)|بافت]]ی است که از [[یاخته|سلول‌های]] چندضلعی اجتماع یافته‌ای تشکیل شده‌است که پوشش سلولیه سطوح خارجی و داخلی بدن از جمله [[پوست]]، دیوارهٔ [[رگ|رگ‌ها]] و حفره‌های کوچک را می‌پوشاند. بسیاری از [[غدد]] نیز از بافت پوششی تشکیل شده‌اند. این بافت در بالای [[بافت همبند]] قرار گرفته‌است و این دولایه توسط [[غشای پایه]] از هم جدا می‌شوند.
در زبان یونانی، '''اپی'''، به معنای روی یا بالای و '''تلی''' به معنای بافت است. بافت‌های پوششی دارای رگهای خونی در اطراف خود نمی‌باشند و بنابراین از طریق نفوذ غذا از بافت‌های زیرین همبند، تغذیه می‌کنند. بافت‌های پوششی می‌توانند به صورت خوشه‌ای از سلول‌ها موجود باشند و به عنوان [[غدد درون‌ریز]] و [[غدد برون‌ریز]] عمل کنند. غدد درون‌ریز و برون ریز به شدت با رگهای خونی احاطه شده‌اند و از طریق آن تغذیه می‌کنند.
در انسان بافت پوششی به عنوان یکی از ۴ بافت پایه به‌شمار می‌آید. ۳ بافت دیگر بافت‌های [[بافت همبند|همبند]]، [[بافت ماهیچه‌ای|عضلانی]] و [[بافت عصبی|عصبی]] هستند.
مادهٔ بین سلولی این بافت بسیار اندک است. اتصال بین سلول‌های این بافت به دلیل وجود سلول‌های چسبندگی، درهم‌فرورفتگی‌های غشا و اتصالات بین سلولی بسیار قوی است. غشای پایه شبکه‌ای از پروتیین‌های رشته‌ای و پلی ساکاریدهای چسبناک ا.
