بخش هزاره: تفاوت میان نسخه‌ها

'''بخش حوزارههزاره''' ({{lang-ur|ہزارہ}}) یکی از بخش‌های [[پاکستان]] در [[ایالت خیبر پختونخوا]] هست. مردم این منطقه پشتون های اسماعیل خیل هستند.بود که در اصلاحات انجام‌گرفته در سال ۲۰۰۰، ساختار بخش در پاکستان حذف گردید. اما در سال ۲۰۰۸ مجدداً بازگردانده شد. ناحیه‌های آن عبارتند از [[ناحیه ابوت‌آباد]]، [[ناحیه بتگرام]]، [[ناحیه هری‌پور]]، [[ناحیه مانسهره]]، [[ناحیه کوهستان بالا]]، [[ناحیه کوهستان زیرین]]، و [[ناحیه تور غر]] که به زبان پشتو به معنی کوه سیاه است.

شواهدی از مسافر چینی قرن هفتم [[شوان‌زانگ]]<ref>واترز، یوان چوانگ، جلد اول، ص ۲۸۴.</ref> همراه شواهد بسیار قبلی از کتاب [[مهاباراتا]]،<ref>ام‌بی‌اچ ۷٫۴٫۵؛ ۷/۹۱/۳۹–۴۰.</ref> گواهی می‌دهد که منطقه امروزی پونچ و حوزارههزاره [[کشمیر]]، بخشهایی از ایالت باستانی [[مردم کمبوجه|کمبوجه]] و به زبان [[پښتو]] لهجه پیښاوری و [[کشمیری]] تکلم میکنن بودهبودند و مردم آن از یک حکومت جمهوری فرمان می‌بردند.<ref>رجوع کنید به: مهابراتا ۷/۹۱/۳۹–۴۰؛ ''تاریخ سیاسی هند باستان''، ۱۹۹۶، ص ۱۳۳، ۲۱۸/۲۲۰، دکتور ح.ک. راچادهری، دکتور ب.ن. موکرجی؛ ''تاریخ هند – ۱۹۴۴''، ص ۹۴؛ نارندرا کرشنا سینها، آنیل چاندرا بانرجی؛ چیلاس: شهر نانگا پراوات (دیامار) – ۱۹۸۳، ص ۱۲۰، احمدحسن دنی؛ مطالعات بافت‌شناسی – ۱۹۵۰، ص ۱۸، دکتور ب.ک. قانون؛ همنشین ادبیات هند و آریایی میانه – ۱۹۷۷، ص ۱۶۸، سوریش چاندرا بانرجی؛ یک همراه با ادبیات سانسکریت: شامل بیش از سه هزار سال، شامل… – ۱۹۷۱، ص ۴۸۶، سوریس چندرا بانرجی؛ آسوکا – ص ۳۱، دکتور ر.ج. بندراکر؛ ژ.ن. بانرجی جلد: مجموعه مقالات توسط دوستان و دانش آموزان او، ۱۹۶۰، ص ۱۸، دانشگاه کلکته. دیپارتمان تاریخ و فرهنگ هند باستان. انجمن فارغ التحصیلان.</ref>

[[اسکندر مقدونی]]، پس از تسخیر بخش‌هایی از پنجاب شمالی، فرمانروایی خود را بر قسمت وسیعی از منطقه حوزارههزاره برقرار کرد و در سال ۳۲۷ پیش از میلاد، کنترل منطقه را به ابیساراس (Αβισαρης) که راجه پونچ بود، واگذار کرد.

منطقه حوزارههزاره در دوران حکومت [[امپراتوری مائوریا]] بخشی از تمدن [[تاکسیلا]] بود. [[آشوکا|آشوکای کبیر]] هنگامی که شاهزاده بود، در این منطقه فرمان می‌راند. پس از اینکه [[بیندوساره|بندوسارا]] پدر آشوکا در سال ۲۷۲ قبل از میلاد درگذشت، آشوکا وارث تاج و تخت شد و بر این منطقه و همچنین [[گنداره|گندهارا]] فرمانروایی کرد و امروزه، [http://thehazarapoint.com/ فرمان‌های او] بر روی سه تخته سنگ بزرگ در نزدیکی تپه بارری به عنوان مدرک حاکمیت او در آنجا حک شده‌است. سنگ‌نبشته‌های مانسرها حاوی چهارده فرمان آشوکا است که قوانین صالح امپراتور را ارائه می‌دهند و اولین شواهد غیرقابل انکار نویسندگی در [[جنوب آسیا]] است. این نبشته‌ها در اواسط قرن سوم قبل از میلاد از راست به چپ با خط [[خروشتی]] نوشته شده‌اند.<ref>{{یادکرد وب|url=https://whc.unesco.org/en/tentativelists/1881/|title=سنگ‌نبشته‌های مانسرها|first=یونسکو|last=سازمان|website=مرکز میراث جهانی یونسکو}}</ref>

=== مسلم‌لیگزیمسلم‌لیگ حوزارههزاره ===

از اوایل دهه ۱۹۳۰ به بعد، مردم هندیکوهزاره به تدریج در جنبش آزادی برای یک پاکستان مستقل تحت رهبری فعال رهبران مشهور مسلم‌لیگ هند مانند عبدالمجید خان‌ترین از تالوکار (۱۸۷۷–۱۹۳۹) شرکت کردند. حتی قبل از مسلم‌لیگ هند، حرکت مردم هندیکوهزاره برای پاکستان مستقل در سال ۱۹۳۷ آغاز شده‌بود، پس از جلسه تاریخی لکنو در اکتبر همان سال، مسلم‌لیگ حوزارههزاره به صورت رسمی در خانه نورالدین قریشی در ابوت‌آباد در سال ۱۹۳۶ تشکیل‌شد. در این جلسه، رهبران مسلم‌لیگ هند، نواب بهادریار جنگ، مولانا شوکت‌علی، حمید بدایونی و دیگران از هند شرکت داشتند. مردم محلی به تعداد زیادی به جنبش پیوستند و در انتخابات ۱۹۳۹ برای مسلم‌لیگ حوزاره،هزاره، خان جلال‌الدین خان رئیس انتخاب شد. در مرحله پایانی جنبش برای ایجاد پاکستان، سردار زین‌محمد خان، و خان جلال‌الدین خان جلال بابا رقبای کنگره خود را در انتخابات ۱۹۴۶ از مناطق روستایی و شهری مربوطه شکست دادند و کنگره همه هند را از نظر سیاسی هدایت کردند. در کنوانسیون دهلی نمایندگان پارلمان مسلم‌لیگ به ریاست [[محمدعلی جناح]] که سرانجام به تقسیم هند و ایجاد پاکستان رای داد، سروان سردار زین محمد خان نماینده حوزارههزاره بود. این رهبران مسلم‌لیگ همچنین توانستند مردم این منطقه را به نفع همه‌پرسی برای ایجاد پاکستان بسیج کنند.<ref>''مرز ایمان: اسلام در سرزمین هند و افغانستان''. نویسنده: سانا هارون. نسخه: مصور منتشر شده توسط انتشارات دانشگاه کلمبیا، ۲۰۰۸. {{ISBN|978-0-231-70013-9}} ۲۵۴ صفحه. در ۱۹۴۷ نواب آمب، محمد فرید خان، با امضای سند الحاق دولت خود به نفع پاکستان به پاکستان ملحق شد.</ref>

با توجه به ارتفاع زیاد، درجه حرارت در حوزارههزاره سردتر از دشت است، اگرچه ابوت آباد در ارتفاع ۱۲۰۰ متری هنوز حداکثر دمای ۳۲ درجه سانتی‌گراد و رطوبت زیاد در ماه‌های ژوئن و ژوئیه را دارد. بالاتر از آن، درجه حرارت سردتر است، اغلب سردتر از دره‌های مناطق شمالی به دلیل ابری بودن. در زمستان، درجه حرارت سرد است، با حداقل در ژانویه در حدود ۰ درجه سانتی گراد و در کوه‌های مرتفع بسیار کمتر است.

حوزارههزاره نزدیک چهارراهی است که توسط رودخانه سند و جاده گرند ترانک ایجاد شده‌است. [[شاهراه قره‌قروم]] از شهر هاولیان شروع می‌شود و از طریق تقسیم به سمت شمال از طریق مناطق شمالی به شمال می‌رود.