اکبر کبیر: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز اصلاح ارقام |
جز اصلاح ارقام |
||
خط ۴۵:
| religion = [[دین الهی]]/[[اسلام]]
}}
'''اکْبَرشاه''' یا '''ابوالفتح جلال‌الدین محمد اکبر''' (زاده ۱۵ اکتبر ۱۵۴۲ برابر ۲۳ مهر ۹۴۲ خورشیدی و ۲۴ جمادی الثانی ۹۴۹ قمری در [[ایالت سند|سند]]؛ درگذشته ۱۷ یا ۲۷ اکتبر ۱۶۰۵ برابر با 5 آبان 984 خورشیدی و 14 جمادی الثانی 1014 قمری در [[آگرا]].) سومین پادشاه از سلسله [[گورکانیان]] یا [[امپراتوری مغولی هند]] است که در [[هندوستان]] با نام '''مغول اعظم''' یا '''اکبر کبیر''' نامیده می‌شود، فرزند [[همایون شاه|همایون]] و پدر [[جهانگیرشاه]] بود که بین سال‌های ۱۵۵۶ و ۱۶۰۵ فرمانروایی کرد. او پادشاهی خیرخواه، شجاع و خردمند بود و از وی در کنار [[آشوکا]] یکی از تأثیرگذارترین پادشاهان در [[تاریخ هند]] و بزرگترین پادشاه آن سرزمین یاد کرده‌اند.
او را به نام ''اکبر کبیر'' یا ''اکبر اعظم'' می‌شناسند و لقب کامل او عبارت بود از: '''السلطان العظم خاقان المکرم امام عادل سلطان الاسلام کافت الانام امیرالمؤمنین خلیفه المتعالی ابوالفتح جلال الدین محمداکبر صاحب الزمان پادشاه غازی ظل الله'''<ref name="اکبر در ویکی‌پدیای انگلیسی">{{یادکرد-ویکی|پیوند = http://en.wikipedia.org/wiki/Akbar_the_Great|عنوان = Akbar the Great|زبان = انگلیسی|بازیابی = ۹ می۲۰۰۸}}</ref>وی به چند آیین اعتقاد داشت و یکی از کارهای مهم وی در زمان خودش حذف [[جزیه]] بود که یکی از کارهای مهم آن زمان می‌باشد زیرا در زمان گذشته در بیشتر امپراتوری‌ها از افرادی که از دین و اعتقادات دیگری برخوردار بودند مبلغی با نام جزیه گرفته می‌شد. اکبر کبیر بین آیین‌های هندو و اسلام تفاوتی قایل نمی‌شد؛ و با ازدواج با جودا بای اتحادی محکم میان آمر و آگرا به وجود آورد. اکبر شاهنشاهی بسیار عادل و نیک خواه بود ولی در زندگیش با مشکلات عظیمی روبه‌رو شد، اما با سخت کوشی و اراده بسیار توانست بر مشکلات چیره شود، وی در اوایل زندگی اش سلطنتش را به طور [[دفاکتو]] با دو نفر تقسیم کرد و آن دو نفر [[محمد بیرام خان خانان]] (نایب السلطنه:۱۵۵۶ تا ۱۵۶۰) و دایه خود [[ماهم انگا]] (حاکم بالقوه:۱۵۶۰ تا ۱۵۶۲) تقسیم کرد و هر دو انان با مقام وزارت عملاً حکومت را تا پایان عمر به مدت ۶ سال تا سن نوزده سالگی اکبر اداره کردند.
| |||