اتحادیه سیاسی اجتماعی زنان: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Add 1 book for ویکیپدیا:تأییدپذیری (20210711)) #IABot (v2.0.8) (GreenC bot |
←لید: تص |
||
خط ۴۳:
}}
'''اتحادیه سیاسی اجتماعی زنان''' ({{lang-en|Women's Social and Political Union}}) سازمان مبارزه برای
== شکلگیری ==
اتحادیه سیاسی اجتماعی زنان (WSPU) در ۱۰ اکتبر سال ۱۹۰۳در خانواده پنکهرست توسط شش زن از جمله املین و [[کریستابل پنکهرست]] در منچستر تأسیس شد.<ref>{{Cite book|last=Purvis|first=June|author-link=June Purvis|title=Emmeline Pankhurst: A Biography|url=https://archive.org/details/emmelinepankhurs0000purv|publisher=Routledge|location=London|year=2002|page=[https://archive.org/details/emmelinepankhurs0000purv/page/67 67]|isbn=978-0-415-23978-3|ref=harv}}</ref> این اتحادیه از جوامع ملی غیرنظامی حق رای زنان که در جذب سیاستمداران از طریق گفتگو و حمایت مالی از آنها به نتیجه نرسیده بود متولد شد.<ref name="Purvis1996p260">{{cite journal|last=Purvis|first=June|year=1996|title=A 'pair of … infernal queens'? A reassessment of the dominant representations of Emmeline and Christabel Pankhurst, first-wave feminists in Edwardian Britain|journal=Women's History Review|volume=5|issue=2|page=260|doi=10.1080/09612029600200112|ref=harv}}</ref> بنیانگذاران این اتحادیه تصمیم گرفتند تا با ایجاد یک سازمان صرفاً زنانه که در ارتباط با [[حزب کارگر (بریتانیا)|حزب کارگر]] مستقل بود برای رفرمهای اجتماعی تلاش کند. آنها همچنین برای گسترش [[حق رأی زنان|حق رای زنان]] در مبارزات انتخاباتی، مبارزه میکردند و عقیده داشتند که این تلاش ستون فقرات برابری جنسی است.
در سال ۱۹۱۳ نورا داکر فاکس یک [[فمینیسم|فمینیست]] سرسخت که بعدها به نورا الام (Norah Elam) شناخته میشد به عنوان [[دبیرکل]] این اتحادیه انتخاب شد. فاکس با یک سیاست مؤثر تبلیغاتی هر هفته در این اتحادیه سخنرانی میکرد و سخنرانیهای کریستابل را نیز به رشته تحریر درمیآورد.
== فعالیتها ==
[[پرونده:Suffragette Banner - Museum of London.jpg|بندانگشتی|250px|راست|بنر اتحادیه سیاسی اجتماعی زنان (WSPU) در [[موزه لندن]]]]
در سالهای ۱۹۰۶ و ۱۹۰۷ رهبران اتحادیه، فلورا دروموند، کریستابل پنکهرست، آنی کنی، املین پنکهرست، شارلوت دسپارد و دو نفر دیگر دیدارهایی را برگزار کردند. در سال ۱۹۰۵ این گروه اعضای پارلمان بامفورد سلک را متقاعد کرد تا لایحه حق رای زنان را به پارلمان ارائه کنند. بعد از شکست این تلاش اتحادیه تاکتیکهای خود را تغییر داد و به هر حزبی که از حق اعطای رای به زنان حمایت نکرده بود تهاجم کرد. این اقدام اینگونه تعبیر شد که دیگر این اتحادیه خواهان رفرمهای اجتماعی نیست.
|