پیرو پیچونی: تفاوت میان نسخه‌ها

به کرات او را به شنیدن کنسرت در استودیوهای رادیو در [[فلورانس]] می‌برد. او که از بچگی به جاز گوش می‌داد (او خیلی [[آرت تیتوم]] و [[چارلی پارکر]] را دوست می‌داشت) و بدون حضور در آکادمی موسیقی به یک [[موسیقی‌دان|موسیقیدان]] خود آموخته با استعداد تبدیل شد.

پیچونی کار خود را در ۱۷ سالگی با گروه Big Band در رادیو آغاز کرد. او ب ه شدت در نواختن جاز از آهنگسازان کلاسیک سده بیستم و [[سینمای آمریکا]] تأثیر گرفته‌است. در میان آن‌ها می‌توان به فرانک کاپرا، آلفرد هیچکاک، بیلی وایلدر، [[جان فورد]] نام برد. او نوشتن آهنگ را توسط خودش یادگرفت و به زودی قادر به چاپ کردن برخی از کارهای خود شد.

پیرو پیچونی برای وارد شدن به دنیای فیلم در دهه پنجاه به رم آمد. زمانی که او یک وکیل دعاوی تأمین حقوق فیلم برای توزیع کنندگان ایتالیایی مانند [[تیتانوس]] و د. لورنتیس بود. در خلال آن زمان، میکل‌انجلو آنتونیونی او را برای کارآموزی [[موسیقی فیلم]] مستندی که توسط لوئیجی پولیدورو کارگردانی می‌شد فراخواند.

اولین موسیقی پیچونی برای [[فیلم بلند]] [[جانی فرانچولینی]] به نام دنیا آن‌ها را محکوم خواهد کرد بود. او رابطه کاری دوستانه خود را با کارگردانی چون فرانچسکو رزی و آلبرتو سوردی گسترش داد و گروه حرفه‌ای و شحصی قوی را با آن‌ها به وجود آورد.