بافت همبند در دستگاه عصبی محیطی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
افزودن |
||
خط ۱۰:
*اندونوریوم
==اپی نوریوم==
اپی نوریوم بافت همبندی است که عصب محیطی را احاطه می کند و بیرونی ترین لایه رشته های عصبی است.اپی نوریوم در داخل یک عصب محیطی،فاسیکول ها را از یکدیگر جدا می کند.وجود این بافت در تنه عصب محیطی باعث می شود که عصب مربوطه از تحرک بیشتری برخودار گردد و از چسبندگی آن به بافت های اطراف جلوگیری می کند.در شرایط بیماری و اختلال اعصاب محیطی،اپی نوریوم ضخیم تر می شود و به صورت واکنشی در مقابل ضایعه و آسیب،شروع به ساختن بافت کلاژن می کند<ref>عشایری،محمد.ص 120</ref>.
==پری نوریوم==
هر فاسیکول توسط پری نوریوم احاطه می گردد که خود شامل گروهی از رشته های عصبی است.پری نوریوم نقش بسیار مهمی در حفاظت و پشتیبانی از رشته های عصبی دارد.پری نوریوم در التهابات موضعی بافتی،سدی حفاظتی را برای اعصاب محیطی به وجود می آورد<ref>میناگر،علیرضا و وثوق آزاد.ص 39</ref>.
==اندونوریوم==
هر رشته عصبی توسط لایه ای به نام اندونوریوم احاطه می گردد.اندونوریوم،لوله ای است که اجزای یک رشته عصبی مانند آکسون،غلاف میلین و سلول های شوان را در خود جای می دهد و بدین ترتیب،رشته های عصبی داخل یک [[دسته عصبی|فاسیکول]] را از یکدیگر جدا می کند.
== پانویس ==
{{پانویس}}
سطر ۲۱ ⟵ ۲۴:
==منابع==
*عشایری،محمد.جراحی های ترمیمی میکروسکوپی عروق و اعصاب محیطی.انتشارات دانشگاه علوم پزشکی ایران.چاپ سهند.شابک: 012-72
*میناگر،علیرضا و وثوق آزاد، ژاک. ترجمه: نوروآناتومی پایه و کاربردی پرفسور فیتزجرالد.انتشارات دانش پژوه.
| |||