استعمار نو: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Jsjdjdjdjd (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خنثی‌سازی ویرایش 34610202 از Jsjdjdjdjd (بحث)
برچسب: خنثی‌سازی
خط ۹:
رشد اقتصاد «[[سرمایه‌داری]]» و صدور [[سرمایه]] برای بهره‌برداری از [[منابع]] سرزمین‌های دیگر، روابط اقتصادی کشورهای صنعتی [[استثمار]]گر را با کشورهای کوچک وارد مرحلهٔ تازه‌ای کرد؛ به این ترتیب که کشورهای [[صنعتی]]، از راه صدور سرمایه و مکانیسم جهانی قیمت‌ها و داد و ستد [[مواد خام]] با کالاهای ساخته شده و فشارهای سیاسی و اقتصادی، از کشورهای کم‌رشد بهره‌کشی می‌کنند و این رابطه عنوان «استعمار نو» (نئوکولونیالیسم) به خود گرفته‌است و بسیاری از ملت‌های کوچک و تازه آزاد شده را علیه این نوع رابطه سیاسی و اقتصادی برانگیخته است.
 
روش «نواستعماری» سبب می‌شود که کشورهای ضعیف با وجود [[استقلال سیاسی]] حقیقی یا ظاهری، همچنان در مراحل اولیهٔ رشد اقتصادی در جا بزنند یا حتی عقب بروند، و در مقابل، کشورهای پیشرفته از بهره‌برداری منابع آن‌ها و از راه دادوستد اقتصادی [[سود (حسابداری)|سودهای]] کلان بدست آورند نمونه اش رژیم سابق ایران که پس از نابودیش حکومت توتالیتاریسم دینی جایگذینش گشت.<ref name="ds">آشوری، داریوش، دانشنامه سیاسی، انتشارات مروارید، چاپ شانزدهم، تهران، ۱۳۸۷، صفحهٔ ۲۸</ref>
 
== جستارهای وابسته ==