نبوکدنصر دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Sina.b1993 (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
Sina.b1993 (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۴:
[[نبوکدنزر]] در مجموع سه بار به اوشلیم حمله کرد. نخستین بار پس از پیروزی بر آشوریان، او به همراه لشکر خود به منظور فتح [[اوشلیم]] لشکر کشی کرد. پادشاه اوشلیم که توان مقالبه با لشکر بابلیان را نداشت فوراً تسلیم شد و شهر بدون هیچ گونه خشونتی در اختیار لشگرایان [[نبوکدنزر]] قرار گرفت. [[نبوکدنزر]] نیز بدون هیچ گونه آسیب به شهر و معابد آن پادشاه پیشین شهر را به عنوان فرمانروای شهر برگزید و صرفاً ۴ نفر از فرزندان بزرگان شهر را به عنوان گروگان به همراه خود به بابل برگرداند. گفته می‌شود یکی از این افراد [[دانیال نبی]] بوده‌است.
 
چند سال پس از فتح اوشلیم [[نبوکدنزر]] برای فتح مصر به ان کشور حمله کرد ولی موفق به تصرف کشور مصر نشد. او که در جنگ با مصر تصرفاتی به دست نیاورده بود راهی یمن برای فتح آنجا شد که در یمن نیز موفقیتی کسب نکرد. پس از دو شکست متوالی فرمانروای اوشلیم که گمان می‌کرد بابلیان ضعیف شده‌اند. به تمرد از بابلیان پرداخت و حاضر به پرداخت مالیات نشد. پس از رسیدن خیرخبر شورش در اوشلیم به [[نبوکدنزر]] او همراه سپاه خود به اوشلیم لشکر کشی کرد. [[نبوکدنزر]] که اصلاً تمایل به نابودی شهر و مقبره‌های آن نداشت ۷۰ تن از بزرگان قوم یهود فرخواندفراخواند و از آنها خواست تا فروانروای شهر را تسلیم کنند تا او به شهر آسیبی نرساند. بزرگان یهود که می‌دانستند توانایی مقابله با لشگریان بابلیان را ندارند این فرمان را اطلاعت کرند و فرماروای شهر را تسلیم کردند. [[نبوکدنزر]] پس از اعدام فرمانروای شهر پسرش را به عنوان حاکم شهر برگذیدبرگزید ولی این بار ۳ هزار نفر از مردان شهر را به عنوان گروگان به بابل و شهرهای اطراف فرستاد. در دومین حمله [[نبوکدنزر]] به هیچ گونه آسیبی به شهر و معابد آنها نرسید.
 
درست ۱۸ ماه پس از حمله دوم پادشاه مصر پیشنهاد هم پیمانی با اوشلیم را به فرماروای اوشلیم داد. پس از این هم پیمانی یهودیان بار دیگر بر علیه بابل شورش کردند. پس از رسیدن خبر دومین شورش اوشلیم به [[نبوکدنزر]] او که به شدت عصبانی شده بود. دستور حمله به اوشلیم را صادر کرد. پس از رسیدن به دیوارهای شهر اوشلیم و محاصره شهر خبر از حرکت لشگریان مصر به [[نبوکدنزر]] رسیدو او نیز به محاصره شهر پایان داد و به مظنور نبرد به مصریان به سمت مصر راهی شد. یهودیان اوشلیم که گمان می‌کردند. بابلیان به جنگ پایان داده و فرار کرده‌اند به جشن پرداختند. ولی این درحالی بود که پس از رسیدن خبر حرکت لشکر [[نبوکدنزر]] به مصر، پادشاه مصر فوراً دستور عقب‌نشینی صادر کرد. [[نبوکدنزر]] هم که تمایلی به ریختن خون سربازان خود در جنگ با مصریان نمی‌دید به اوشلیم بازگشت و ۱۸ ماه شهر اوشلیم را محاصره کرد.