بخش کاغذکنان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Akbar parandi (بحث | مشارکت‌ها)
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه
Akbar parandi (بحث | مشارکت‌ها)
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه
خط ۲۸:
==پیشینه==
کاغذکنان یکی از شهرهای قدیمی آذربایجان شرقی می باشد که در منابع تاریخی به عنوان خونج ذکر شده است.
بخش کاغذکنان تا سال ۱۳۵۸ یکی از بخشهای خلخال بود که به دلیل نبود راه ارتباطی مناسب با خلخال از شهرستان خلخال منتزع و به شهرستان میانه الحاق شد، مرکز بخش کاغذکنان ( آقکند) یکی از مراکز و شهرهای تولید کاغذ پس از انتقال این صنعت از چین به ایران بود که نیازهای کاغذی رَبع رشیدی و تبریز را تأمین می‌کرده است . بیشتر مردم این شهر به کاغذسازی در کارخانه خویش می‌پرداخته‌اند نام قدیمی ان خونج ، خونا ،بوده که به قول یاقوت حموی از طرف مردم شهر ری ازبه سدهخاطر هفتمکراهتی هجریکه خونجلفظ « راخون» بهداشتند نامخونج را «کاغذکنان» خوانده‌اند.
به غیر از صنعت کاغذسازی در شهر خونج ( کاغذکنان) سفال سازی یکی از صنایع رایج مردم کاغذکنان قبل از دوره مغول بوده که اکنون از نمونه‌های این سفال ها در موزه های جهان از جمله موزه لوور پاریس نگهداری می شوند. شرح مفصلی از صنعت سفالگری و نمونه های اثار سفالینه‌های کاغذکنان در چاپ دوم کتاب کاغذکنان در گذرگاه تاریخ ایران تالیف اکبر پرندی موجود است.
«کاغذکنان»، یکی از تاریخی‌ترین و قدیمی‌ترین مناطق شهرستان میانه و استان آذربایجان شرقی است که در دورانی از تاریخ همچون ابتدای دوران اسلامی تا دوران حکومت مغولان، شهری پویا و آباد بوده و قطب تجاری منطقه محسوب می‌شده.