رموم فارس: تفاوت میان نسخه‌ها

رَموم، جمع «رَم»، واژه‌ای که در [[ساسانیان|دوره ساسانی]] و قرون اولیه اسلامی به ایلات و عشایر گفته می‌شد و به معنی قبیله است و جایگاه عشایر است . نامهایی چون «تنگ رم» (واقع در استان بوشهر، به معنی دره محل استقرار عشایر) رم کاریان دشت رم رامهرمز رم رامگرد . یادگار این نام است. بعدها، با ورود طوایف [[عرب]] و [[مردمان ترک|ترک]] و [[مغول]] به ایران واژه‌هایی چون «طایفه» (عربی)، «عشیره» و جمع آن «عشایر» (عربی)، «ایل» (ترکی- مغولی) جایگزین واژه «رم» شد. واژه «رمه» به معنی گروه گوسفندان نیز از «رم» اخذ شده‌است.

در این نواحی عشایری، یا «رَموم»، طوایفی می‌زیستند که مورخین قرون اولیه اسلامی از آنان با نام «اکراد پارس» یاد کرده‌اند. در آن دوران واژه «کرد» به معنی عشایرامروزین شبانکارهرا نداشت پارسیو همه استعشایر و معنیشبانکاره امروزینگان را«کرد» نداشتخوانده می‌شدند.

* رم کاریان یا رم احمد بن الحسن در شرق وشمال شرقی فارس قرار داشت، از شمال به ایالت کرمان، از شرق به «سیف آل صفار» و دریای فارس، از غرب به رم بازنجان و از جنوب به کوره اردشیر خره محدود می‌شد. این رم نواحی ابرقو تا فسا تا بندرعباس کنونی را شامل می‌شود.سنتاً قشلاق این ایل در مناطق شمالی لارستان و ییلاقشان در بلوک مرودشت، پاسارگاد و اقلید بوده‌است. امروزه باصری‌ها بیشتر در شهرهای مرودشت، سعادت‌شهر، شیراز، جهرم و سایر مناطق مرکزی فارس ساکن هستند. با توجه به شواهد بسیار این رم بازمانده قبیله پاسارگادیان در دوره هخامنشیان می‌باشد. بازماندگان این رم [[باصری]]‌ها هستند که در همین ناحیه کوچ می‌کنند.

همچنین بازماندگان «رم کاریان» در قرون معاصر، [[باصری]]‌ها به‌شمار می‌روند{{مدرک}} که امروزه در [[استان فارس]] به زندگی کوچی خود ادامه می‌دهند. نام باصری معرب شدهٔ واژهٔ پاساری است که به افراد قبیلهٔ [[پاسارگادیان]] یکی از قبایل ده‌گانهٔ پارس‌ها در دوران هخامنشیان اطلاق می‌شده. پاسارگادیان که [[کوروش]] را در ایجاد سلسلهٔ [[هخامنشیان]] یاری داده بودند در دوره‌های [[اشکانیان]] و [[ساسانیان]] به رم کاریان مشهور شدند. آنها به دلیل این که به [[اردشیر بابکان]] نیز در تأسیس سلسلهٔ ساسانیان کمک کرده بودند؛ مورد توجه وی و سایر شاهان ساسانی قرار گرفتند، به طوری که مرکز حکومتی آنها شهر مذهبی [[کاریان]] شد و نام آنها رم کاریان.

این نام در سده‌های آغازین اسلامی نیز کاربرد داشت. رم کاریان در مقابل حملهٔ اعراب سخت مقاومت کرد و شهر کاریان چهار بار توسط اعراب محاصره و فتح شد و پس از مهاجرت تعدادی از قبایل اعراب به فارس امور حکومتی رم کاریان در اختیار اعراب قرار گرفت. بر طبق سخنان مسعودی مورخ قرن چهارم در سرزمین فارس طایفه‌ای به نام پارسیان زندگی می‌کرده‌اند که بازماندگان همان رم کاریان بوده‌اند. آنها در زمان [[آل‌بویه]] به دو گروه پاساری و بساسیری تقسیم گشته و به ترتیب ضمیمهٔ [[عرب خمسه|ایل عرب خمسه]] و [[ایل قشقایی|ایل ترک]] گشتند. پاساری‌ها و بساسیری‌ها در زمان فتحعلی‌شاه قاجار دوباره با یکدیگر متحد شده و ایل باصری را تشکیل دادند که تا به امروز پابرجا مانده و آن را می‌توان سرسلسله و میراث‌بان فرهنگ و تمدن هخامنشی‌ها و کاریان دانست.