هسته بیرونی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:Earth poster.svg|بندانگشتی|x250px|ساختار درونی زمین]]'''هستهٔ بیرونی:''' هستهٔ زمین به دو بخش درونی (جامد) و بیرونی (مایع) تقسیم می‌شود که ۹۵٪ آن را هستهٔ بیرونی تشکیل می‌دهد.<ref>{{یادکرد وب|کد زبان=fa-IR|نشانی=http://www.iiees.ac.ir/fa/1388-03-02-09-25-09/3/|عنوان=پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی {{!}} پدیدهٔ زمین‌لرزه|بازبینی=2019-02-02}}</ref> هستهٔ بیرونی [[زمین]]، لایه‌ای از ساختار زمین است که [[هسته درونی|هستهٔ درونی]] را فرا گرفته و برخلاف آن مایع است و در زیر [[گوشته]] قرار گرفته‌است. هستهٔ بیرونی از [[مرز هسته–گوشته|ناپیوستگی گوتنبرگ]] در عمق ۲٬۹۰۰ کیلومتری آغاز و تا عمق ۵٬۱۲۰ کیلومتری که مرز هستهٔ بیرونی و هستهٔ درونی قرار دارد ادامه می‌یابد. ترکیب عمومی هسته آلیاژ آهن-نیکل است و به همین دلیل به آن نیف یا نیفه نیز می‌گویند. هستهٔ بیرونی دارای حرکات همرفتی است که سرعت آن‌ها چندین کیلومتر در سال است. حرکت وضعی زمین تأثیر به‌سزایی در این حرکات داشته و این اثر به نام تأثیر [[اثر کوریولیس|کوریولیس]] نامیده می‌شود.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=دانشنامه رشد|نشانی=http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=هسته+زمین&SSOReturnPage=Check&Rand=0|عنوان=: هستهٔ زمین|بازبینی=2019-02-02}}</ref>