'''ایثار''' یا، '''فداکاری''' یا '''نوع‌دوستی'''<ref>{{یادکرد-فرهنگستان|واژهٔ مصوب= نوع‌دوستی|حوزه= روانشناسی|دفتر= شانزدهم|سرواژه= Altruism}}</ref> در لغت به معنی برگزیدن، عطا کردن، سود دیگران را بر منفعت خویش مقدم داشتن و منفعت غیر را بر مصلحت خود مقدم شمردن، می‌باشد.<ref>{{یادکرد-دهخدا | عنوان=1377، ج 3: 368 | تاریخ بازبینی = ۸ دسامبر ۲۰۱۳}}</ref> در معنی اصطلاحی نیز بدان معنی است، که آدمی از روی [[قصد]] و [[نیت]] خِیر، دیگران را بر خود ترجیح دهد و ایشان را بر خویشتن برگزیند. آنها که طرفدار ایثار و دیگرگزینی هستند، این عمل را مُتعالی و [[اخلاقی]] می دانند که در مقابل آن، استیثار و خودگزینی قرار دارد. واژه ایثار در متون منتشر شده، نخستین بار توسط فیلسوف فرانسوی [[اگوست کنت]]، برای کلمه مقابل [[خودپرستی افراطی|خودپرستی]] ابداع و بکار گرفته شد.
