قاعدگی دردناک: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز حذف رده «اختلالات قاعدگیرده»؛ افزودن سریع رده «اختلالات قاعدگی» (با استفاده از ردهساز) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
'''قاعدگی دردناک''' یا '''دیسمنوره''' به معنی احساس [[درد]] غیرمعمول در قسمت [[شکم]] هنگام [[قاعدگی]] است. معمولا
ین مشکل در اکثر موارد ، با پریودهای ماهانه همراه با تخمک گذاری دیده می شود و براساس سن شروع و دلایل بوجود آورنده ،به دو نوع اولیه و ثانویه تقسیم می شود .
دیسمنوره اولیه : این حالت معمولاً قبل از سن ۲۰ سالگی و تقریباً همیشه ۶ تا ۱۲ ماه بعد از اولین قاعدگی شروع می شود . اگر دردها ۳ سال بعد از اولین قاعدگی ( منارک )شروع شود و یا اگر دیسمنوره همراه با دوره های بدون تخمک گذاری باشد ، باید به فکر علل ثانویه بود .
معمولاً درد چند ساعت قبل یا همزمان با خونریزی قاعدگی شروع شده و حداکثر دو تا سه روز طول می کشد . دردها بیشتر در زیر ناف است . دردها گاه به کمر ، کشاله ران و رانها نیز انتشار می یابد . علائم دیگری مثل تهوع ، استفراغ ، بی اشتهایی ، اسهال ، خستگی ، تحریک پذیری و گاه سردرد ، می تواند وجود داشته باشد . دیسمنوره اولیه با افزایش سن و زایمان طبیعی ممکن است بهبود یابد . این بیماری احتمالاً در زنانی که مادران آنها نیز دچار این ناراحتی بوده اند شایعتر است . در این بیماری پروستاگلاندین ها نقش دارند که سبب انقباضات رحمی و دیگر علائم عمومی می شوند .
دیسمنوره ثانویه :
این حالت معمولاً بعد از سن ۲۰ سالگی رخ می دهد هر چند که میتواند در اولین عادت ماهیانه و در هر سنی شروع شود . درد دراینها معمولاً ۵ تا ۷ روز تداوم می یابد . دیسمنوره ثانویه در زنان دارای بیماریهای لگنی مثل ( آندومتریوز ، آدنومیوز ، توده های زیرمخاطی رحم ، تنگی شدید گردن رحم ، عفونت های لگنی مزمن ، چسبندگی ها لگنی و هیپرمنوره یا افزایش خونریزی ماهانه ) رخ می دهد . در این بیماران معاینات کامل لگن و نیز آزمایش های روتین ، تصویربرداری از رحم و ضمائم آن ، سونوگرافی و … ممکن است برای تشخیص لازم باشد اما دستیابی به یک تشخیص دقیق همیشه امکان پذیر نیست و اشتباه در تشخیص و افتراق دیسمنوره اولیه و ثانویه فراوان دیده می شود .
== علل ==
سطر ۵ ⟵ ۱۵:
== درمان ==
اگر بیمار از نظر جنسی فعال است ، استفاده ازقرصهای پیشگیری از حاملگی (OCP)با استروژن کم در نود درصد موارد مؤثر خواهد بود که درمان انتخابی می باشد .
درمانهای دارویی تحت نظر متخصص زنان و زایمان انجام شده و در صورتی که ۳ تا ۶ ماه پس از درمانهای مذکور پاسخی مشاهده نشد ، باید به دنبال علل ثانویه بوده و کلیه اقدامات تشخیصی را به کار بست . ( خصوصاً در دیسمنورای که پس از ۲۰ سالگی ظاهر شود که تقریباً همیشه از نوع ثانویه است )
درمان در موارد ثانویه بهبود عامل ایجاد کننده مانند عفونت است اما برخی از انواع ثانویه به درمانهای دارویی با OCP (قرصهای ضد حاملگی ) یا داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی ( NSAIDS ) نیز پاسخ نسبی می دهند.
== جستارهای وابسته ==
سطر ۱۲ ⟵ ۲۸:
== منابع ==
ویلیامز ''بیماریهای زنان و مامایی''. تهران ۲۰۰۸
http://www.pezeshk.us/?p=4984
|