احمد سوکارنو: تفاوت میان نسخه‌ها

'''احمد سوکارنو''' (۶ ژوئن ۱۹۰۱–۲۱ ژوئن ۱۹۷۰)،<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://kepustakaan-presiden.pnri.go.id/biography/?box=detail&presiden_id=1&presiden=sukarno|عنوان=Perpustakaan Nasional Republik Indonesia|accessdate=۲۸ ژوئن ۲۰۱۷|archiveurl=https://web.archive.org/web/20130921135153/http://kepustakaan-presiden.pnri.go.id/biography/?box=detail&presiden_id=1&presiden=sukarno|archivedate=۲۱ سپتامبر ۲۰۱۳|dead-url=yes}}</ref> اولین [[رئیس‌جمهور اندونزی|رئیس‌جمهور کشور اندونزی]] بود که از سال ۱۹۴۵ تا ۱۹۶۷ به روی کار بود. سوکارنو جنبش‌های جدایی طلبی اندونزی از [[هلند]] را رهبری کرد، آنگاه که هلندیان اندونزی را در دست می‌داشتند، او بیش از یک دهه را در زندان هلندیان بازداشت بود تا آنگاه که نیروهای ژاپنی به اندونزی درآمدند و به یاری ایشان از آنجازندان بیرون آمد و در افزایش نیرو و پشتیبانی یاریشان کرد و سپس در ازای آن از ایشان در پراکندن اندیشه‌های آزادی طلبانه خویش یاری طلبید. آنگاه که ژاپنیان تسلیم شدند، سوکارنو و [[محمد حتی]] رسماً استقلال اندونزی را اعلام کردند به روز هفده اوت سال ۱۹۴۵ اعلام کردند و خود سوکارنو یکمیننخستین رئیس‌جمهور اندونزی گشتشد و اندونزیاییان را از دیددر نظامیارتش و سیاسیسیاست رهبری کرد و جلوی چیرگی دوباره هلندیان را بر کشورش را گرفت و بسیار مقاومتایستادگی کرد تا به سال ۱۹۴۹ هلندیان جداسریجدایی اندونزی را رسماً پذیرفتند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=ویکی‌پدیای انگلیسی|نشانی=https://en.wikipedia.org/wiki/Sukarno|عنوان=Sukarno}}</ref>[[پرامودیا انانتا تور]] دربارهٔ سوکارنو نوشته: سوکارنو در عصرروزگار کنونی تنها رهبر آسیایی ای بوداست که توانست مردمانیمردمی را چنین گوناگون، از دیددر نژاد و فرهنگ و دین رادین، گردهم آورد و یکی گرداند بی آنکه قطره ای خون از کسی بریزد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://edition.cnn.com/ASIANOW/time/asia/magazine/1999/990823/sukarno1.html|عنوان=Sukarno}}</ref> پس از یک دوره پرآشوب حکومت [[نظام پارلمانی|دموکراسی پارلمانی]]، سوکارنو گونه ای از فرمانروایی خودکامه به نام «Demokrasi terpimpin» را در کشور روا گرداند که به آشوب‌ها و نابسامانی‌ها پایان داد و خطرهایی که اندونزی را تهدید می‌کرد از میان برد.

گاهی نام او را به گونه Soekarno هم می‌نویسند که این شیوه نویسش از آنشیوهٔ هلندی و خود شیوهٔ کهن است زیرا او خود نامش را به این‌گونه امضا می‌کرد. سوکارنو گفته که آنگاه که در مدرسه درس می‌خوانده به او گفته‌اند که نامی را که در امضایش می‌آورد را چنین نویسد و امروز دیگر گرداندنکردن آن دشوار است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سوکارنو: یک زندگینامه|نام خانوادگی=آدامز|نام=سیندی|ناشر=|سال=1965|شابک=|مکان=|صفحات=27}}</ref>او چون دیگر ساکنان [[جاوه|جزیره جاوه]]، تنها یک نام می‌داشت و آن هم «سوکارنو» می‌بود. اندونزیاییان گاهی او را «Bung Karno» و «Pak Karno» می‌نامند که به ترتیب به معنی «برادر کارنو» و «آقای کارنو» اند. گاهی هم نام او را به انگلیسی و هلندی «Achmad Sukarno» و به فارسی «احمد سوکارنو» نوشته‌اند که کاملاً ساختگیست. این نام را شاید روزنامه نویسان غربی به او داده باشند از آنجا که تک نامی او برایشان شگفت می‌نموده و هم توان بودباشد که خود هوادارانجدایی جداسریخواهان او را چنین نامیده باشند تا کشورهای مسلمان کیش پروای آنان بیشتر کنند.