نصر دوم سامانی: تفاوت میان نسخه‌ها

بعد از مرگ امیراسماعیل فرزندش [[احمد سامانی|احمد بن اسماعیل]] در سال ۲۹۵ هجری قمری به حکومت رسید و خلیفه وقت [[مکتفی]] در سال ۲۸۱ هجری قمری حکومت او را به رسمیت شناخت از اتفاقات مهم دوران احمد اسماعیل می‌توان به فتح ری اشاره کرد که بعد از رفع خطر از سوی اسحاق به سوی ری لشکر کشید و در زمان ورود به شهر منشور حکومت را به او تسلیم کردند و احمد بن اسماعیل ابوجعفر صلعوک را به حکومت ری منصوب کرد.<ref>{{پک|فروزانی|۱۳۹۳|ک=تاریخ تحولات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایران در دوره سامانیان|ص=۷۵}}</ref> و فتح سیستان که لازم است ذکر شود که بعد از دستگیری [[عمرو لیث|عمرولیث]] و اعزام او به بغداد درباریان صفاری نوه عمرولیث طاهر بن محمد را به حکومت نشاندند و به ادامه تصرفات خود پرداخت اما در این راه موفقیتی کسب نکرد و به خوشگذرانی پرداخت در چنین زمانی لیث بن علی (شیرلباده) با بزرگان صفاری متحد شد و بعد از فراری دادن طاهر و برادرش یعقوب وارد سیستان شد، طاهر و یعقفوب به فارس رفتند تا از سُبکَری (غلام سابق یعقوب لیث) کمک بگیرند اما سبکری که با خلیفه هم پیمان بود دو برادر را دستگیر و به بغداد فرستاد بعد از این اتفاق لیث بن علی واکنش نشان داد و بعد از جنگ با سپاه خلیفه شکست خورد و به بغداد فرستاده شد و احمد سامانی با فرمان خلیفه مصمم شد به سیستان لشکربکشد و آنجا را فتح کند<ref>{{پک|فروزانی|۱۳۹۳|ک=تاریخ تحولات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایران در دوره سامانیان|ص=۷۶}}</ref>وبعد از آن طغیان مولی صندلی (محمد بن هرمز) که شخصی خارجی مذهب بود و بنا به نوشته کتاب ''زین الخبار'' با ابوالحسن علی بن محمد العارض (متصدی امور مالی سپاه سامانی) برای دریافت حقوق مجادله کرد و ابوالحسن عارش به مولی گفت «ترا آن صواب تر که به رباطی بنشینی که پیر شده‌ای و از تو کاری نیاید». این تصرف کرد و این موضوع محمد بن هرمز را عصبانی کرد و با اجازه احمد بن اسماعیل راهی سیستان شد و بعد از آن مولی صندلی و محمد بن عباس (معروف به پسر حفار) که رهبر شورشیان بود منصور بن اسحاق (حاکم سیستان) را دستگیر و زندانی کردند و برای عمروبن یعقوب خطبه خواند امیر سامانی که از موضوع مطلعه شدسپاهی به فرماندهی مروزی به سیستان فرستادکه نه ماه به طول انجامید و در انتها امیر سامانی سیستان را تصرف کرد و سیمجور را به حکومت آنجا نشاند.<ref>{{پک|فروزانی|۱۳۹۳|ک=تاریخ تحولات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایران در دوره سامانیان|ص=۷۸}}</ref>دربارهدربارهٔ مرگ در سال ۳۰۱ هجری قمری احمد بن اسماعیل در فربر که شهری بین رود جیحون و بخارا بود توسط غلامانش به قتل رسید،بعدرسید، بعد از کشته‌شدن احمد بن اسماعیل پسر هشت ساله‌اش نصر به حکومت رسید<ref>{{پک|دهمرده|۱۳۸۴|ک=تارییخ سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایران در دوره سامانیان، دیلمیان و غزنویان|ص=۲۸}}</ref> <ref>{{پک|موسوی بجنوردی|۱۳۹۳|ک=تاریخ جامع ایران از سقوط سامانیان تا حکومت‌های محلی شرق ایران|ص=۴۵۷}}</ref> و ابوعبدالله جیهانی به وزارت دربار او منصوب شد بخاطر سن کم امیر نصر، کسانی مدعی حکومت شدند. یکی از این اشخاص اسحاق بن احمد برادر احمد بن اسماعیل بود که در زمان حیات احمد او را از حکومت سمرقند برداشته و در بخارا زندانی کرد. اسحاق بعد از کشته‌شدن احمد از زندان رهایی یافت و به کمک پسرش الیاس سپاهی را جمع کرده و به بخارا حمله کرد اما سپسالار امیر نصر به اسم حمویة بن علی کوسه او را شکست داد، اسحاق از نصر تقاضای بخشش کرد امیر نصر او را بخشید اسحاق تا زمان مرگ در بخارا می‌زیست. <ref>{{پک|فروزانی|۱۳۹۳|ک=تاریخ تحولات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایران در دوره سامانیان|ص=۷۸}}</ref>