'''ابن ابی طاییطی''' ([[زبان عربی|عربی]]: إبن أبی طیء) یاشی ابو زکاریای بن ابنامد النجاج (۱۱۸۰–۱۲۲۸) مورخ و شاعر [[شیعه]] اهل [[حلب|حلب بود]].<ref>{{Cite journal|last=Eddé|first=Anne-Marie|date=2017-07-01|title=Ibn Abī Ṭayyiʾ|url=https://referenceworks.brillonline.com/entries/encyclopaedia-of-islam-3/ibn-abi-tayyi-COM_30676|journal=Encyclopaedia of Islam, THREE|language=en}}</ref><ref>{{Cite book|url=https://books.google.com/books?redir_esc=y&id=zHxsWspxGIIC&q=ibn+abi+tayyi#v=snippet&q=ibn%20abi&f=false|title=Islamic Desk Reference|last=Donzel|first=E. J. Van|date=1994-01-01|publisher=BRILL|isbn=9789004097384|language=en}}</ref> معروف به ''تاریخ جهانی'' خود ''،'' که بیشتر از بین رفته‌است، و از طریق بخش‌هایی که توسط نویسندگان بعدی حفظ شده‌است، برای ما شناخته شده‌است. یک منبع ارزشمند برای تاریخ شمال سوریه در زمان جنگهای صلیبی، همچنین به توصیف کاخ‌های [[خلافت فاطمیان|فاطمی]] در [[قاهره]]، سقوط سلسله فاطمیان، روابط بین [[فرانک‌ها]] و [[مسلمان]]ان و سلطنت [[صلاحالدین ایوبی|صلاحالدین]] و پسرش [[الظاهر غازی|الظاهر غازی می‌پردازد.]].
