زنجیره ارزش: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
{{ویکی‌سازی}}
== استراتژی و ایجاد ارزش ==
{{تمیزکاری}}
 
استراتژی هنر ارزش ایجاد کردن است . استراتژی چهارچوبهای ذهنی، مدلهای مفهومی را تهیه می‌کند و ایده‌ها را هدایت می‌کند و به مدیران شرکتها اجازه می‌دهد تا فرصتها را برای ارزش ایجاد کردن برای مشتریان و انتقال دادن این ارزش به عنوان سود شناسایی کنند. در یک محیط رقابتی با تغیرات سریع، منطق پایه ایجاد کردن ارزش نیز تغییر کرده استکرده‌است. تفکرات سنتی ما در مورد ارزش بر پایهٔ فرضیه‌ها و مدلهای یک اقتصاد صنعتی است. بر اساس این دیدگاه، هر شرکتییک موقعیت را در زنجیرهٔ ارزش را به خود اختصاص می‌دهد. در این جریان تامین کنندگان ورودی هاورودی‌ها را مهیا می‌کنند، شرکت ارزش را به این ورودی هاورودی‌ها اضافه می‌کند و سپس آنرا به عامل دیگری در زنجیره انتقال می‌دهد تا در نهایت به مشتری برسد. از این دیدگاه به نظر می‌رسد که استراتژی در ابتدا هنر قرار دادن شرکت در مکان درستی از زنجیرهٔ ارزش و چیدمان درست عاملان و محصولات و فعالیتها در ای زنجیره استزنجیره‌است. امروزه رقابت جهانی، تغییر کردن بازارها و تکنولوژی هایتکنولوژی‌های جدید راه‌های جدید ایجاد ارزش را ازلحاظ کیفیت به وجود آورده استآورده‌است. البته فرصتهای زیاد همچنین به معنی عدم قطعیت بیشتر و ریسکهای بزرگتر است. پیشبینی هاپیشبینی‌ها براساس گذسته غیر قابل اعتماد می‌شوند.فاکتورهایی که قبلا به عنوان فاکتورهای جنبی در نظر گرفته می سدندمی‌سدند امروزه به فاکتورهای کلیدی در بازار تبدیل شده اندشده‌اند. در چنین محیط پویای رقابتی دیگر استراتژی برای قراردادن یک مجموعهٔ ثابت از فعالیتها در زنجیرهٔ ارزش به کار نمی‌رود. شرکتها ی موفق به جای افزودن ارزش آنرا دوباره ایجاد می‌کنند. تمرکز تحلیل استراتژیک دیگر شرکت و یا صنعت نیست بلکه سیستم ایجاد ارزش در میان عاملان متفاوت اقتصاد- تهیه کنندگان، شرکای تجاری، پیمانها، مشتریان- برای تعاون در ایجاد ارزش است. وظیفهٔ استراتژیک کلیدی دوباره پیکربندی در میان نقشها و ارتباطات در مجموعهٔ عاملها در جهت ایجاد ارزش در شکلهای جدید و توسط گرداننده‌های جدید است.[1]<ref>Normann, R. and R. Ramírez. ۱۹۹۳. From Value Chain to Value Constellation: Designing Interactive Strategy, Harvard Business Review, 71, July/August, pp. ۶۵-۷۷.</ref>
 
== شبکه ارزش ==
شبکهٔ ارزش مجموعه‌های پیچیده‌ای از منابع تکنولوژیکی و اجتماعی است. اغلب چهارچوب ایجاد ارزش به عنوان مجموعه شرکتهایی که با همدیگر همکاری دارند و محصولی را ایجاد و به مشتری انتقال می‌دهند در نظر گرفته می‌شود. هدف چهارچوب ایجاد بیشترین سود برای افراد مرتبط با شبکه ارزش است. این مجموعه‌ها با ارتباط با هم دیگر برای ایجاد محصولات عمومی یا ارزش اقتصادی کار می‌کنند. این ارزش به عنوان دانش، ارزش مالی ودیگر ارزشهای غیر عینی ظاهر می‌شود. شرکتها هردوی شبکه‌های داخلی وخارجی ارزش را دارا هستند. وجه خارجی شبکه شامل مشتریان یا دریافت کنندگان، واسطهواسطه‌ها، ها،ذینفع‌ها، ذینفع ها، مکمل ها،مکمل‌ها، شبکه‌های نوآوری و تامین کنندگان است. شبکه‌های ارزش داخلی بر فعالیتهای کلیدی، فرایندها و ارتباطها مانند تکمیل درخواست، نوآوری و پشتیبانی مشتری تمر کز دارند. ارزش در میان مبادلات و ارتباطات میان نقشها ایجا می‌شود. شبکه‌های ارزش آژانسهای عمومی، جامعهٔ شهری، در شرکتها، موسسات و تمام اشکال سازمانی عمل می‌کند. .کریستنسن شبکهٔ ارزش را چنین تعریف می‌کند: زمینه‌ای که در داخل آن یک شرکت مشخص می‌شود و به نیازهای مشتریان پاسخ می‌دهد، مشکلات را حل می‌کند، ورودی هاورودی‌ها را تامین می‌کند، به رقبا عکس العمل نشان می‌دهد و برای سودآوری می کوشدمی‌کوشد. زمینه در این تعریف شامل روابط موجود با مشتریان، تامین کنندگان و ساختار سازمانی داخلی شرکت می‌باشد. زمینه یک چهارچوب برای تصمیم گیرنده‌ها است که در این چهارچوب تصمیم گیری کنند: آنها بوسیلهٔ محصولات و خدمات با ارزش بیشتر برای مشتریان فعلی با استفاده از روابط موجود با تامین کنندگان و سازمانها در جهت بهینه کردن ارزشهای شرکتها تلاش می‌کنند.
 
شبکهٔ ارزش مجموعه‌های پیچیده‌ای از منابع تکنولوژیکی و اجتماعی است. اغلب چهارچوب ایجاد ارزش به عنوان مجموعه شرکتهایی که با همدیگر همکاری دارند و محصولی را ایجاد و به مشتری انتقال می‌دهند در نظر گرفته می‌شود. هدف چهارچوب ایجاد بیشترین سود برای افراد مرتبط با شبکه ارزش است. این مجموعه‌ها با ارتباط با هم دیگر برای ایجاد محصولات عمومی یا ارزش اقتصادی کار می‌کنند. این ارزش به عنوان دانش، ارزش مالی ودیگر ارزشهای غیر عینی ظاهر می‌شود. شرکتها هردوی شبکه‌های داخلی وخارجی ارزش را دارا هستند. وجه خارجی شبکه شامل مشتریان یا دریافت کنندگان، واسطه ها، ذینفع ها، مکمل ها، شبکه‌های نوآوری و تامین کنندگان است. شبکه‌های ارزش داخلی بر فعالیتهای کلیدی، فرایندها و ارتباطها مانند تکمیل درخواست، نوآوری و پشتیبانی مشتری تمر کز دارند. ارزش در میان مبادلات و ارتباطات میان نقشها ایجا می‌شود. شبکه‌های ارزش آژانسهای عمومی، جامعهٔ شهری، در شرکتها، موسسات و تمام اشکال سازمانی عمل می‌کند. .کریستنسن شبکهٔ ارزش را چنین تعریف می‌کند: زمینه‌ای که در داخل آن یک شرکت مشخص می‌شود و به نیازهای مشتریان پاسخ می‌دهد، مشکلات را حل می‌کند، ورودی ها را تامین می‌کند، به رقبا عکس العمل نشان می‌دهد و برای سودآوری می کوشد. زمینه در این تعریف شامل روابط موجود با مشتریان، تامین کنندگان و ساختار سازمانی داخلی شرکت می‌باشد. زمینه یک چهارچوب برای تصمیم گیرنده‌ها است که در این چهارچوب تصمیم گیری کنند: آنها بوسیلهٔ محصولات و خدمات با ارزش بیشتر برای مشتریان فعلی با استفاده از روابط موجود با تامین کنندگان و سازمانها در جهت بهینه کردن ارزشهای شرکتها تلاش می‌کنند.
 
== چهار چوب ایجاد ارزش ستابل و فجلستاد ==
 
این چهارچوب شامل مولفه‌های زیر است
* مجموعه‌ای از مشتریان
* خدماتی برای استفاده تمام مشتریان، و امکان تعامل میان مشتریان
* سازمانهایی که خدمات را فراهم کنند .
* مجموعه‌ای از قراردادها که که امکان دسترسی به خدمات را مهیا کند.
 
== ارزش هایارزش‌های محسوس ==
تمام مبادلات کالاها، خدمات یا درآمد شامل تمام معاملات که دربر گیرنده ی، قراردادها، فاکتورها، رسید درخواستها، درخواست برای طرحها، تائیدیه‌ها و پرداختها به عنوان ارزش هایارزش‌های محسوس در نظر گرفته می‌شوند. کالا هاکالا‌ها وخدماتی که ایجاد درآمد می‌کنند یا در قسمتی از خدمتی به کار گرفته می‌شوند نیز به شامل ارزشهای محسوس می‌شوند.
 
== ارزش هایارزش‌های نامحسوس ==
دو زیر گروه اصلی شامل ارزشهای نامحسوس می‌شوند: دانش و مزایا. دانش نامحسوس شامل اطلاعات استراتژیک، دانش برنامه ریزی، دانش فرایند، دانش فنی، طراحی مشترک و توسعه سیاسی که تولید کالا هاکالا‌ها وخدمات را پشتیبانی می‌کنند، می‌باشد .
 
== شاخصهای ایجاد ارزش ==
مرکز نوآوری تجاری(CBI) یک سری مطالعات بروی نقش موارد غیر عینی(نامحسوس) در ایجاد ارزش در یک شرکت مدرن انجام دادند و یک مدل جامع را برای ایجاد ارزش در شرکتهای پیشرو توسعه دادند که کاربران را برای سنجش اثر سرمایه‌های نامحسوس بر ارزش بازار یک شرکت توانا می سازدمی‌سازد. در این تحقیق نه مورد از مهمترین شاخصهای غیر مالی که در ایجاد ارزش نقش مهمی دارند را تعیین کردند:
* نوآوری
* کیفیت
* ارتباط‌های مشتری
* قابلیت‌های مدیریت
* پیمانها
* تکنولوژی
* ارزش نام تجاری
* ارتباط هایارتباط‌های کارمندان
* موضوع هایموضوع‌های جامعه و محیطی
این شاخصهای ایجاد ارزش می‌توانند در ارزیابی کارائی شرکتها مورد استفاده قرار گیرند[2].<ref>Jonathan Low, The value creation index, Journal of Intellectual Capital, Vol.۱ No. ۳, ۲۰۰۰, pp. ۲۵۲-۲۶۲. # MCB University Press, ۱۴۶۹-۱۹۳۰
</ref>
 
== ایجاد ارزش در کسب و کار الکترونیکی ==
• نوآوری
ایجاد ارزش در کسب و کار الکترونیکی بازار کسب و کار در حال تغییرهای اساسی است. افزایش نقش اینترنت، قطعه قطعه شدن بازار و افزایش رقابت جهانی ارزش را که بازارهای کسب و کار تهیه می‌کنند تغییر می‌دهد. این دگرگونی نیازمند تغییر در راهی است که شرکتها برای ایجاد ارزش انتقال ارزش به مشتریان سازماندهی شده اندشده‌اند. کسب و کار الکترونیکی پتانسیل چشمگیری را در ایجاد کردن ارزشهای جدید داراست. و بیشتر از طرف کارآفرینان شروع می‌شود. کسب و کار الکترونیکی همچنین نقشهای رقابتی را در راههای غیر پیشبینی شده تغیر می‌دهد. بازار یابهای تجاری مجبورند که به صورت پیوسته سهم خود را از زنجیرهٔ ارزش افزایش دهند.
 
• کیفیت
 
• ارتباط های مشتری
 
• قابلیت های مدیریت
 
• پیمانها
 
• تکنولوژی
 
• ارزش نام تجاری
 
• ارتباط های کارمندان
 
• موضوع های جامعه و محیطی
این شاخصهای ایجاد ارزش می‌توانند در ارزیابی کارائی شرکتها مورد استفاده قرار گیرند[2].
 
== ايجاد ارزش در كسب و كار الكترونيكي ==
ایجاد ارزش در کسب و کار الکترونیکی بازار کسب و کار در حال تغییرهای اساسی است. افزایش نقش اینترنت، قطعه قطعه شدن بازار و افزایش رقابت جهانی ارزش را که بازارهای کسب و کار تهیه می‌کنند تغییر می‌دهد. این دگرگونی نیازمند تغییر در راهی است که شرکتها برای ایجاد ارزش انتقال ارزش به مشتریان سازماندهی شده اند. کسب و کار الکترونیکی پتانسیل چشمگیری را در ایجاد کردن ارزشهای جدید داراست. و بیشتر از طرف کارآفرینان شروع می‌شود. کسب و کار الکترونیکی همچنین نقشهای رقابتی را در راههای غیر پیشبینی شده تغیر می‌دهد. بازار یابهای تجاری مجبورند که به صورت پیوسته سهم خود را از زنجیرهٔ ارزش افزایش دهند.
 
== یک مدل ارزش چیست؟ ==
یک مدل ارزش نشان دهندهٔ عامل هایست که ارزش هایارزش‌های اقتصادی را با هم دیگر مبادله می‌کنند. برای بیان چنین مدلی یک سری مفاهیم، ارتباط هاارتباط‌ها و نقشها ، و به طور مختصر یک چهارچوب ارائه می‌شود. این مدل بر پایهٔ ادبیات اخیر تجارت و اقتصاد بر تجارت الکترونیکی است و با چهارچوب تئوری سیستمها ترکیب شده استشده‌است. یک مدل ارزش نشان می‌دهد که چه ارزش اقتصادی توسط چه کسی مبادله می‌شود در حالی که یک مدل فرایند نشان می‌دهد که چطور این فرایند به طور عملی اجرا می‌شود. تکنیکهای مدل کردن فرایند مانند UML روش خوبی برای نشان دادن یک مدل ارزش نیست چون UML بر جریان فعالیت هافعالیت‌ها تمرکز دارد در حالیکه یک مدل ارزش نشان دهندهٔ اینست که چه چیزی برای چه کسی عرضه می‌شود . مفهوم سازی یک ایدهٔ تجارت الکترنیک که یک مدل ارزش می نامیممی‌نامیم بصورت گرافیکی نشان داده می‌شود.
 
شکل 1۱: یک مثال مدل ارزش، نشان می‌دهد که یک فروشنده یک کالا را دریافت می‌کند و در برابر آن پول پرداخت می‌کند. فروشگاه شامل کالا هایست که از یک عمده فروش خریداری شده استشده‌است و عمده فروش کالا هاکالا‌ها را از تولید کننده دریافت می‌کند. عامل: یک عامل توسط محیطش شناخته می‌شود به عنوان یک موجودیت اقتصادی مستقل.مستقل از نظر اقتصادی به این معنی است که یک عامل توانایی سودآوری را بعد از یک دورهٔ مشخص از زمان داشته باشد.
 
 
شکل 1: یک مثال مدل ارزش، نشان می‌دهد که یک فروشنده یک کالا را دریافت می‌کند و در برابر آن پول پرداخت می‌کند. فروشگاه شامل کالا هایست که از یک عمده فروش خریداری شده است و عمده فروش کالا ها را از تولید کننده دریافت می‌کند. عامل: یک عامل توسط محیطش شناخته می‌شود به عنوان یک موجودیت اقتصادی مستقل.مستقل از نظر اقتصادی به این معنی است که یک عامل توانایی سودآوری را بعد از یک دورهٔ مشخص از زمان داشته باشد.
 
'''شی ارزش:''' عاملها اشیاء ارزش را مبادله می‌کنندکه شامل خدمات، کالاها، پول و حتی تجربه می‌باشد. نکته مهم اینجا اینست که یک شی ارزش برای یک یا چند عامل ارزش به حساب می‌آید.
سطر ۶۱ ⟵ ۵۰:
'''مبادلهٔ ارزش:''' از مبادلهٔ ارزش برای اتصال دو درگاه ارزش با همدیگر استفاده می‌شود.
 
'''بخشبندی بازار:''' بخشبندی بازار مفهومی است که یک بازار را به قسمتهایی تقسیم می‌کند که دارایی هایدارایی‌های را با هم به اشتراک می گذارندمی‌گذارند.
 
'''عامل مرکب:''' یک عامل مرکب واسطهای ارزش دیگر عاملها را با هم گروه می‌کند. همچنین یک عامل مرکب دارای واسطهای ارزش خود با محیط است. یک عامل مرکب دارای یک هدف دوگانه استدوگانه‌است. اول اینکه می‌تواند پیچیدگی مدل ارزش را کاهش دهد. دلیل دوم برای ایجاد یک عامل مرکب نشان دادن شرکا میان عاملهاست. این عاملها سپس تصمیم بر یک واسط عمومی با محیط می‌کنند.
 
'''فعالیتهای ارزش:''' یک موضوع مهم در طراحی مدل ارزش تخصیص فعالیت هایفعالیت‌های ارزش به عاملها است. عاملها فعالیتهای ارزش را اجرا می‌کنند و برای آن بایستی سودی را به دست آورند یا باید ارزش اقتصادی برای عامل اجرا کننده بدست آید[3].<ref>Jaap Gordijn, Hans Akkermans, Value Based Requirements Engineering: Exploring Innovative e-Commerce Ideas, February 4, 2003, Vrije Universiteit</ref>
 
== منابع ==
{{پانویس|چپ‌چین=بله}}
[1] Normann, R. and R. Ramírez. 1993. From Value Chain to Value Constellation: Designing Interactive Strategy, Harvard Business Review, 71, July/August, pp. 65-77.
[4]* raphael amit, christoph zott , value creation in e-business, trategic management journal, strat. mgmt. j., 22۲۲: 493–520۴۹۳–۵۲۰ (2001۲۰۰۱
 
[2] Jonathan Low, The value creation index, Journal of Intellectual Capital, Vol.1 No. 3, 2000, pp. 252-262. # MCB University Press, 1469-1930
 
[3] Jaap Gordijn, Hans Akkermans, Value Based Requirements Engineering: Exploring Innovative e-Commerce Ideas, February 4, 2003, Vrije Universiteit
 
[4] raphael amit, christoph zott , value creation in e-business, trategic management journal, strat. mgmt. j., 22: 493–520 (2001
 
آسو حمزه ای،حمزه‌ای، دانشگاه علم و صنعت ایران