بوئینگ بی-۱۷ فلایینگ فورترس: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
ویژگی پیوندهای پیشنهادی: ۳ پیوند افزوده شد. برچسبها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه وظیفه تازهوارد پیشنهادی: افزودن پیوند |
ابرابزار |
||
خط ۲:
|name= B-17 Flying Fortress
|image= File:Color_Photographed_B-17E_in_Flight.jpg
|image_border=
|caption=
}}{{Infobox aircraft type
|type= [[بمبافکن سنگین]]
|national origin= آمریکا
|manufacturer= [[بوئینگ]]
|designer=
|first flight= ۲۸ ژوئیه ۱۹۳۵
|introduced= آوریل ۱۹۳۸
|retired= ۱۹۶۸ ([[نیروی هوایی برزیل]])
|status=
|primary user= [[نیروهای هوایی ایالات متحده]]
|more users= [[نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا]]
|produced=
|number built=
|developed from=
|variants with their own articles= {{plainlist|
* [[بوئینگ ایکسبی-۳۸ فلاینگ فورترس]]
خط ۳۰:
== طراحی و توسعه ==
روز ۸ اوت سال ۱۹۳۴، سپاه هوایی نیروی زمینی ایالات متحده ارائه طرح یک بمبافکن چند موتوره را جهت جایگزینی بمبافکن [[مارتین بی-۱۰]]، به مناقصه گذاشت. سپاه هوایی به دنبال بمبافکنی بود که به کمک آن نیروهای حاضر در هاوایی، پاناما و آلاسکا را تقویت کند. مشخصات لازم برای این هواگرد شامل توانایی حمل مقدار کافی بمب در ارتفاع ۳۰۰۰ متری به مدت ده ساعت با حداکثر سرعت حداقل ۳۲۰
[[پرونده:Boeing XB-17 (Model 299).jpg|بندانگشتی|مدل ۲۹۹]]
پیشنمونه شرکت هواپیما سازی [[بوئینگ]] تحت عنوان مدل ۲۹۹، توسط گروهی از ۱۰ مهندس با خرج خود شرکت طراحی شد. این مدل ترکیبی از ویژگیهای مدل بمبافکن آزمایشی ایکسبی-۱۵ و هواگرد ترابری بوئینگ ۲۴۷ بود. تسلیحات این هواگرد شامل حداکثر ۲۲۰۰ کیلوگرم بمب در دو جایگاه در پشت کابین و پنج مسلسل
[[پرونده:Boeing Model 299 crash.jpg|بندانگشتی|لاشه مدل ۲۹۹ پس از سقوط]]
خط ۴۰:
روز ۲۰ اوت سال ۱۹۳۵، هواگرد جهت انجام پرواز آزمایشی در جریان رقابت، در عرض ۹ ساعت با میانگین [[پایاسیر]] ۴۰۶ کیلومتر بر ساعت، خود را از [[سیاتل]] به [[فرودگاه صحرایی رایت|پایگاه هوایی رایت]] در [[اوهایو]] رساند. سرعتی که بسیار بیشتر از مقدار مشخص شده بود. در رقابت با هواگردهای دو موتوره ارائه شده توسط شرکتهای هواپیماسازی [[شرکت هواپیماسازی داگلاس|داگلاس]] و [[گلن ال. مارتین کمپانی|مارتین]]، نمونه چهار موتوره بوئینگ عملکردی بهتری نسبت به رقبا از خود نشان داد. پیش از آن که رقابت به پایان برسد سپاه هوایی پیشنهاد خرید ۶۵ فروند هواگرد بی-۱۷ را ارائه نمود. با ادامه کار توسعه بر روی مدل ۲۹۹، روز ۳۰ اکتبر سال ۱۹۳۵، هواگرد برای دومین بار به شکل آزمایشی با خلبانی سرگرد هیل به پرواز درآمد. در این پرواز خدمه فراموش کردند که قفل سطوح کنترلکننده هواگرد را باز کنند. پس از برخاستن، هواگرد با شیب زیادی به طرف آسمان حرکت کرد و در نهایت با رسیدن به حالت [[واماندگی]]، با دماغه به طرف پایین بازگشت و به شدت با زمین برخورد نمود که به مرگ خلبان و یک نفر دیگر انجامید.
با انهدام نمونه بوئینگ، پرواز آزمایشی آن نیمه تمام ماند. بدین جهت و به دلیل مقدار بالای قیمت
== تاریخچه عملیاتی ==
بمبافکن بی-۱۷ غالباً توسط [[نیروی هوایی ایالات متحده|نیروی هوایی نیروی زمینی ایالات متحده]] در [[بمباران راهبردی|بمبارانهای راهبردی]] در طول روز در جریان [[جنگ جهانی دوم]] علیه اهداف صنعتی و نظامی [[آلمان]] به کارگرفته میشد. یگان هشتم نیروی هوایی ایالات متحده مستقر در پایگاه هوایی تروپ ابوتس در انگلستان و یگان پنجم نیروی هوایی ایالات متحده مستقر در ایتالیا، در تکمیل بمبارانهای شبانه [[نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا]] در [[عملیات پوینت بلنک]] حضور یافتند تا برتری هوایی بر فراز شهرها، کارخانهها و میدانهای نبرد در غرب اروپا برای آمادهسازی [[عملیات ارباب]] حفظ شود. هواگرد بی-۱۷ همچنین به میزان کمتری در [[جنگ اقیانوس آرام|نبرد اقیانوس آرام]] در تهاجم به کشتیرانی و فرودگاههای [[امپراتوری ژاپن]] به کار گرفته شد.
از زمان آغاز به کار بی-۱۷ از پیش از جنگ، سپاه هوایی نیروی زمینی ایالات متحده این هواگرد را به عنوان یک سلاح راهبردی به نمایش میگذاشت. بی-۱۷ یک بمبافکن مستعد، با توانایی پرواز در ارتفاع بالا و دور برد بود که میتوانست از خود دفاع کند و با وجود تحمل خسارت
تا ماه سپتامبر سال ۲۰۱۱، تنها ۱۳ فروند از این هواگرد در شرایط پرواز باقیماندهاند.
خط ۶۲:
{{انبار-رده}}
[[رده:بوئینگ بی-۱۷ فلایینگ فورترس| ]]
[[رده:هواگردهای بمب افکن ایالات متحده دهه ۱۹۳۰]]▼
[[رده:نخستین پرواز هواگردها در ۱۹۳۵ (میلادی)]]
[[رده:هواپیماهای ملخپیشین چهارموتوره]]
[[رده:هواگردهای بال پایین]]
▲[[رده:هواگردهای بمب افکن ایالات متحده دهه ۱۹۳۰]]
[[رده:هواگردهای بوئینگ]]
[[رده:هواگردهای چهارموتوره]]
|