محسن مظاهر: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳:
== خانواده و تحصیلات ==
پدرش شیخ کاظم فرزند شیخ محسن عرب، از تجار [[تبریز]] بود که در زمان [[فتحعلیشاه]] به تبریز مهاجرت کرد. میرزا محسن‌خان در جوانی زبان‌های [[عربی]]، [[زبان انگلیسی|انگلیسی]]، [[زبان فرانسوی|فرانسوی]] و احتمالا [[زبان ایتالیایی|ایتالیایی]] را آموخت. او در سالهایی که [[میرزا تقی‌خان امیرکبیر]] در تبریز اقامت داشت، توسط وی شناسایی شد و به‌عنوان [[مترجم]] به خدمت دولت وارد گردید. او علاوه بر آشنایی به زبان‌های گوناگون، در [[خوشنویسی]] [[نستعلیق]] نیز مهارتی داشته‌است.
|نویسنده=سید محمدمهدی موسوی
|مقاله=گزارش‌های پنج ساله سفارت ایران در لندن
|نشریه=خواندنیها
|تاریخ=28 مرداد 1351
|دوره=32
|شماره=97
|صفحه=23 و 24
}}
</ref>
== زندگی سیاسی ==
در سال ۱۲۶۸ قمری و همزمان با افتتاح [[دارالفنون]]، در سمت مترجم مربی ایتالیایی سپاه، پیاده نظام و آرایش لشکر یعنی متراتسوا انجام وظیفه نمود. سپس به [[وزارت امورخارجه]] فراخوانده شد و با سمت نایب سومی سفارت [[ایران]] در [[سن‌پترزبورگ]] فعالیت خود را آغاز نمود. در این سمت و در سال ۱۲۷۲ قمری لقب ''خان'' گرفت و در سال ۱۲۷۵ قمری به نایب اولی سفارت ایران در [[پاریس]] ارتقا یافت.<ref>{{یادکرد
|نویسنده=سید محمدمهدی موسوی
|مقاله=گزارش‌های پنج ساله سفارت ایران در لندن
|نشریه=خواندنیها
|تاریخ=28 مرداد 1351
|دوره=32
|شماره=97
|صفحه=24
}}
</ref>
او که همزمان سابقه خدمت [[نظامی]] را نیز حفظ نموده بود، در سال ۱۲۸۴ قمری [[سرتیپ]] اول شد و به [[شارژدافر]]ی(
|نویسنده=سید محمدمهدی موسوی
|مقاله=گزارش‌های پنج ساله سفارت ایران در لندن
|نشریه=خواندنیها
|تاریخ=31 مرداد 1351
|دوره=32
|شماره=98
|صفحه=23}}
</ref> در سال ۱۲۸۸ به دستور [[میرزا حسین‌خان مشیرالدوله]] [[وزیرمختار]] ایران در [[استانبول]] گردید و مدت بیست سال در این سمت باقی ماند.<ref>{{یادکرد
|نویسنده=سید محمدمهدی موسوی
|مقاله=گزارش‌های پنج ساله سفارت ایران در لندن
|نشریه=خواندنیها
|تاریخ=28 مرداد 1351
|دوره=32
|شماره=97
|صفحه=24 و 25
}}
</ref>
در سال ۱۳۰۸ قمری یا به دلیل دشمنی [[امین‌السلطان]] و یا به دلیل همفکری با [[میرزا ملکم‌خان]] از وزیرمختاری استانبول عزل گردید و به [[تهران]] فرا خوانده شد و دربرابر اصرار وزیرمختار عثمانی در تهران برای بازگشت وی سرانجام ناصرالدین شاه پاسخ داد:<ref>{{یادکرد
|نویسنده=سید محمدمهدی موسوی
|مقاله=گزارش‌های پنج ساله سفارت ایران در لندن
|نشریه=خواندنیها
|تاریخ=28 مرداد 1351
|دوره=32
|شماره=97
|صفحه=27
}}
</ref>
{{نقل قول|اگر سلطان عثمانی استعفاء مرا از سلطنت خواهش نماید قبول می‌کنم. اما مجددا سفارت حاجی محسن‌خان را قبول نخواهم کرد....}}
محسن‌خان سرانجام پس از یک سال بیکاری، در سال ۱۳۰۹ قمری، همزمان [[وزارت بازرگانی|وزیر تجارت]] و [[وزارت دادگستری|وزیر عدلیه]] گردید. در سال ۱۳۱۲ پست وزارت تجارت را از دست داد و تا پایان عمر ناصرالدین شاه، وزارت عدلیه را در اختیار داشت. در اوایل سلطنت مظفرالدین شاه، در کابینه امین‌السلطان وزیر امورخارجه گردید و با عزل امین‌الدوله توسط شاه، مدت دوماه و نیم موقتا ریاست شورای وزیران([[کابینه]]) را در اختیار گرفت.<ref>{{یادکرد
|نویسنده=سید محمدمهدی موسوی
|مقاله=گزارش‌های پنج ساله سفارت ایران در لندن
|نشریه=خواندنیها
|تاریخ=28 مرداد 1351
|دوره=32
|شماره=97
|صفحه=27 و 28 و 46
}}
</ref>
== مرگ ==
محسن‌خان در سال ۱۳۱۷ دچار بیماری گردید و در کسوت وزیر امورخارجه برای معالجه به [[اروپا]] رفت. ولی این معالجات بی‌ثمر بود. محسن‌خان در سن ۸۲ سالگی در اروپا درگذشت.<ref>{{یادکرد
|نویسنده=سید محمدمهدی موسوی
|مقاله=گزارش‌های پنج ساله سفارت ایران در لندن
|نشریه=خواندنیها
|تاریخ=28 مرداد 1351
|دوره=32
|شماره=97
|صفحه=46
}}
</ref>
| |||