نرمشها بهطور کلی، بسته به تأثیر کلی که بر روی بدن انسان دارند به سه دسته طبقهبندی میشوند:
* [[تمرین هاینرمشهای هوازی]] به هر گونه فعالیت بدنی گفته میشوند که از گروههای عضلانی بزرگ استفاده میکنند و باعث میشوند بدن شما اکسیژن بیشتری نسبت به زمانی که در حالت استراحت است مصرف کند. هدف از تمرین هایورزشهای هوازی افزایش استقامت قلبی و عروقی است. نمونههایی از تمرین هایورزش هوازی شامل دوچرخه سواری، شنا، پیادهروی تند، طناب زدن، قایقرانی، پیادهروی، بازی تنیس، آموزش مستمر و آموزش آهسته طولانی میباشد.
* [[تمرین هاینرمشهای بی هوازی]] نیز همچنین آموزش قدرت یا مقاومت نامیده میشود و میتواند ماهیچههایتان را سفت، قوی و نیرومند سازد، و همچنین قوت، تعادل و تناسب استخوان را بهبود بخشد. نمونههایی از حرکات قدرتی عبارتند از: حرکت شنا، خیز و جهش، و حرکات مارپیچ دو طرفه با استفاده از دمبلها میباشد. تمرین هایورزشهای بیهوازی نیز شامل آموزش وزن، آموزش کاربردی، آموزش خارج از مرکز، آموزش فاصله، دو سرعت و آموزش فاصله با شدت بالا(HIIT) قدرت عضلانی شما را در کوتاه مدت افزایش میدهد.
* تمرین هاینرمشهای انعطافپذیری عضلات شما را کشیده تر و طول آن را بیشتر میسازد. فعالیتها یی از جمله فعالیتها ی کششی به بهبود انعطافپذیری مفاصل و و خمشپذیری عضلات کمک میکند. هدف بهبود دامنه حرکتی است که میتواند احتمال آسیب دیدگی را کاهش دهد.
تمرینورزش همچنین میتواند شامل آموزشی شود که بر دقت، چابکی، قدرت، سرعت تمرکز دارد.
گاهی اوقات اصطلاحات' پویا ' و ' ایستا ' برای آن بکار میرود. [نیازمند منبع] تمرین هایورزشهای ' پویا ' مانند دوثابت، تمایل به تولید یک کاهش دهندهٔ فشار خون دیاستولیک در طی تمرین،ورزش، با توجه به جریان خون بهبود یافته دارد. برعکس، تمرینورزش ایستا (مانند وزنهبرداری) میتواند باعث افزایش قابل توجهی از فشار سیستولیک (در طول ورزش) گردد.
سال هاست (نرمش) به غلط هم در گفتار و هم نوشتار جای درست (تمرین) را گرفته است.اساسا کلمه ای به نام (نرمش) به لحاط ادبیات فارسی با معنا و مفهومی که از آن وجود دارد انتخابی نابجا برای Exercise است. در مقاله ای در مجله ادبی سخن به لحاظ فنی برای این انتخاب اشکال گرفته شده است.