فتوا: تفاوت میان نسخه‌ها

هنگامی که شخصی نظر [[فقه]] اسلام را در انجام عملی نداند، به یک [[مجتهد]] رجوع می‌کند و نظر فقه را در آن مورد جویا می‌شود. مجتهد هم بر اساس منابع [[فقه]]ی (که در فقه [[شیعه]] عبارت از [[قرآن|کتاب]]، [[سنت]]، [[اجماع]] و [[عقل]] می‌باشند) پاسخ استفتاء‌کنندهاستفتاءکننده را می‌دهد {{مدرک}}

اجتهاد مشروع؛ عبارت است از اجتهادی که بر اساس ادلهٔ استنباط احکام (قرآن و سنّت ( كهکه سنت عبارت است قول و فعل و تقريرتقریر پیشوایان اسلام) و عقل و اجماع) باشد و مجتهد از خودش نظری شخصی و دلخواه نمی‌دهد.

اجتهاد ممنوع؛ عبارت است از اجتهادی که بر اساس به کار بردن نظر شخصی صورت می‌گیرد؛ نه بر اساس کتاب و سنّت و عقل و اجماع. به بیان دیگر؛ این نوع اجتهاد، اجتهادی است که در آن، فردی که صلاحیت علمیِ لازم برای استنباط حکم‌شرعی ندارد؛ بر اساس رأی و نظر شخصی و دلخواه، دست به اجتهاد می‌زند؛ که دراصطلاح به آن «اجتهاد به رأی» می‌گویند.<ref>شب خیز، محمد رضا، اصول فقه دانشگاهی، نشر لقاء، قم - ایران، اول، 1392 ه‍. ش.</ref>

[[رده:فتوا| ]]