لوئی هفتم: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Caligula (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Caligula (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶:
با اینکه او از برادرش فیلیپ کوچک بود ولی با رویداد مرگ برادر،این لویی بود که به جای پدر بر تخت نشست. او را بیشتر به یک دیناور مانند دانسته‌اند تا یک شهریار. او که در آغاز پادشهی خودکامه بود پس از [[جنگ‌های صلیبی|جنگ صلیبی]]‌ای که از سر گذراند به مردی پارسا بدل گشت.
 
[[پرونده:Louis VII le Jeune.jpg|right|thumb|لویی هفتم]]در ژوئن [[۱۱۴۷ (میلادی)|۱۱۴۷]] به همراه همسرش ، [[الینور د آکیتن]] ، به سوی [[سوریه]] که درگیر جنگهای صلیبی بود به راه افتاد،ولی در [[لاذقیه]] [[ترک|ترکها]] به سپاه فرانسه شبیخون زدند. ترکان از بالای کوه بر فرانسویان باران سنگ و پیکان باریدند و آنان را کشتار نمودند. با این همه به پادشاه آسیبی نرسید و سپاه فرانسه با پس زدن تازندگان به راه خود به سوی [[سرزمین مقدس]] ادامه دادند و در [[۱۱۴۸ (میلادی)|۱۱۴۸]] بدانجا رسیدند. [[الینور د آکیتن]] همسر شاه از عموی خود [[ریموند انطاکیه‌ای]] دربرابر تاخت و تاز [[آلب‌ارسلانالب‌ارسلان]] از شوهرش خواست که به یاری او بشتابد ولی لویی بر این باور بود که باید در [[اورشلیم]] بماند و [[انطاکیه]] در امان خواهد بود. او به همراه [[کنراد سوم]] پادشاه [[آلمان]] و [[بالدوین سوم اورشلیمی]] شهر [[دمشق]] را محاصره کردند که ناکام ماند. لویی هفتم بر این پای می‌فشرد که در سرزمین مقدس بماند و از آن پدافند کند حال آنکه همسرش الینور سخت از شوهرش می‌خواست که به یاری عموی نگونبختش ریموند بشتابد. سرانجام فرانسویان در [[۱۱۴۹ (میلادی)|۱۱۴۹]] به میهن بازگشتند. این لشکرکشی نه تنها نیرو و هزینه بسیاری را برد،بلکه سبب شد که الینور نیز از همسرش لویی جدا شود.
 
لویی هفتم در پیوند با همسایه‌اش [[انگلستان]] کوشید تا [[توماس بکت]] را با [[هنری دوم]] پادشاه آن کشور آشتی دهد.