گسیل گرمایونی: تفاوت میان نسخه‌ها

}}</ref> به جریان‌یافتن [[حامل‌های بار]] الکتریکی بر اثر گرما از یک سطح یا از روی یک سد [[انرژی پتانسیل]] گفته می‌شود. این پدیده به این سبب رخ می‌دهد که انرژی داده‌شده به حامل‌ها از پتانسیل اتصال‌دهنده‌شان (که با نام [[تابع کار]]<ref>Work function</ref> شناخته می‌شود) بیشتر می‌گردد. حامل‌های بار می‌توانند [[الکترون]]ها یا [[یون]]ها باشند که در منابع قدیمی‌تر به آن‌ها گرمایون‌ها<ref>thermions</ref> گفته‌می‌شود. پس از گسیل گرمایون‌ها، در منطقه‌ای که حامل جدا شده‌است، [[بار الکتریکی]] پدید می‌آید که اندازهٔ آن هم‌اندازهٔ بار الکتریکی جدا شده اما با علامت مخالف خواهد بود. اما اگر گسیل‌دهنده به یک باتری متصل باشد این بار الکتریکی به وسیلهٔ باری که باتری فراهم می‌کند جبران خواهد شد. به پدیدهٔ گسیل‌یافتن الکترون‌ها بر اثر گرما ''گسیل گرمایی الکترون‌ها'' نیز گفته می‌شود.

امروزه عبارت «گسیل گرمایونی» برای اشاره به هر نوع فرایند گسیل بارهای تحریک‌شده بر اثر گرما نیز به کار می‌رود، حتی اگر بار از یک منطقهٔ [[فیزیک حالت جامد|حالت جامد]] به یک منطقهٔ حالت جامد دیگر منتقل شود. این فرایند اهمیت بسیار زیادی در کار وسایل الکترونیکی مختلف دارد و می‌توان از آن برای [[تولید انرژی الکتریکی]] (مثلاً در [[مبدل گرمایونی]] یا [[تدر الکترودینامیک]]<ref>Electrodynamic tether</ref>) یا خنک‌کردن استفاده کرد. [[جریان الکتریکی]] با زیادشدن دما به شدت افزایش خواهد یافت.