بازافروختگی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش و تصحیح (جزئی)
جز اصلاح املایی/جمله‌بندی
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
 
خط ۱:
'''بازاَفروختگی''' یا '''برگشت شعله''' {{انگلیسی|Backdraft}} انفجاری ناگهانی از آتش است که در اثر وارد شدن ناگهانی [[اکسیژن]] هوا به محیط بسته‌ای که دارای مواد قابل اشتعال بسیار داغ و بخار شده باشد رخ می‌دهد.
 
در یک محیط بسته که آتش وجود دارد بعد از مدت زمانی به علت بسته بودن درها و پنجره‌ها اکسیژن مورد نیاز برای سوختن کاهش می‌یابد و در نتیجه ناقص‌سوزی [[سوخت]] آغاز می‌شود. حتی ممکن است در اثر کمبود اکسیژن شعله آتش از بین رفته و کندسوزی ادامه پیدا کند، در این شراط مواد نیم‌سوز می‌تواند محیط را به‌طور خطرناکی با بخارات و گازهای اشتعال‌پذیر پر کند و با رسیدن هوای کافی (مثلاً به واسطه باز شدن یک درب)، بخارات و گازهای اشتعال‌پذیرِ داغِ تولید شده از فرایند ناقص‌سوزی، دچار [[آتش‌سوزی]] ناگهانی یا حتی انفجار شوند. گاهی اوقات یک گوی آتشین از محل ورود هوا به اتاق به بیرون می‌آید و این به ویژه برای مأموران [[آتش‌نشانی]] که اتاق‌ها را برای نجات بازماندگان مورد بازرسی قرار می‌دهند بسیار خطرناک است. از این رو باید پیش از ورود به اتاق‌های بسته، آن‌ها را به شکل کنترل شده‌ای [[تهویه]] نمود.
 
شرایط بازافروختگی لحظاتی نفس‌گیر و کشنده را در عملیات آتش‌نشانی به وجود می‌آورد و می‌تواند هر کس را که در آن محدوده باشد به‌طور جدی مجروح کرده و صدمات زیادی به او وارد کند. تهویهٔ صحیح باعث می‌شود تا فشار موجود در داخل آزاد شود و راهی برای خروج گازهای [[انفجار]] یا اشتعال‌پذیر به بیرون فراهم شود. ایجاد تهویه زودهنگام کاری هم‌چون «کنترل‌کننده انفجار» انجام می‌دهد و احتمال روبرو شدن با بازافروختگی را کاهش می‌دهد.