اریل (گیاه‌شناسی): تفاوت میان نسخه‌ها

'''اَریل''' (به [[زبان انگلیسی|انگلیسی]]: Aril) که اَریلوس (Arillus) نیز نامیده می‌شود یک برون‌رشد تخصصی در [[بذر]] است که بذر را تا حدی یا به‌طور کامل می‌پوشاند. اریلود (Arillode) یا اَریل کاذب گاهی متمایز می‌شود: در حالی که اریل از نقطه اتصال بذر به [[تخمدان (گیاهی)|تخمدان]] (از [[تخمک (گیاهی)|تخمک]] یا [[ناف (زیست‌شناسی)|ناف]]) رشد می‌کند، اریلود از نقطه‌ای متفاوت روی پوسته بذر ایجاد می‌شود.<ref>{{citation|author1=Beentje, H.|author2=Williamson, J.|year=2010|title=The Kew Plant Glossary: an Illustrated Dictionary of Plant Terms|publisher=Kew Publishing|location=[[Royal Botanic Gardens, Kew]]}}</ref> اصطلاح «اریل» گاهی به هر ضمیمه [[گوشته (جانداران)|گوشته‌ای]] بذر در [[گیاهان گلدار|گیاهان گل‌دار]] مانند مِیس ([[:en:Nutmeg#Mace|Mace]]) در [[جوز هندی|جوزهندی]] اطلاق می‌شود.<ref>{{cite journal|author=Endress, P.K.|year=1973|title=Arils And Aril-Like Structures In Woody Ranales|journal=[[New Phytologist]]|volume=72|issue=5|pages=1159–1171|doi=10.1111/j.1469-8137.1973.tb02092.x|doi-access=free}}</ref> اریل‌ها و اریلودها غالباً اغواکننده‌های [[خوراک|خوراکی]] هستند که [[جانوران|حیوانات]] را ترغیب به انتقال بذر می‌کنند و در نتیجه به [[پراکنش زیستی|پراکنش]] بذر کمک می‌کنند.<ref>{{cite book|url=https://books.google.com/books?id=IvEOb0HKyoAC&q=aril+&pg=PA218|title=Fruit and Seed Production|isbn=9780521373500|last1=Marshall|first1=C.|date=1992-04-30}}</ref>

سوداریل‌ها (Pseudarils) ساختارهای اریل مانند هستند که معمولاً در پیرن‌های ([[:en:Pyrena|Pyrena]]) گونه [[روشنکان|روشَنَکان]] یافت می‌شوند که از میان‌میوه ([[:en:Fruit_anatomyکالبدشناسی میوه#Mesocarpمیان‌بر|Mesocarpمیان‌بر]]) تخمدان ایجاد می‌شود.<ref>{{Cite journal|last1=Ramos-Ordonez|first1=M. F.|last2=Arizmendi|first2=M. D. C.|last3=Marquez-Guzman|first3=J.|year=2012|title=The fruit of Bursera: Structure, maturation and parthenocarpy|journal=[[AoB Plants]]|volume=2012|pages=pls027|doi=10.1093/aobpla/pls027|pmc=3484315|pmid=23115709}}</ref> پریکارپ[[کالبدشناسی میوه#فرابر|فرابر]] گوشتی و خوراکی به‌طور منظم به دو نیم تقسیم می‌شود، سپس می‌افتد یا خورده می‌شود تا یک سوداریل رنگ روشن در اطراف بذر سیاه نمایان شود.

اریل ممکن است ساختاری شبیه [[میوه]] ایجاد کند که (در میان نام‌های دیگر) [[میوه کاذب]] نامیده می‌شود. میوه‌های کاذب در گونه‌های متعدد گیاهان گلدارگل‌دار یافت می‌شوند. میوه‌های کاذب خوراکی میوه‌های [[چشالو]]، [[سرخالو]] و [[آکی]] اریل‌های بسیار توسعه یافته‌ای هستند که بذر را احاطه کرده‌اند مانند یک لایه پریکارپفرابر. این گونه اریل‌ها نیز در چند گونه [[بازدانگان]] یافت می‌شوند به‌خصوص سرخدارها و [[مخروطیان]] مربوط مانند سرخدار آلوشیلی ([[:en:Prumnopitys_andina|Prumnopitys andina]]) و کاهیکاته ([[:en:Dacrycarpus_dacrydioides|Dacrycarpus dacrydioides]]). به جای مخروط چوبی معمولی در اکثر بازدانگان، ساختار زایشی [[سرخدار]] از یک بذر تشکیل شده‌است که توسط یک پوشش گوشته‌ای و [[جام]] مانند احاطه شده‌است. این پوشش از فلس مخروطی بسیار اصلاح شده مشتق شده‌است.

در گیاهان [[سرخدار|سرخدار اروپایی (Taxus baccata)]]، اریل به‌صورت یک نوار کوچک و سبز رنگ در پایه بذر شروع می‌شود، سپس با بزرگ شدن و احاطه کردن بذر قهوه‌ای مایل به قرمز می‌شود و در نهایت در زمان بلوغ گوشته‌ای [[قرمزنارنجیسرخ‌فام|سَکَرلات]] (Scarlet) می‌شود. اریل برای [[پرنده|پرندگان]] [[میوه‌خوار]] جذاب است و سمی نیست. تمام قسمت‌های دیگر سرخدار سمی هستند از جمله بذری که در داخل اریل قرار دارد. اگر دانه در [[معده]] یک [[انسان]]، پرنده یا حیوان دیگر خرد، شکسته یا شکافته شود، منجر به [[مسمومیت]] می‌شود. پرندگان اریل گوشته‌ای را به عنوان منبع غذایی هضم می‌کنند و بذرها را در [[مدفوع]] خود بیرون می‌دهند و باعث پراکندگی بذرها می‌شوند.