'''پادشاهی سورن''' (که آنان را به نام '''اشکانیان هند''' نیز می‌شناسند) یک پادشاهی باستانی ایرانی بود که در اوج شکوه خود بر شرقی‌ترینسرزمین‌های بخش‌های جهان ایرانی مانندامروزی [[افغانستان]] و [[سیستانپاکستان]] و همین‌طور بخش‌هایی از [[شمال هند|شمال‌غربی هند]] فرمان راندمی‌راند.
این پادشاهی در سال ۱۹ پس از میلادم. توسط شهربان سیستان، [[گندفر]]، یکی از شاهزادگان دودمان سورن، با اعلام استقلال از [[شاهنشاهی اشکانی]] بنیان گذاشته شد. گندفر پس از اعلام استقلال به سرزمین‌های [[پادشاهی هندوسکایی]] و [[دولت یونانی هند]] حمله برد و پادشاهی خود را به یک شاهنشاهی تبدیل کرد. با این حال با مرگ گندفر و مهم‌تر از آن، حملات [[شاهنشاهی کوشانی|کوشان‌ها]] به قلمروی سورن‌ها، این دولت بار دیگر به شکل یک پادشاهی درآمد. شاهزادگان سورن تا سال ۲۴۰ میلادی استقلال خود را در سیستان حفظ کردند، با این حال با ظهور [[شاهنشاهی ساسانی]]، تحت فرمان آنان درآمدند. ممکن است سقوط پادشاهی سورن به شکل نبرد [[رستم و اسفندیار]] در داستان‌های حماسی جهان ایرانی بازتاب پیدا کرده باشد.{{sfn|Gazerani|2015|p=۲۶}}
