عبدالله مستوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳:
| همسر = مریم مستوفی اردلان (فخر السلطنه)
}}
'''عبدالله مستوفی''' (۱۲۵۵ - [[تهران]] ۱۳۲۹) از خاندان مستوفیان [[قاجار]] بوده که از زمان [[آقامحمدخان قاجار]] به عنوان [[مستوفی]] مشغول به فعالیت بودند. [[استاندار]] [[آذربایجان]] (قبل از تقسیم به شرقیدیپلمات و غربی)دولتمرد واواخر عصر دولت مرد دوران [[قاجار]]ی و [[دودماناوایل پهلوی|پهلوی]] بود.
 
ایشان ابتدا به عنوان کارمند در [[وزارت امور خارجه]] در [[کنسولگری]] ایران در روسیه مشغول به فعالیت بود اما پس از [[استبداد صغیر]] به اشتغال در این وزارت خانه پایان داده شد.
او از خاندان مستوفیان گرکانی بود که از زمان [[آقامحمدخان قاجار]] به عنوان [[مستوفی]] مشغول به فعالیت بودند. پدر او میرزا نصرالله و برادرش [[میرزا محمود وزیر]] بود.
همچنین وی مترجم چندین کتاب از زبان فرانسه به فارسی است که مهم ترین آن ترجمه کتاب « انقلاب کبیر فرانسه» تألیف مینیه است
 
== زندگی سیاسی ==
مستوفی ابتدا به عنوان کارمند [[وزارت امور خارجه]] در [[کنسولگری]] ایران در روسیه کار می‌کرد، اما پس از [[استبداد صغیر]] به اشتغال در این وزارت خانه پایان داده شد. در در دوران صدراعظمی [[عین‌الدوله]] رئیس [[نان]] تهران بود و در اثر بلوای نان ناچار از کناره گیری شد. در دوران [[رضاشاه]] به استانداری آذربایجان رسید و مدتی با سرلشکر [[محمد شاه‌بختی]] که فرمانده لشکر آذربایجان بود درگیری داشت که منجر به بازخواست هردو آنان گردید.<ref name="ReferenceA">''بازیگران سیاسی عصر رضاشاهی و محمدرضاشاهی''، ناصر نجمی، انتشارات انیشتین، ۱۳۷۳ تهران</ref>
 
در بازگشت به تهران به ریاست اداره کل [[ثبت اسناد و املاک]] منصوب شد. او مؤلف اثر سه جلدی ''شرح زندگانی من'' (انتشارات زوار تهران) است.<ref name="ReferenceA" /> او همچنین مترجم چندین کتاب از زبان فرانسه به فارسی از جمله « انقلاب کبیر فرانسه» تألیف مینیه است.{{نیازمند منبع}}
 
== منابع ==