اكنون محل دقیق آبسکون شناخته نیست و كسانی آبسكون را در محل روستای [[خواجه نفس]] كنونیکنونی یا جزایر [[آشوراده]] می‌دانند، ولی حدس [[بارتولد]] كهکه آن را در حدود [[گمش تپه]] یا [[گمیشان]] می‌داند، با توجه به طول و عرض جغرافیایی این دو منطقه، از اعتبار بیشتری برخوردار است. گذشته از آن، روایات مورخان و جغرافی‌دانان در اینكهاینکه آبسكونآبسکون بندرگاهی بر كرانکران دریا یا یكییکی از جزایر خزر بوده است، با یكدیگریکدیگر اختلاف دارد. به هر حال، برخی آن را جزیره دانسته‌اند که [[محمد خوارزمشاه]] به آنجا گریخته تا از دست مغولان در امان بماند. اما از قراین دیگر تاریخی، از جمله اشارت دو مأخذ كهنکهن ([[مسعودی]] و [[اصطخری]]) و نیز نقشه‌های جغرافی‌دانانی چون [[ابن حوقل]] و [[اصطخری]] بر می‌آید كهکه آبسكونآبسکون بندرگاهی پراهمیت بوده است و همین امر سبب شده كهکه [[دریای خزر]] نام آن را برگیرد و در بسیاری از مآخذ تاریخی از آن به نام [[دریای آبسكونآبسکون]] یاد شود. شاید كلیدکلید حل این تناقض این نكتهنکته باشد كهکه «جزیره دریای آبسكونآبسکون» را جزیره آبسكونآبسکون نامیده‌اند. به هر حال، در سده چهارم هجری آبسكونآبسکون بندری بزرگ و معتبر كهکه افزون بر اهمیت بازرگانی و مركزیتمرکزیت تجارتی، خط دفاعی در برابر تركهاترکها هم به شمار می‌رفته و نیز راه ارتباطی شرق خزر به [[باب‌الابواب]]، [[گیلان]]، [[دیلم]] و بسیاری از سواحل دریای خزر بوده است.
[[رضاقلی خان هدایت]] در سفارت‌نامه خوارزم می‌گوید که آبسكونآبسکون نام رودی در سه فرسخی استراباد است كهکه از سوی [[خوارزم]] می‌آید و به دریای خزر می‌ریزد و محل ریختن آن را آب سكون نیز گویند. هم او می‌گوید كه چون حاكم مازندران خواست بركنار دریا بنایی بسازد، آثاری ظاهر شد و هدایت حدس می‌زند كه آن آثار، بقایای آبسكون كهن است، اما پس از آن خبری از آثار مزبور یا بندرگاه آبسكون برجای نیست.
