مامبای سیاه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Dr.Sina.2 (بحث | مشارکت‌ها)
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
Dr.Sina.2 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۰:
'''مامبای سیاه''' (Black Mamba) درازترین مار زهری [[آفریقا]] با میانگین طول 2.5 تا 3.2 متر (که در بعضی موارد تا 4.5 متر نیز می‌رسد) می‌باشد . نام گذاری سیاه به دلیل رنگ تیره داخل دهان آن می‌باشد . سرعت این مار در حدود 4.32 تا 5.4 متر بر ثانیه ( معادل با 16 تا 20 کیلومتر بر ساعت ) بوده و از این رو سریعترین مار دنیا شناخته میشود همچنین در ردهٔ زهرآگین‌ترین مارهای خشکی جهان طبقه‌بندی می‌شود این مار بسیار عصبانی و تندخو می‌باشد .
== رفتار و بومی‌شناسی ==
مامبای سیاه هم زمینی و هم درختی است. روی زمین، با سر و گردن بلند شده حرکت می‌کند و معمولاً از تپه‌های موریانه، لانه‌های متروکه، شکاف‌های صخره‌ها و شکاف‌های درختان به عنوان پناهگاه استفاده می‌کند. مامباهای سیاه روزانه هستند. در آفریقای جنوبی، بین ساعت 7 تا 10 صبح و دوباره از ساعت 2 تا 4 بعدازظهر می‌خوابند. مامبای سیاه چابک و اغلب غیرقابل پیش بینی است و می تواند به سرعت حرکت کند.در طبیعت، مامباهای سیاه به ندرت نزدیک شدن انسان به فاصله نزدیکتر از 40 متر (130 فوت) را تحمل می کنند. وقتی تهدیدی را متوجه می‌شود، به درون شکاف یا سوراخی عقب‌نشینی می‌کند. هنگامی که با آن مواجه می‌شوید، احتمالاً در معرض نمایش تهدید قرار می‌گیرد، و دهان و زبان سیاه خود را آشکار می کند همچنین احتمالاً خش‌خش می‌کند و گردن خود را به صورت کلاهی شبیه به کبری‌ها در می آورد. در طول نمایش تهدید، هر حرکت ناگهانی توسط مهاجم ممکن است مار را به انجام یک سری حملات سریع تحریک کند. اندازه مامبای سیاه و توانایی آن در بالا بردن سر خود در فاصله زیادی از زمین، آن را قادر می سازد تا 40 درصد از طول بدن خود را به سمت بالا پرتاب کند، بنابراین نیش مامبا برای انسان می تواند در قسمت بالایی بدن اتفاق بیفتد.شهرت مامبای سیاه برای آماده بودن برای حمله اغراق آمیز است. معمولاً با تهدیدهای درک شده مانند مسدود شدن حرکات و توانایی عقب نشینی تحریک می شود.سرعت شهرت گونه نیز اغراق آمیز شده است. نمی تواند سریعتر از 20 کیلومتر در ساعت ( 5.5 متر در ثانیه ) حرکت کند. هنگام [[تولید مثل]] نرهای رقیب با کشتی به رقابت می پردازند و سعی می کنند با در هم تنیدگی بدن و کشتی گرفتن با گردن یکدیگر را تحت سلطه خود درآورند. برخی از ناظران این را با خواستگاری اشتباه گرفته اند. در طول جفت گیری، نر در حالی که زبان خود را تکان می دهد، روی پشتی ماده می لغزد. ماده با بلند کردن دم و ثابت ماندن، آمادگی خود را برای جفت گیری نشان می دهد. سپس نر خود را به اطراف انتهای خلفی ماده می پیچد و دم خود را به صورت بطنی با دم ماده تراز می کند. این عمل ممکن است بیش از دو ساعت طول بکشد و جفت بدون [[اسپاسم]] های گاه به گاه از نر بی حرکت بمانند. مامبای سیاه تخم‌زا است. ماده از 6 تا 17 تخم می گذارد. تخم ها به شکل بیضی دراز هستند، معمولاً 60 تا 80 میلی متر طول و 30 تا 36 میلی متر قطر دارند. زمانی که جوجه ها از تخم بیرون می آیند، طول آنها بین 40 تا 60 سانتی متر است. آنها ممکن است به سرعت رشد کنند و بعد از سال اول به 2 متر برسند. مامباهای سیاه نوجوان بسیار ترسناک هستند و می توانند مانند بزرگسالان کشنده باشند. مامبای سیاه تا 11 سال زندگی می‌کند و ممکن است بیشتر عمر کند. مامبای سیاه معمولاً از یک لانه دائمی شکار می کند که اگر مزاحمتی وجود نداشته باشد، مرتباً به آن باز می گردند. بیشتر مهره‌داران کوچکی مانند [[پرندگان]]، به‌ویژه بچه‌های لانه‌ساز و نوپا، و پستانداران کوچک مانند [[جوندگان]]، [[خفاش‌خفاش]]، [[خرگوش کوهی]] و [[شب‌دوست]] را شکار می‌کند. آنها به طور کلی طعمه های خونگرم را ترجیح می دهند اما مارهای دیگر را نیز مصرف می کنند. در منطقه ترانسوال در آفریقای جنوبی، تقریباً همه طعمه‌های ثبت‌شده نسبتاً کوچک بودند، عمدتاً شامل جوندگان و پستانداران کوچک یا نوجوان با اندازه‌های مشابه و همچنین پرندگان رهگذر بودند که تخمین زده می‌شود تنها 1.9 تا 7.8 درصد از توده بدن مامبا وزن داشته باشند. با این وجود، حکایت‌ها نشان داده‌اند که مامباهای بزرگ سیاه‌رنگ ممکن است به ندرت به طعمه‌های بزرگی مانند [[خرگوش کوهی]] حمله کنند. مامبای سیاه معمولاً بعد از گاز گرفتن طعمه خود را نگه نمی دارد. بلکه منتظر می ماند تا قبل از بلعیده شدن در معرض فلج و مرگ قرار گیرد. سیستم گوارشی قوی مار برای هضم کامل طعمه در هشت تا ده ساعت ثبت شده است. مامباهای بالغ به جز پرندگان شکاری، شکارچیان طبیعی کمی دارند. [[عقاب مارخور قهوه‌ای]] شکارچی تائید شده مامباهای سیاه بالغ، تا حداقل 2.7 متر است. عقاب های دیگری که به شکار یا حداقل مصرف مامباهای سیاه رشد یافته معروف هستند عبارتند از [[عقاب خاکی]] و [[عقاب جنگی]]. [[خدنگ]] که تا حدودی در برابر سم مامبا مقاومت دارد و اغلب به اندازه کافی سریع است تا از نیش فرار کنند، گاهی اوقات مامبای سیاه را برای طعمه آزار می‌دهند یا آن‌ها را برای طعمه می‌برد و ممکن است آنها را در درختان تعقیب کنند. [[گورکن عسل خوار]] نیز مقاومت خاصی در برابر سم مامبا دارد. تصور می‌شود مکانیسم در هر دو پستاندار این است که گیرنده‌های [[استیل کولین نیکوتین]] عضلانی آن‌ها به [[آلفا نوروتوکسین‌های]] مار متصل نمی‌شوند. مامباهای سیاه نیز در میان محتویات معده [[تمساح نیل]] یافت شده‌اند. مامباهای جوان در [[سرنگتی]] طعمه نوک شاخدار زمینی جنوبی، [[جغد دماغه]] و [[کرکس کلاه‌پوش]] هستند.
 
== زهر ==