محمد رنجبر: تفاوت میان نسخه‌ها

آخرین بازی رنجبر در تیم ملی ایران برابر تیم ملی ترکیه در دومین دوره‌های جام عمران منطقه ای در پاکستان بود.

 

[[پرونده:محمد رنجبر سرپرست فنی استقلال.jpg|بندانگشتی]]

ایشان به علت تفاوت در نوع دیدگاه، تا اواخر عمر از خدمت به فوتبال ایران محروم بودند که نهایتاً توسط آقای مهندس [[محسن صفایی فراهانی|صفایی فراهانی]] مجدداً به عنوان مدیر فنی و سرپرست تیم در دوره آقایان [[میروسلاو بلاژویچ|بلاژویچ]] و [[برانکو ایوانکوویچ|برانکو]] به کار فراخوانده شدند و در دوره برانکو ایوانکوویچ به همراه تیم ملی در بازیهای آسیایی پوسان در سال ۲۰۰۲ موفق به دریافت جام قهرمانی نیز شدند. [[کنفدراسیون فوتبال آسیا]] در سال ۲۰۱۰ و بعد از فوت این بازیکن سرشناس ایرانی در کوالالامپور و طی یک مراسم باشکوه در راستای تقدیر از مربیان برتر قاره آسیا لوح ستاره طلایی را به پسر ایشان (احمدرضا رنجبر) اهدا نمود. لازم است ذکر شود شخصیت با ثبات و رسمی و عقبه نظامی (افسر پلیس با درجه سرهنگی) عامل اصلی لقب رئیس برای ایشان بود که تمامی بازیکنان هم دوره با مدیریت فنی وی به قدرت رنجبر برای مدیریت بحرانهای روانی و فنی تیم ملی در آن دوره اذعان دارند. از بازیکنان سرشناس که خاطرات مشترک زیادی با این پیشکسوت دارند می‌توان از آقایان [[علی دایی]]، [[علی کریمی]]، [[مهدی مهدوی‌کیا|مهدی مهدوی کیا]]، [[کریم باقری]]، [[جواد نکونام]]، [[یحیی گل‌محمدی|یحیی گلمحمدی]]، و تمامی هم نسلان دوره طلایی فوتبال ایران نام برد. لازم است ذکر شود که در دوران فوتبال ایشان هنوز تکنیک تکل در ایران به عنوان تکنیک دفاعی شناخته نشده بود که رنجبر با پیگیری تصاویر فوتبال اروپا و تمرین این تکنیک در ابتدا بر روی تشک کشتی و تمرین بیشتر آن بر روی چمن این تکنیک را به فوتبال ایران ارائه کرد. بهترین دوستان فوتبالی رنجبر آقایان [[فرامرز ظلی]] و [[حشمت مهاجرانی]] بودند که در تمامی لحظات فوتبالی و غیر فوتبالی روابط برادرانه آنها تا آخرین لحظه قطع نگردید.