حقیقت و روش: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حقیقت و روش''' به {{lang-de|Wahrheit und Methode}} کتابی است که در سال ۱۹۶۰ توسط فیلسوف [[هانس-گئورگ گادامر]] منتشر شد و دربارهٔ مفهوم [[هرمنوتیک|هرمنوتیک فلسفی]] مانند اثر [[هستی و زمان]] [[مارتین هایدگر]] در سال ۱۹۲۷ است. این کتاب اثر اصلی گادامر به حساب می‌آید.<ref name="guardian_obit">{{cite news | url=https://www.theguardian.com/news/2002/mar/18/guardianobituaries.obituaries | title=Hans-Georg Gadamer | accessdate=March 25, 2011 | author=Roberts, Julian | date=March 18, 2002 | publisher=The Guardian}}</ref>

 

 

[[علوم انسانی]] (Geisteswissenschaften)، در این میان بواسطه­‌ی ضدیت با مکتب­‌های مدرسی و شیوه­‌های کلیسایی و نیز ذهنیت مخدوش از قرون وسطا، بکلی از گردونه­‌ی شناخت و حتی اعتبار خارج شد؛ انتظار دانشمندان این روزگاران، این بود که هر شناختی باید در هر زمان و مکانی در این کره­‌ی خاکی، یکسان، پیش­‌بینی­‌پذیر و قابل تعمیم باشد؛ همانند آب که در همه­ جا در دمای صد درجه می­‌جوشد! در این گیرودار، گادامر توانست با نوشتن کتاب حقیقت و روش، چارچوب کلی و بنیادی علوم انسانی را پی­‌ریزی کند و به زمانه­‌ی خود بفهماند که مقایسه­‌ی انسان با آب، اشتباه و چه بسا نابخردانه است؛ چرا که انسانها از یک «خودآگاهی معنی­‌دار تاریخی» (wirkungsgeschichtliches Bewußtsein) برخوردارند که شبکه­‌ای پیچیده از تاریخ و فرهنگ و عقاید و باورها را به گرد آنان تنیده است. حقیقت و روش سبب گردید که فلسفه و جامعه­‌شناسی جرات بکار بردن یک روش علمی برای تحقیقات خود بیابند. این کتاب، موج بزرگی از اندیشمندان را با خود همراه ساخت و «هرمنوتیک» را به عنوان یک روش پذیرفته در علوم انسانی بازشناساند. [2]