نجم (سوره): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
'''سوره نجم''' [[سوره]] ۵۳ از [[قرآن]] است و ۶۲ [[آیه]] دارد.
سوره النجم
به نام خداوند بخشنده مهربان
سوگند به ستاره هنگامى كه افول مىكند، (1)
كه هرگز دوست شما ( محمد «ص») منحرف نشده و مقصد را گم نكرده است، (2)
و هرگز از روى هواى نفس سخن نمىگويد! (3)
آنچه مىگويد چيزى جز وحى كه بر او نازل شده نيست! (4)
آن كس كه قدرت عظيمى دارد ( جبرئيل امين) او را تعليم داده است; (5)
همان كس كه توانايى فوق العاده دارد; او سلطه يافت... (6)
در حالى كه در افق اعلى قرار داشت! (7)
سپس نزديكتر و نزديكتر شد... (8)
تا آنكه فاصله او (با پيامبر) به اندازه فاصله دو كمان يا كمتر بود; (9)
در اينجا خداوند آنچه را وحى كردنى بود به بندهاش وحى نمود. (10)
قلب (پاك او) در آنچه ديد هرگز دروغ نگفت. (11)
آيا با او درباره آنچه (با چشم خود) ديده مجادله مىكنيد؟! (12)
و بار ديگر نيز او را مشاهده كرد، (13)
نزد «سدرة المنتهى»، (14)
كه «جنت الماوى» در آنجاست! (15)
در آن هنگام كه چيزى ( نور خيرهكنندهاى) سدرة المنتهى را پوشانده بود، (16)
او پارهاى از آيات و نشانههاى بزرگ پروردگارش را ديد! (18)
به من خبر دهيد آيا بتهاى «لات» و «عزى»... (19)
و «منات» كه سومين آنهاست (دختران خدا هستند)؟! (20)
آيا سهم شما پسر است و سهم او دختر؟! (در حالى كه بزعم شما دختران كم ارزشترند!) (21)
در اين صورت اين تقسيمى ناعادلانه است! (22)
اينها فقط نامهايى است كه شما و پدرانتان بر آنها گذاشتهايد (نامهايى بىمحتوا و اسمهايى بى مسما)، و هرگز خداوند دليل و حجتى بر آن نازل نكرده; آنان فقط از گمانهاى بىاساس و هواى نفس پيروى مىكنند در حالى كه هدايت از سوى پروردگارشان براى آنها آمده است! (23)
يا آنچه انسان تمنا دارد به آن مىرسد؟! (24)
در حالى كه آخرت و دنيا از آن خداست! (25)
و چه بسيار فرشتگان آسمانها كه شفاعت آنها سودى نمىبخشد مگر پس از آنكه خدا براى هر كس بخواهد و راضى باشد اجازه (شفاعت) دهد! (26)
كسانى كه به آخرت ايمان ندارند، فرشتگان را دختر (خدا) نامگذارى مىكنند! (27)
آنها هرگز به اين سخن دانشى ندارند، تنها از گمان بىپايه پيروى مىكنند با اينكه «گمان» هرگز انسان را از حق بىنياز نمىكند!(28)
حال كه چنين است از كسى كه از ياد ما روى مىگرداند و جز زندگى مادى دنيا را نمىطلبد، اعراض كن! (29)
اين آخرين حد آگاهى آنهاست; پروردگار تو كسانى را كه از راه او گمراه شدهاند بهتر مىشناسد، و (همچنين) هدايتيافتگان را از همه بهتر مىشناسد! (30)
و براى خداست آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است تا بدكاران را به كيفر كارهاى بدشان برساند و نيكوكاران را در برابر اعمال نيكشان پاداش دهد! (31)
همانها كه از گناهان بزرگ و اعمال زشت دورى مىكنند، جز گناهان صغيره (كه گاه آلوده آن مىشوند); آمرزش پروردگار تو گسترده است; او نسبت به شما از همه آگاهتر است از آن هنگام كه شما را از زمين آفريد و در آن موقع كه بصورت جنينهايى در شكم مادرانتان بوديد; پس خودستايى نكنيد، او پرهيزگاران را بهتر مىشناسد! (32)
آيا ديدى آن كس را كه (از اسلام -يا انفاق-) روى گردان شد؟! (33)
و كمى عطا كرد، و از بيشتر امساك نمود! (34)
آيا نزد او علم غيب است و مىبيند (كه ديگران مىتوانند گناهان او را بر دوش گيرند)؟! (35)
يا از آنچه در كتب موسى نازل گرديده با خبر نشده است؟! (36)
و در كتب ابراهيم، همان كسى كه وظيفه خود را بطور كامل ادا كرد، (37)
كه هيچ كس بار گناه ديگرى را بر دوش نمىگيرد، (38)
و اينكه براى انسان بهرهاى جز سعى و كوشش او نيست، (39)
و اينكه تلاش او بزودى ديده مىشود، (40)
سپس به او جزاى كافى داده خواهد شد! (41)
(و آيا از كتب پيشين انبيا به او نرسيده است) كه همه امور به پروردگارت منتهى مىگردد؟! (42)
و اينكه اوست كه خنداند و گرياند، (43)
و اوست كه ميراند و زنده كرد، (44)
و اوست كه دو زوج نر و ماده را آفريد... (45)
از نطفهاى هنگامى كه خارج مىشود (و در رحم مىريزد)، (46)
و اينكه بر خداست ايجاد عالم ديگر (تا عدالت اجرا گردد)، (47)
و اينكه اوست كه بىنياز كرد و سرمايه باقى بخشيد، (48)
و اينكه اوست پروردگار ستاره «شعرا»! (49)
(و آيا به انسان نرسيده است كه در كتب انبياى پيشين آمده) كه خداوند قوم «عاد نخستين سذللّه را هلاك كرد؟! (50)
و همچنين قوم «ثمود» را، و كسى از آنان را باقى نگذارد! (51)
و نيز قوم نوح را پيش از آنها، چرا كه آنان از همه ظالمتر و طغيانگرتر بودند! (52)
و نيز شهرهاى زير و رو شده (قوم لوط) را فرو كوبيد، (53)
سپس آنها را با عذاب سنگين پوشانيد! (54)
(بگو:) در كدام يك از نعمتهاى پروردگارت ترديد دارى؟! (55)
اين (پيامبر) بيمدهندهاى از بيمدهندگان پيشين است! (56)
آنچه بايد نزديك شود، نزديك شده است (و قيامت فرامىرسد)، (57)
و هيچ كس جز خدا نمىتواند سختيهاى آن را برطرف سازد! (58)
آيا از اين سخن تعجب مىكنيد، (59)
و مىخنديد و نمىگرييد، (60)
و پيوسته در غفلت و هوسرانى به سر مىبريد؟! (61)
حال كه چنين است همه براى خدا سجده كنيد و او را بپرستيد! (62)
[[رده:قرآن]]
| |||