کاتارسیس: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات: اصلاح ی/ک درون پیوندهای درون ویکی |
جز ربات: تبدیل به هٔ |
||
خط ۳:
== تعريفارسطو ==
[[پرونده:Oedipus.jpg|thumb|120px|right|اوديپوس شهريار]]
* كاتارسيس عبارت است از «پايان بخشيدن» به نيروهای عاطفی [[نمایشنامه]]، مثلاً در نمايشنامهای تراژيك، كاتارسيس پايانيابی ترس است و بهبود ترحم.<ref>(او برای ترس
* كاتارسيس را ارسطو يكی از نتايج لذت بردن از اثر هنری می داند و عمدتا آن را در تراژدی مطرح می كند. سراينده تراژدی واقعه ای را از زندگی اقشار نيك جامعه كه دستخوش اشتباه شده اند به تصوير مي كشد كه برای اشتباهی كه دامنگيرشان شده كفاره ای بيش از آنچه كه مستوجب آن بوده اند پرداخته اند. كاتارسيس در اينجا معنا پيدا می كند؛ مخاطب [[تراژدی]] از يك سو دچار ترس از گير افتادن در موقعيت مشابه قهرمان تراژدی می شود و از سوی ديگر با او احساس همدردی می كند. از تركيب ترس و شفقت، تزكيه يا پالايش اتفاق می افتد. كاتارسيس فرايندی است كه طی آن عناصر چهارگانه طبع انسان؛ بلغم، سودا، [[صفرا]] و [[خون]] كه در اثر به هم خوردن آنها انسان خطا می كند، به حالت اول خود بازمی گردند. ارسطو اين كاتارسيس را در هنر جستجو می كند.<ref>[http://www.bashgah.net/pages-17294.html] (كاتارسيس بخشى از رسالت هنر )</ref>
خط ۹:
== تفسير [[برشت]] از كاتارسيس ==
آنچه در نظر ما اهميت اجتماعی بسيار دارد هدفی است كه [[ارسطو]] برای [[تراژدی]] معين میكند؛ يعنی ''تزكيه''، كه عبارت باشد از منزه كردن تماشاگران به
== نيچه و مفهوم كاتارسيس ==
كاتارسيس در نزد [[نیچه]], همان يافتن نسبت حضوری انسان با عالم هستی از طريق [[موسیقی]] است كه به هنگام غفلت از خود و فراموشی اصل فرديت و در حالت وجد و جذبه و سرور تجلی میيابد. لذت تراژديك, در
|