موسیقی ترکمنی: تفاوت میان نسخه‌ها

 

مقامهای موسیقی ترکمنی در چهار دستگاه ارائه می‌شوند: تشنید، قرق‌لر، مخمّس و نوایی.

دستگاه نوایی منسوب به امیر [[علیشیر نوایی]] وزیر سلطان حسین میرزا بایقراست که از نوادگان جغتای پسر [[چنگیز]] و از اعاظم دانشمندان و ادبای قرن نهم هجری بوده‌است و بر موسیقی دوران خود احاطه کامل داشته‌است. مقام نوایی در منطقه [[تربت جام]] و اطراف آن نیز اهمیت بسیار دارد و از رایج‌ترین و همگانی‌ترین مقامها محسوب می‌شود.

 

 

== ساز ==

 

دستگاه‌های موسیقی ترکمنی معمولاً بر اساس تعداد پرده‌های مورد استفاده در تامدئرا و چگونگی توالی آنها نسبت به هم متمایز می‌شوند. تشخص دستگاه‌ها و تمایز آنها نسبت به هم بر اساس پرده‌ها و نحوه توالی آنها در تامدئرا تدوین یافته به نظر می‌رسد.<ref> مقدمه کتاب [[موسیقی ترکمنی (کتاب)|موسیقی ترکمنی]]، آوانویسی و تجزیه و تحلیل محمد تقی مسعودیه، تهران: مؤسسه فرهنگی – هنری ماهور، ۱۳۷۹</ref>

مشابه برخی از مقامها، داستانها یا تصانیف ترکمنی، در بین ترکهای شمال خراسان، آذربایجان شرقی و غربی و اردبیل، زنجان، همدان، ساوه، قم و.... شنیده می‌شود؛ مانند گؤراوغلی ([[کور اوغلی]])، حمرا (یا همرا)، [[اصلی و کرم]]، غریب و شاه صنم، نه باغ دویدی نه باغبان (نه باغ بیلدی نه‌ده باغبان)

 

 

== تعدادی از موسیقی‌دانان و نوازندگان شاخص موسیقی ترکمنی (در ایران) ==

{{پانویس}}

 

* [http://goodarzidotar.com/Subject/6.htm تاریخ موسیقی ترکمن]