هریوا: تفاوت میان نسخه‌ها

به گفتهٔ تاریخ‌دان یونانی [[هرودت]]، [[اسکندر مقدونی]] در ۳۳۰ قبل از میلاد، آرتاکوانا٬ مرکز ساتراپی هریوه را گشود. ساتراپ (والی) هریوه در آن زمان [[ساتی برزن]] نام داشت. اگر چه باشندگان هریوا بسختی مقاومت کردند اما سپاهیان اسکندر موفق به فتح شهر شده و آن را ویران و بیش از نیمی از باشندگان آن را بقتل رسانیدند. اسكندراسکندر سپس شهر را آباد کرد و نام آن را «اسكندریهاسکندریه آریانا» {{یونانی|Αλεξάνδρεια, η Αρειανή الکساندرئیا آرئیانه}} <ref>مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، [http://la.wikipedia.org/wiki/Artacoana آرتاکوانا]، ویکی‌پدیای لاتینی، دانشنامهٔ آزاد. (بازیابی در ۲۲ دسامبر ۲۰۰۸).</ref> <ref > وب‌گاه [http://www.alexanderofmacedon.info/greek/GLOSSARY1gr.htm اسکندر مقدونی]، سرواژهٔ Αρτάβαζος، سطر ۲۲م (به زبان یونانی، بازیابی در ۲۲ دسامبر ۲۰۰۸).</ref> یا بطور ساده‌تر «اسكندریهاسکندریه آریا» نهاد.

بعد از مرگ اسکندر (در سال ۳۲۳ ق.م.)، هریوا جزئی از قلمرو [[سلوکیان]] درآمد. تا اینکه بعد از سال ۲۴۰ ق.م. دو سرزمین همسایهٔ هریوا یعنی [[باختر (بلخ)|باختر]] و [[پارت]] از اربابان مقدونی مستقل شدند. دراین زمان هریوا جزئی از قلمرو [[دولت یونانی باختری]] نوبنیاد درآمد. در بین سال‌های ۲۰۸ و ۱۹۰ ق.م. [[آنتیوخوس سوم]] (ملقب به کبیر) پادشاه سلوکی توانست قلمروش را تا سرزمین‌های شرقی گسترش دهد و دوباره هریوا بدست سلوکیان افتاد. در سال ۱۶۷ ق.م. [[مهرداد یکم]] پادشاه مقتدر [[اشکانی]] با شکست دادن [[اوکراتید]] هریوا و برخی از سرزمین‌ها را از سلوكیانسلوکیان گرفت. ازین به بعد هریوا جزئی از قلمرو [[اشکانیان]] باقی ماند.

در نوشته‌های تاریخی نظیر [[تاریخ بیهقی]]، هریوا به نام‌های هریوه، هریو، هری و هرات نیز آمده‌است. [[زر (طلا) هریوه|زر هریوه]] يایا ديناردینار هريوههریوه که طلایی خالص و رائج، مسكوكمسکوک ضرابخانهٔ هرات بوده مشهور است.