جنون گاوی: تفاوت میان نسخه‌ها

دوره نهفتگی بیماری در انسان نیز بسیار طولانی و بیش از ۵ سال‌است‌. علایم بیماری شامل فراموشی، لکنت زبان، اختلال حافظه، عدم‌تعادل، فلج و بی اختیاری است که نهایتا با مرگ خاتمه می‌یابد. بیشترین ضایعه در سلول هایسلول‌های عصبی رخ می‌دهد که منجر به حفره حفره شدن و اسفنجی‌شدن بافت مغز و نخاع می‌شود.

سرانجام پس از مدت‌ها پژوهش، عامل بیماری جنون گاوی به [[پریون]]‌ها نسبت داده شد. اولین بار در اوایل دهه ۱۹۸۰ میلادی عوامل بیماریزایی کشف شدند که قادربه تکثیر، انتقال و عفونت‌زایی بودند، ولی از قطعات پروتئینی ناقص فاقد [[اسید نوکلئیک]] تشکیل می‌شدند. این‌عوامل را که حتی از [[ویروس]] ها‌ها ناچیزترند، [[پریون]] نامیدند.

پرایون‌ها بر خلاف دیگر عوامل بیماریزاویژگی هایبیماریزاویژگی‌های منحصر به فردی دارند؛ درمقابل [[پرتو فرابنفش]]، فرمالین، یخ‌زدن‌های مکرر، حرارت مرطوب ۱۰۰درجه به مدت ۴۸ ساعت وحرارت خشک ۱۶۰ درجه به مدت ۲۴ساعت مقاومت دارند. بنابراین پیشگیری از این بیماری‌ها با دیگرعوامل میکروبی متفاوت و از اهمیت خاصی برخوردار است‌.