محمدشفیع هروی حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''محمد شفیع هروی حسینی''' (درگذشت ۱۰۸۱ه‍.ق/۱۶۷۰ م) معروف به '''شفیعا''' و ملقب به «پیشوا» از [[خوشنویس]]ان خط [[شکسته نستعلیق]] در سده یازدهم هجری و از سادات شهر [[هرات]] بوده استبوده‌است. <ref name="لغت نامه دهخدا ">دهخدا </ref>

وی مشهور به شکسته نفسی و حسن محضر بوده و افزون بر شکستهشکسته‌نستعلیق٬ که هنر اصلی‌اش نستعلیق،بوده، خط [[نسخ]]، [[نستعلیق]] و [[تعلیق]] را نیز نیکو می‌نوشته،می‌نوشته ولیو هنرش[[شعر]] درنیز خطمی‌سروده شکستههمچنین استدر [[نقاشی]] و چنان[[تذهیب]] نیز دستی داشته‌است. او خط شکسته‌ را آن‌راآنچنان به درستی و منظممنظمی پرداخته کرده که مدتی این خط را به نام او «شفیعائی» می‌خواندند.

او مشهور به شکسته نفسی و حسن محضر بوده و افزون بر خوشنویسی در [[شعر]] و [[نقاشی]] و [[تذهیب]] نیز دستی داشته است. شفیعا شاگرد مستقیم یا غیرمستقیم [[مرتضی‌قلی‌خان شاملو]] (درگذشت ۱۱۰۰ ه‍.ق) شکسته‌نویس مشهور حاکم‌‍ هرات بود که برخی او را مبدع خط شکسته ‍‌می‌دانند. وی در خدمت مرتضی قلی خان شاملو مدتها منصب منشی باشی داشت و همت بر تکمیل خط شکسته استاد خود مرتضی قلی شاملو گماشت تا متدرجاًبه تدریج به سرمنزل کمال رسید و از خوشنویسان خط شکسته بحساب آمد و میتوانمی‌توان گفت خط شکسته او اختراعی بود.<ref name="لغت نامه دهخدا ">دهخدا </ref>

شفیعا از هرات سفری به [[هندوستان]] کرد و درپس از بازگشت مدتی در [[اصفهان]] و در دربار [[شاه عباس دوم]] بسر برد. و سپس در اواخر عمر دوباره به هرات بازگشت.

از آنجایی که محمد شفیع در دربار [[شاه عباس دوم]] خوشنویس مقرر و موظف بود در بعضی قطعات «عباسی»، رقم کرده، گرچهو قطعاتی با رقم «محمد شفیع‌الحسینی» تا تاریخ ۱۱۲۸ هم دیده شده استشده‌است. و این خود سبب شده برخی گمان دارند دو یا سه خوشنویس به این نام با تقدم و تأخری هم‌عصر زیسته‌اند. <ref name="اطلس خط">فضایلی ص۶۱۳-۶۱۴</ref>

از خوشنویسان پیرو شیوه شفیعا باید از [[محمد ابراهیم قمی]] نام برد که در [[خط نسخ]] استاد [[میرزا احمد نیریزی]] و از خوشنویسان زبردست عصر [[شاه سلطان حسین صفوی]] است و شکسته را ممتاز می‌نوشته و قطعاً تا سال ۱۱۱۷ ق می‌زیسته استمی‌زیسته‌است . همچنین [[محمدحسن قمی]]، [[محمدعلی اصفهانی]] متخلص به وفا، [[محمدافضل گنابادی]] و [[زین‌العابدین بن محمدرحیم]] متخلص به نشأة از معاصرین و پیروان سبک شفیعا بوده‌اند. حسن کرمانی متخلص به غیور، شکسته‌نویس اواخر سده یازدهم و اوایل سده دوازدهم، که مدتی‌‍ به وزارت [[گرجستان]] ‍‌مامور بود، نیز از جمله شاگردان ‍‌شفیعا بوده استبوده‌است.‌‍‌‍‌<ref name="اطلس خط">فضایلی </ref>